درمان سیگار نیازمند آگاهی صبر و عشق است

سلام دوستان اسماعیل هستم مسافر سیگار، خدای متعال را شکرگزارم که توفیق حضور در کنگره را دارم. همچنین به کسانی که به‌تازگی به لژیون سیگار پیوسته‌اند، خوش‌آمد می‌گویم. در لژیون سیگار هر هفته درباره‌ دستور جلسه‌ هفتگی گفت‌وگو می‌کنیم و تلاش می‌کنیم موضوع جلسه را با مسئله‌ سیگار و درمان آن مرتبط سازیم. بخش دیگری از فعالیت ما، نوشتن هشت عدد سی‌دی آموزشی تا زمان رهایی است. با برنامه‌ریزی منظم، می‌توان در طول حداقل دوره‌ی سفر ده‌ماهه این کار را بدون فشار و با نظم انجام داد. بر اساس تجربیات کنگره، درمان اعتیاد بدون درمان سیگار ناقص است. کسی که اعتیاد خود را درمان کند اما سیگار را کنار نگذارد، درواقع هنوز به درمان قطعی دست نیافته است. درمان قطعی، همانند انتقال قطعی سند است؛ یعنی برگشت‌ناپذیر مگر با اقدام جدید. آمار رسمی نشان می‌دهد که حدود ۹۵ درصد بازگشت‌ها مربوط به افرادی است که سیگار خود را درمان نکرده‌اند. به همین دلیل، ورود به لژیون سیگار به مرور در حال الزامی شدن است و احتمال دارد در آینده‌ای نزدیک عضویت در آن پس از دو تا سه ماه برای هر رهجو اجباری گردد. تجربه نشان داده است که درمان سیگار در کنگره بسیار موفق بوده و رهجویان پس از درمان، دیگر تمایلی به مصرف سیگار ندارند. سفر سیگار، اگر با عشق و آگاهی انجام شود، یکی از شیرین‌ترین و پربارترین سفرهای فردی است.

اکنون به دستور جلسه‌ این هفته با موضوع رابطه‌ی یادگیری و معرکه‌گیری می‌پردازیم. یادگیری و معرکه‌گیری در دو سوی متقابل یکدیگر قرار دارند؛ هرجا معرکه‌گیری رواج داشته باشد، یادگیری متوقف می‌شود.

در فضای لژیون، معرکه‌گیری می‌تواند به‌صورت شکایت یا ترویج نگاه منفی نسبت به روند سفر دیده شود؛ مثلاً فردی که در سفر خود موفق نبوده، برای توجیه عملکرد خود اعلام کند که روش درمان سیگار کارآمد نیست یا داروی نیکوتین خوراکی برای بدن مضر است. چنین رفتارهایی نتیجه‌ دریافت انرژی‌های کاذب است و مانع آموزش و رشد فرد می‌شود.

برای شناسایی افراد معرکه‌گیر باید بدانیم که آنان معمولاً برخلاف مسیر کلی کنگره حرکت می‌کنند؛ یعنی نظم، حرمت‌ها و اصول را رعایت نمی‌کنند، در جلسات بی‌نظم حاضر می‌شوند و از نوشتن سی‌دی‌ها خودداری می‌نمایند. در مقابل، کسانی که اهل یادگیری هستند، مسیر مشخص کنگره را با نظم، تواضع و پیگیری ادامه می‌دهند. در نهایت، درمان سیگار نیازمند آگاهی، صبر و عشق است. اگر مسیر را با ایمان و نظم طی کنیم، نه‌تنها از وابستگی به نیکوتین رها می‌شویم، بلکه به آرامش و سلامت واقعی نیز دست پیدا خواهیم کرد.

کنگره بر اهمیت نگارش گزارش‌های منظم CD تأکید دارد. اما مسئله‌ای که مطرح می‌شود، پدیده معرکه‌گیری است. معرکه‌گیری به این معناست که فردی با ادعای کمک به افراد نیازمند یا کسانی که از جریان اصلی اجتماع طرد شده‌اند (مثلاً با ارائه داروی O.T. به آنها)، در حالی که کنگره صراحتاً خرید و فروش هرگونه ماده‌ای را ممنوع کرده و حتی آوردن آن به جلسات را، بر اساس حرمت‌ها، اکیداً منع نموده است، اقدام به این کار می‌کند. مسافران و همسفران موظفند پس از دریافت دارو، آن را در منزل نگهداری کنند و حتی در صورت آوردن ناخواسته به کنگره، نباید کسی از این موضوع مطلع شود. همچنین، مصرف دارو در طول جلسات کنگره مجاز نیست، زیرا تداخل زمانی بین مصرف و زمان برگزاری جلسات وجود دارد. مرزبانان و ایجنت‌ها به سادگی افرادی را که این اصول را زیر پا می‌گذارند، شناسایی خواهند کرد.

هر فردی که با این دستورالعمل‌ها مخالفت کند، در واقع در حال معرکه‌گیری است. این رفتار ناشی از دورویی است؛ زیرا فردی که در ابتدای سفر با اعلام پایبندی کامل به اصول و قوانین (مانند پوشیدن پیراهن سفید) وارد شده، نباید در مراحل بعدی این تعهدات را نادیده بگیرد. تخطی از این اصول، به‌ویژه برای سفر دومی‌ها، یک خط قرمز محسوب می‌شود. عدم رعایت اصول، مثلاً شش ماه غیبت و بازگشت با پیراهن مشکی، نشان‌دهنده عدم تأثیرپذیری از روند کنگره است. پایبندی به رعایت اصول ظاهری، نشانگر پذیرش درمان است و در غیر این صورت، فرد در معرض سقوط قرار می‌گیرد. پذیرش این اصل که «معرکه‌گیری نکنم»، قطعاً مرا به درمان می‌رساند. در خصوص درمان سیگار نیز، معرکه‌گیری زمانی آغاز می‌شود که فردی اقدام به مشاوره دادن کند. یک سفر دومیِ آموزش‌دیده، فقط مجاز است در چارچوب لژیون و تحت نظارت مشاوره‌های لازم را ارائه دهد، زیرا مجوز مشاوره فقط به راهنمایانی اعطا می‌شود که شال دارند. در حال حاضر، از میان دوازده راهنما، تنها چهار نفر مجوز مشاوره درمان سیگار را دارند، آن هم صرفاً برای رهجوی تحت نظر خودشان. دادن مشاوره اشتباه می‌تواند منجر به نابودی روند درمانی فرد دیگری شود. داستان درمان سیگار در کنگره بسیار موفق بوده است؛ فردی که واقعاً درمان می‌شود، هرگز به سمت سیگار باز نمی‌گردد.

در هر کجای دنیا، اگر به دنبال ساقی یا الگوی منفی باشیم، آن را خواهیم یافت. انتخاب مسیر با ما است؛ اگر به دنبال الگوی مثبت باشیم، آن را پیدا می‌کنیم. بنابراین، اگر سفر خود را با عشق و تعهد انجام دهید، هیچ سفری لذت‌بخش‌تر از سفر درمان سیگار نخواهد بود. این سفر آنقدر لذت‌بخش است که آقای مهندس در پایان از فرد می‌پرسد: آیا خوش گذشت؟ این سؤال به ما نشان می‌دهد که چقدر از این مسیر لذت برده‌ایم و این سفر چقدر برای ما خوشایند بوده است. از اینکه به صحبت‌های من توجه نمودید از همه شما سپاسگزارم. 

تایپ مسافر محمودرضا لژیون پنجم، مسافر مهدی لژیون دوم، مسافر حسین لژیون سوم، مسافر مرتضی لژیون دوم. 

ویرایش و ارسال: مسافر طاها لژیون دوم