جلسه هشتم از دوره هشتم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی یوسُف به استادی همسفر نیلوفر، نگهبانی همسفر زهرا و دبیری همسفر مهتاب با دستورجلسه «یادگیری و معرکهگیری» روز سهشنبه 4 آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
در ابتدا تشکر میکنم از ایجنت محترم، گروه مرزبانی، نگهبان جلسه و راهنمای عزیزم خانم الهام تشکر میکنم که اجازه دادن در این جایگاه قرار بگیرم، خدمت کنم و آموزش بگیرم.دستورجلسه در رابطه با یادگیری و معرکهگیری است، در رابطه با یادگیری، ما انسانها از زمان تولد تا وارد شدن به حلقه بعدی آفرینش در حال یادگیری هستیم و اصولاً فلسفه خلقت انسان در جهان برپایه یادگیری بنا شده است.
اگر بخواهم از تجربه خودم در این زمینه صحبت کنم، من خودم همیشه در دوران تحصیل و دانشگاه بچه درسخوانی بودم، زمانی که جایی حرف از یادگیری میشد همیشه فکر میکردم یادگیری به معنی یادگرفتن یک سری دروس است که خیلی خوب بخوانم، با نمره بالا پاس کنم و در نیتجه آن خیلی انرژی میگرفتم؛ اما بعدها متوجه شدم که خیلی چیزهای دیگری در هستی وجود دارد که من باید یاد بگیرم، خیلی چیزهایی که من خیلی راحت از کنارشان عبورمیکنم. مانند این مساله که من همانطور که با دوست خودم صحبت میکنم اجازه ندارم با همان بیان با استادم، مادر یا پدرم صحبت کنم.
در کنگره یاد گرفتم اگر راهنمام، مرزبان یا ایجنت خطایی را به من گوشزد میکنند و تذکر میدهند، ناراحت نشوم و بپذیرم که تمام خدمتگزاران کنگره برای تحقق اهداف کنگره تلاش میکنند و به جای اینکه معرکهگیری کنم، اشتباهاتم را بپذیرم و در موردشان تفکر کنم.
در رابطه با معرکهگیری بخواهم صحبت کنم، هفته گذشته زمانی که مشخص شد برای این دستورجلسه انتخاب شدم به عنوان استاد، مادرم گفتند که چقدر دستورجلسه با استادجلسه همخوانی دارد و من در ابتدا انکار میکردم و گفتم اصلا اینطور نیست و شروع کردم به معرکهگیری، بعد متوجه شدم که اگر من ویژگی و صفت معرکهگیری را نداشتم از حرف مادرم به راحتی عبور میکردم و واکنش نشان نمیدادم.
انسانها گاهی اوقات صفاتی را دارند ولی نمیخواهند بپذیرند و برایشان بسیار سخت است. اگر استادم به من میگفتند که چرا سیدی نمینویسی، به جای اینکه معرکهگیری راه بیندازم و بهانه بیاورم، وقت نکردم، کشیک بودم، میپذیرفتم و قبول میکردم که باید بخاطر خودم، آموزش گرفتن خودم بنویسم، بخاطر اینکه اگر سیدی بنویسم در زندگی خیلی جلو میافتم.
در آخر خدا را شکر میکنم که به کنگره وصلتر شدم، با وجود اینکه سالهای زیادی است که با کنگره آشنا هستم اما در کنگره حضور دائم نداشتم؛ یادگیری و دوری از معرکهگیری مستلزم حضور مستمر و به موقع در کارگاه آموزشی و لژیون است.

مرزبان کشیک همسفر نرگس و مسافر نوروز
عکاس: همسفر مهشید رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم)
تایپ، ویرایش و ارسال: راهنمای تازهواردین همسفر الهام دبیر سایت
همسفران نمایندگی یوسُف تهران
- تعداد بازدید از این مطلب :
50