ایجاد تغییرات با دانایی و آموزش

جلسه ششم از دوره‌ اول کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی صالحی به استادی اسیستانت همسفر فاطمه، نگهبانی همسفر زهرا و دبیری همسفر زری با دستور‌ جلسه «رابطه یادگیری و معرکه‌گیری» روز سه‌شنبه ۴ آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:٠٠ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خلقت انسان بر پایه آموزش و یادگیری است و استاد سردار هم در کتاب عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر بیان می‌کنند که ما انسان‌ها برای دو موضوع آموزش و خدمت کردن به این جهان آمده‌ایم و تفاوت انسان و سایر موجودات در داشتن روح است. روح عامل یادگیری در انسان است و یادگیری به‌واسطه روح انجام می‌گیرد. دستور جلسه این هفته «رابطه یادگیری و معرکه‌گیری» است. چه رابطه‌ای بین آن‌ها وجود دارد؟ آقای مهندس در سی‌دی عناصر معرکه‌گیری گفتند: «که این دو موضوع مانند دو کفه ترازو می‌مانند که هر چه‌قدر سطح دانایی، آموزش و معرفت ما بالاتر باشد، کفه دیگر ترازو که مربوط به معرکه‌گیری است پایین‌تر است»؛ یعنی این دو موضوع در تفکرات و ذهن ما نمی‌توانند در کنار هم باشند. اگر ما در جهت یادگیری باشیم، جایی برای معرکه‌گیری نمی‌ماند و اگر معرکه‌گیری کنیم نمی‌توانیم آموزش بگیریم.

معرکه‌گیری حاصل جهل و کمبود دانش ما است. در اول جلسه نگهبان می‌خواند که ما از دست نیرومندترین دشمن خودمان که جهل و نادانی خودمان است به خداوند پناه می‌بریم. قوی‌ترین نیرویی که زندگی ما را نابود می‌کند، ما را به سمت ضد ارزش‌ها سوق می‌دهد و جایگاه ما را متزلزل می‌کند؛ همین جهل و ناآگاهی‌ است که در درون خودمان است. ما باید از این جهل و نا‌آگاهی خارج شویم و آموزش بگیریم؛ زیرا تغییرات بدون دانایی و آموزش امکان‌پذیر نیست. انسان هیچ موقع بدون آموزش نمی‌تواند تغییر کند. مهم‌ترین ابزار آموزشی در کنگره، نوشتن سی‌دی‌ها است که بسیار اهمیت دارد و آقای مهندس هم بسیار روی آن تأکید می‌کنند. شخصی که معرکه‌گیری می‌کند؛ هیچ موقع بدون دلیل معرکه‌گیری نمی‌کند و وارد حاشیه نمی‌شود. زمانی که مسئله‌ یا موضوعی پیش‌آمده که من نمی‌خواهم آن را بپذیرم؛ برای مثال اگر شکستی خورده‌ام، امتحانی قبول نشده‌ام، سی‌دی ننوشته‌ام یا دیر به جلسه رسیده‌ام، آن زمان است که من وارد معرکه‌گیری می‌شوم. اگر چنین مواردی برای شخصی که به دنبال یادگیری است پیش بیاید و به او تذکر بدهند، در جهت اصلاح بر‌می‌آید.

اگر سی‌دی ننوشته برای نوشتن سی‌دی، برنامه‌ریزی، اولویت‌بندی و زمان‌بندی می‌کند. اگر دیر به جلسه می‌رسد، برنامه‌ریزی می‌کند که همیشه زود به جلسه برسد، اما شخصی که به دنبال معرکه‌گیری است، کوتاه‌ترین راه را انتخاب می‌کند و سریع معرکه می‌گیرد که من مشکل‌دارم، وقت ندارم؛ باید سرکار بروم یا بچه کوچک دارم. او همیشه به دنبال معرکه‌گیری است که آن کار را انجام ندهد. فردی که به دنبال یادگیری است از اشتباهاتش درس می‌گیرد و ذره‌ذره خودش را اصلاح می‌کند. انسان معرکه‌گیر همیشه شکوه و شکایت می‌کند و نه‌تنها آن موضوع حل نمی‌شود؛ بلکه بارها آن موضوع را تکرار می‌کند؛ او به‌هیچ‌وجه در جهت یادگیری نیست تا درصدد اصلاح برآید. تفاوت این دو نفر در طرز نگاهشان است. طرز نگاه شخصی که در جهت یادگیری حرکت می‌کند این است که اگر من مشکلی دارم؛ باید درون خودم را جستجو کنم، آن مشکل را پیدا کنم و اصلاحش کنم؛ اما انسان معرکه‌گیر همیشه در بیرون دنبال مقصر می‌گردد و به دنبال بهانه‌تراشی است؛ بنابراین هیچ‌گاه نمی‌تواند این مسئله را اصلاح کند. آقای مهندس در صحبت‌های روز چهارشنبه فرمودند: «اگر شخصی می‌خواهد از معرکه‌گیری دور باشد و به سمت یادگیری حرکت کند، باید سه اصل را در نظر بگیرد. اصل اول پذیرش است، این‌که من بپذیرم و باور داشته باشم که من نمی‌دانم. زمانی که این موضوع را بپذیرم، ۵۰ درصد قضیه حل‌شده است و  من از منیت خودم عبور کرده‌ام. مسئله دوم این است که باور داشته باشم راهنمای من بیشتر از من می‌داند؛ زیرا ما انسان هستیم و در هر موقعیت و شرایطی باشیم؛ باید یک راهنما و رب داشته باشیم تا از او آموزش بگیریم. سومین موضوع تسلیم است.» تسلیم یعنی من بدون بحث‌وجدل، اعتماد و عمل کنم.

برای رسیدن به نتیجه مطلوب باید بستر آماده باشد که درکنگره این بستر مهیا است، راهنمایان هستند و ابزارهای آموزشی وجود دارند. همچنین بستر در درونمان هم باید مهیا باشد؛ یعنی ظرف وجودی‌ام خالی باشد که برای یادگیری جا داشته باشم؛ زیرا اگر ظرف درونی من پر باشد، تفکرات ما بر اساس همان داشته‌ها و باور‌های و اطلاعات گذشته شکل می‌گیرد. درون من نیز باید از حس‌های منفی به‌زور باشد و از حسادت، کینه، منیت، ناامیدی و ترس خالی باشد، به همین دلیل هنگامی‌که شخصی وارد کنگره می‌شود، می‌بایست همه اطلاعاتش را بیرون بگذارد و ظرفش خالی باشد تا برای آموزش و تجربه‌های جدید جا داشته باشد و تغییرات جدید اتفاق بیفتند. در‌واقع، وقتی ذهن‌ شلوغ و پرسروصدا باشد، یادگیری اتفاق نمی‌‌افتد. انسان معرکه‌گیر به دنبال تماشاچی است؛ درصورتی‌که ما باید بازیگر زندگی خودمان باشیم و در چنین شرایطی است که یادگیری صورت می‌گیرد؛ پس ما باید بپذیریم، اعتماد کنیم و حرکت کنیم. ان‌شاءالله که همه ما در مسیر آموزش قرار بگیریم و قدر این لحظات را بدانیم.

تجلیل از راهنما همسفر الهام (لژیون اول)

اهداء لوح تقدیر به اعضاء لژیون سردار

مرزبانان کشیک: همسفر مریم و مسافر احمد
تایپیست: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر فروغ (لژیون سوم)
عکاس: همسفر محبوبه رهجوی راهنما همسفر (لژیون اول )
ویرایش: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون نهم) دبیر سایت
ارسال: همسفر فرشته رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پانزدهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی صالحی