از معرکه گیری به مسیر درمان در کنگره60

این جلسه، دوازدهمین جلسه از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی سنایی نیشابور ،ویژه مسافران در روزهای سه‌شنبه، با استادی مسافر محمد، نگهبانی مسافر امیر و دبیری مسافر محمد، با دستور جلسه «رابطه یادگیری و معرکه‌گیری» در تاریخ 1404/09/04 راس ساعت۱۷ برگزار شد.
 

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان؛ محمد هستم یک مسافر.ابتدا از ایجنت محترم شعبه، گروه مرزبانی و بخش تازه‌واردین تشکر می‌کنم که اجازه خدمت در این جایگاه را به من دادند.دستور جلسه امروز «رابطه یادگیری و معرکه‌گیری» است؛ موضوعی که شخصاً برای خود من بسیار کاربردی بوده است. مهندس در سخنان چهارشنبه اشاره می‌کنند که:«ما در کنگره چیزی را یاد نمی‌گیریم که سر زبان‌ها بیفتیم یا اسم‌مان در فضای مجازی مطرح شود؛ هدف بالا بردن علم و آگاهی خودمان است، آن هم به‌صورت چراغ خاموش.»
برای یادگیری، اولین قدم این است که قبول کنم نمی‌دانم. وقتی می‌پذیرم که در یک علم، حرفه یا مسیر درمان اعتیاد، چیزی بلد نیستم، آن‌وقت می‌توانم به دنبال استاد و راهنما بروم. همان‌طور که در بیرون برای یادگیری یک حرفه به استاد اعتماد می‌کنیم، در کنگره نیز باید به راهنما ایمان کامل داشته باشیم؛ چون پذیرفته‌ایم که درباره درمان اعتیاد ناآگاه بوده‌ایم و اینجا آمده‌ایم تا آموزش بگیریم.دوم اینکه اگر می‌خواهیم نتیجه بگیریم، باید فرمان‌بردار باشیم و بدون دخالت دادن خواسته‌های شخصی، طبق دستور راهنما عمل کنیم.سوم اینکه تجربه هزاران رهاشده نشان داده است که کنگره بهترین مسیر برای درمان اعتیاد است؛ پس ورود به حاشیه، شک، مقایسه و معرکه‌گیری فقط ما را از مسیر دور می‌کند.
ما مصرف‌کننده‌ها قبل از ورود به کنگره معمولاً در معرکه‌گیری استاد بودیم؛ پای هر نفر می‌نشستیم، بحث می‌کردیم، حاشیه درست می‌کردیم. اما امروز باید وارد معرکه مثبت شویم؛ یعنی وارد آموزش، خدمت و رشد.مهندس همیشه می‌گویند: اوایل تأسیس کنگره، بعد از جلسه بچه‌ها در بیرون دور هم جمع می‌شدند، حرف‌های متفرقه می‌زدند و معرکه درست می‌شد. بعد تصمیم گرفته شد که لژیون شکل بگیرد تا هرکس بعد از جلسه مستقیم به لژیون خودش برود و در مسیر آموزش قرار بگیرد؛ نه در حاشیه و گفت‌وگوهای بی‌فایده.در هر سیستمی عده‌ای هستند که به‌جای خدمت، خیانت می‌کنند. بعضی‌ها به‌جای درمان، دنبال راه میان‌بُر می‌گردند: مقدار شربت را کم می‌کنند، از چند نفر سؤال می‌پرسند، به شایعه‌ها توجه می‌کنند و بعد نتیجه نمی‌گیرند و شروع می‌کنند به بدگویی. این‌ها همان نیروهای منفی هستند که می‌خواهند ما را از مسیر خارج کنند.من خودم در سفر اول دچار همین حاشیه‌ها شدم. درباره رنگ شربت، مقدارش، دستگاه‌ها و حتی مقایسه با جاهای دیگر ذهنم درگیر بود؛ اما بعد فهمیدم همه این‌ها فقط دام نیروهای منفی است.در مورد سیگار هم عده‌ای می‌نشستند حاشیه درست می‌کردند؛ اما حقیقت این است که اگر امروز ما درمان شده‌ایم، فقط به خاطر روش و تفکر مهندس است. او علم، اندیشه و سرمایه‌اش را برای این کار گذاشته و نتیجه‌اش را هم در هزاران خانواده سالم و رهاشده می‌بینیم. ما وظیفه نداریم درباره حواشی قضاوت کنیم؛ وظیفه ما تعلیم، درمان و خدمت است.
مهندس همیشه می‌گویند: «در کنگره کسی باید وارد میدان شود، نه تماشاچی بماند.»بعد از سفر اول، باید در آزمون‌ها شرکت کنیم، خدمت بگیریم، نگهبانی، دبیری یا هر خدمت دیگری را تجربه کنیم تا در درمان پایدار بمانیم.اگر قرار بود فقط درمان شویم و برویم، مهندس هم می‌توانست همین کار را بکند؛ اما ایشان ماندند تا هزاران انسان درمان شوند. پس ما هم باید بمانیم و در مسیر آموزش و خدمت حرکت کنیم.از اینکه به صحبت‌هایم گوش دادید سپاسگزارم.

ضبط صدا مسافر بهروز
عکس مسافر مهدی
تایپ و ویراستاری  مسافر علی
لینک و انتشار خبر مسافر حمزه