جلسه هفتم از دوره نهم کارگاه های آموزشی کنگره ۶۰ نمایندگی قشم با استادی مسافر مسعود، نگهبانی مسافر ابوذر و دبیری مسافر احمد با دستور جلسه (رابطه یاد گیری و معرکه گیری)یکشنبه ۲ آذر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ در محل دانشگاه خوارزمی قشم آغاز به کار کرد.


خلاصه سخنان استاد؛
معرکهگیری نقطهٔ مقابل یادگیری است رفتاری که ریشه در جهل و ناآگاهی دارد و حاصل آن ترس، منیت و ناامیدی است. هنگامی که انسانی دچار اشتباه میشود اما جرأت پذیرش خطای خود را ندارد دیگران را مقصر میداند و خود را درگیر معرکهگیری میکند چنین فردی ویژگیهایی دارد که او را از مسیر رشد دور میسازد از جمله ترس از مقصر شناخته شدن و اسیر شدن در منیت و غرور بیثمر، پس فردی که واقعاً درمان شده باشد هرگز در کنگره به معرکهگیری روی نمیآورد برعکس کسی که تنها ظاهراً درمان شده اما در پنهان مصرف مواد را ادامه میدهد برای پوشاندن آن خطا به معرکهگیری، ایراد گرفتن، سرزنش و ایجاد حاشیه پناه میبرد. یادگیری و معرکهگیری همچون دو کفهٔ ترازو هستند: هرچه دانایی و آموزش بیشتر شود، معرکهگیری کاهش مییابد. معرکهگیری در مجموع انرژی انسان را میگیرد و او را از آموزش و رشد دور میکند. نرسیدن به رهایی نیز نشانههایی دارد از جمله بهانهگیری، حاشیهسازی و عمل نکردن به فرمان راهنما اینها مواردی است که خودم نیز در کنگره تجربه کردهام؛ رهجویی که بهانه میآورد نمیتواند سیدی بنویسد یا سر وقت در کلاس حاضر شود در واقع در حال ایجاد معرکه است خود من نیز پیش از آشنایی با این دستور جلسه به دلیل ناآگاهی و ضعف جهانبینی گاهی در جمع مسافران معرکهگیری میکردم اما فهمیدم که آموزش در کنگره، در اصل «آموزشپذیری» است یعنی اگر پذیرای آموزش باشم میتوانم خدمت کنم و در مسیر رهایی گام بردارم اکنون با همین آموزشهاست که به استحکام، استمرار و ثبات رسیدهام دانشی که رهاییام را نگه میدارد و مسیرم را روشنتر میکند.
دانایی حاصل سالها تجربه و آموزش است. جناب مهندس سالها آزمودند، آموختند و امروز حاصل تجربهٔ گرانبهای خود را در اختیار ما مسافران قرار دادهاند و ما از دانش این انسان فرهیخته بهرهمند میشویم در کنگره ۶۰ یادگیری تنها خواندن درس و نوشتن مطالب نیست میتواند در هنر، موسیقی، ورزش یا هر زمینهٔ دیگری ظهور پیدا کند من خود در کنگره با ورزش والیبال آشنا شدم پیش از ورود به کنگره هیچگاه والیبال بازی نکرده بودم اما امروز با کمک و همراهی اعضا پیشرفت کردهام و این را از برکت جهانبینی و آموزشهای کنگره میدانم.
انسان نیز همچون طبیعت باید همواره در حرکت و تغییر باشد تا به آموزش و رشد برسد چراکه سکون دروازهٔ ورود به تاریکی است و انسان را به حاشیه، ناآگاهی و معرکهگیری میکشاند. آموزش و جهانبینی، چراغ داناییاند نیرویی که انسان را از تاریکی بیرون میبرد.
ویرایش وتایپ: مسافر یحیی
بازنگری و ارسال: مسافر سجاد
---
- تعداد بازدید از این مطلب :
47