نظم شرط اصلی کنگره است

هر فرد، خود تعیین می‌کند که دیگران چگونه به او نگاه کنند؛ اینکه مورد احترام قرار بگیریم یا نه، به رفتار خودمان بستگی دارد، ما باید به‌ گونه‌ای رفتار کنیم که شایسته احترام باشیم؛ این امر شامل رعایت نظم، انضباط و احترام است؛ اگر با کسی قراری داریم، باید در زمان مشخص در محل حاضر شویم و همین موضوع نشان‌‌دهنده نظم ما خواهد بود.

یکی از مزایای مهم نماز این است که نظم را به ما می‌آموزد زیرا باید هر روز و در زمان‌های مشخص، آداب خاصی را به‌ جا آوریم؛ در آداب معاشرت، مسائلی وجود دارد که هم آقایان و هم خانم‌ها باید رعایت کنند، برای مثال؛ هنگامی که خانمی با یک آقای صحبت می‌کند، نباید از واژه‌هایی صمیمی مانند «قربونت برم» یا «جانم» استفاده کند، همچنین گفتن عباراتی مانند «نوکرتم»، «چاکرتم» یا «دمت گرم» نیز در چنین مکالماتی مناسب نیست؛ شاید این تعابیر در گذشته کاربرد داشته‌اند اما در فرهنگ امروزی ما جایگاهی ندارند.

زمانی که یک آقا با یک خانم صحبت می‌کند، باید با نهایت احترام و با لحنی متفاوت از لحن صحبت با دوستان خود سخن بگوید زیرا هر واژه معنا و جایگاه خاص خود را دارد؛ هنگام ورود به هر مکانی مثل اتاق خانه، اداره و یا دفتر کار، پس از در زدن باید منتظر اجازه ورود بمانیم و فوراً وارد نشویم، زیرا هر اتاق حریم شخصی آن فرد است؛ در محیط اداره نیز نباید بدون اجازه روی صندلی بنشینیم حتی اگر صندلی خالی باشد، این رفتار نشان‌دهنده احترام ما به شخص و محیط است، همچنین باید از صحبت‌های غیرضروری پرهیز کنیم.

زمانی که سوار خودروی اسنپ می‌شویم یا وارد یک مکان می‌شویم، چون «واردشونده» هستیم، حتی اگر مخاطب ما کودک باشد باید ابتدا سلام کنیم، لازم است سه کلمه را بیاموزیم و به‌ کار بگیریم: «لطفاً»، «ببخشید» و «عذر می‌خواهم»، همچنین باید از افرادی که برایمان کاری انجام می‌دهند از جمله کسی که چای می‌ریزد، لباس اتو می‌کند یا خرید می‌کند، تشکر کنیم و با دید طلبکارانه با آنان برخورد نکنیم.

نباید وارد حریم خصوصی افراد شویم و به خود اجازه دهیم موبایل آن‌ها را بررسی کنیم فقط به دلیل اینکه همسر یا فرزندمان هستند، این کار «تربیت کردن» نیست بلکه «تجسس» است؛ اگر به طرف مقابل اعتماد نداریم، بهتر است ابتدا به رفتار خود نگاه کنیم و کاستی‌ها را بیابیم؛ یک فرد می‌تواند با اخلاق و رفتار درست، دیگران را به احترام گذاشتن وادار کند، نه با زور و اجبار.

در کنگره باید رأس ساعت حضور داشته باشیم حتی اگر نگهبان باشیم، در صورت چند دقیقه تأخیر، جای ما به دبیر واگذار می‌شود تا نظم را بیاموزیم؛ جناب مهندس نیز به کسی که حتی یک روز از ده ماه کم داشته باشد و برای رهایی به تهران برود، در هیچ شرایطی رهایی نمی‌دهد.

همچنین در کنگره جایی برای بی‌سوادان نیست و این باعث شده است حتی افراد مسن به یادگیری سواد تشویق شوند؛ نظم واگیر دارد و بی‌نظمی نیز همچون یک بیماری سرایت می‌کند؛ کلام آخر اینکه هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد.

منبع: سی‌دی (نظم و احترام)
نویسنده: همسفر یاسمین رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون هفتم)
رابط خبری: همسفر نگار رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون هفتم)
عکاس: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر مولود (لژیون یازدهم)
ویرایش و ارسال: همسفر سما رهجوی راهنما همسفر مولود (لژیون یازدهم) دبیر دوم سایت
همسفران نمایندگی اروند آبادان