اصولاً یادگیری از آموزش گرفتن پدید می‌آید. از زمانی که پا به هستی گذاشته‌ایم، در حال آموزش دیدن هستیم و این روند تا پایان خلقت ادامه دارد. ما در تمام لحظه‌لحظه‌های زندگی باید آموزش ببینیم و آموزش‌هایی را که دریافت می‌کنیم به دیگران انتقال دهیم. یادگیری نشانه آگاهی، فراگرفتن، دریافت و آموزش اطلاعات مثبت و مفید است.
«معرکه‌گیر» نمونه بارزی از جهل و ناآگاهی است. یادگیری و معرکه‌گیری با یکدیگر رابطه‌ای معکوس دارند؛ معرکه‌گیر هیچ‌وقت نمی‌تواند آموزش بگیرد. او فقط مجموعه‌ای از اطلاعات را رد و بدل می‌کند، وارد حاشیه می‌شود، مدام بهانه می‌گیرد و در قیاس و قضاوت فرو می‌رود. همین امر باعث می‌شود دچار ضد‌ارزش‌ها و معرکه‌گیری شویم.
در زندگی تک‌تک ما، بارها موضوع معرکه‌گیری پیش آمده است؛ به‌گونه‌ای که به خاطر مسائل ساده، کار به جاهای باریک کشیده شده است. برای حل مشکلات باید به درون خود مراجعه کنیم و به دنبال ریشه‌ها باشیم. بزرگ‌ترین مشکلات زمانی به وجود می‌آیند که از آموزش‌ها فاصله می‌گیریم و خواسته یا ناخواسته به حاشیه کشیده می‌شویم. این فاصله گرفتن باعث می‌شود از مسیر درست خارج شویم، بهانه‌گیری و معرکه‌گیری را آغاز کنیم و حس کینه و حسادت به سراغمان بیاید.
در یادگیری باید سه مؤلفه «مثلث دانایی» یعنی تفکر، تجربه و آموزش را به تعادل برسانیم. در مقابل، در معرکه‌گیری مثلث جهالت ــ ترس، ناامیدی و منیت ــ حضور دارد که باید آن را از خود دور کنیم تا به آرامش برسیم. فردی که معرکه‌گیری می‌کند نمی‌تواند اشتباهات خود را بپذیرد و همیشه دیگران را مقصر می‌داند. او از خواسته‌هایش دور می‌ماند و دائماً در حال نق‌زدن و ناامیدی است.
انسان باید همواره در حال یادگیری و آموزش باشد؛ زیرا سکون و آموزش نگرفتن، او را در درون خودش غرق می‌کند. انسانِ آموزش‌دیده ادب و نزاکت را یاد می‌گیرد و هیچ‌گاه معرکه‌گیری نمی‌کند. در معرکه‌گیری بسیاری از نیروهای ما تخریب می‌شود و نتیجه‌ای جز ضرر ندارد. اگر به دنبال معرکه‌گیری باشیم، فرصت یادگیری را از دست می‌دهیم؛ اما اگر به دنبال آموزش باشیم، مجالی برای حاشیه رفتن و پرداختن به مسائل غیرضروری باقی نمی‌ماند.
مثلاً در کنگره، فردی که وارد لژیون می‌شود و فرمان‌بردار است، سفر خوبی انجام می‌دهد؛ اما فردی که سفر خوبی ندارد، به حاشیه کشیده می‌شود، نق‌زدن را آغاز می‌کند، از مسیر اصلی خارج می‌شود و مدام در حاشیه می‌ماند و در نهایت، به‌صورت ناخودآگاه از کنگره جدا می‌شود.
آقای امین در سی‌دی «فهم» می‌فرمایند: «اگر در مسیر آموزش، درون ما هیچ‌گونه تغییری صورت نگیرد، انسان قطعاً به حاشیه کشیده می‌شود.» پس لازم است هر یک از ما تغییرات را در درون خود ایجاد کنیم و مسیر آموزش را در پیش بگیریم. یادگیری، قدرت تشخیص و حاصل دانایی است. و در پایان، خداوند را شاکر و سپاسگزارم که بهترین مسیر هدایت و راه و روش زندگی را سر راه من قرار داد تا از آموزش‌ها استفاده کنم و آنها را در زندگی‌ام به‌کار بگیرم؛ تا بهانه نگیرم و از دیگران انتظار نداشته باشم مشکلاتم را حل کنند، زیرا خودم باید زندگی خودم را بسازم.
نویسنده: همسفر فاطمه.س رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون دوم)
ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون اول)
همسفران نمایندگی زاهدان
- تعداد بازدید از این مطلب :
20