به نام قدرت مطلق الله
دستور جلسه هفتگی:رابطه یادگیری و معرکه گیری
مشارکت مسافر اسرافیل :
در کنگره آموختهایم که یادگیری چراغیست که مسیر رهایی را روشن میکند، و معرکهگیری بادیاست که میکوشد این چراغ را خاموش کند. انسان وقتی در مسیر شناخت و درمان قدم میگذارد، باید ظرفیت پذیرش حقیقت را داشته باشد؛ زیرا حقیقت هیچگاه با هیاهوی و ادعا دوست نیست.
جناب مهندس میفرمایند: یادگیری یعنی مشاهده، تجربه و تغییر؛ و معرکهگیری یعنی فرار از مسئولیت و نپذیرفتن اشتباهات.
معرکهگیری نجواهای نفس امّاره است؛ همان جایی که انسان به جای نگاه کردن به درون، بیرون را بهانه میکند. به جای «من چه باید بیاموزم؟» میگوید «چرا دیگران چنین و چناناند؟».
و درست در همین نقطه است که سقوط آغاز میشود؛ چون معرکهگیری، فرد را از مسیر دانایی خارج کرده و او را در جهل مرکب نگه میدارد.
مشارکت مسافر محمد رضا
نخست به بررسی و مفهوم هرکدام از این واژه ها به شرح ذیل می پردازیم. مسئله یادگیری و فراگیری تنها مختص درس و مشق و امتحانات نیست بلکه خلقت انسان و موجودات برپایه اصول و یاد گیری است . امروز تمام متون موجود در کنگره۶۰ به مفهوم واژه یادگیری و مسئله آموزشو در نهایت ارتقاء دانایی بر میگردد.
بنابراین همه ما در حال یادگیری هستیم و به طوراصولی زندگی،خودش نوعی یاد گیری است .یاد گیری یعنی قادر باشیم سه موئلفه مثلث دانایی ( تفکر .تجربه.آموزش )را به تعادل برسانیم مسئله دیگر معرکه گیری است که نقطه مقابل یادگیری بوده. معرکه گیری در ریشه آن به جعل و ناآگاهی انسانها برمیگردد و در واقع تغییر یک موضوع و تبدیل آن به مسئله دیگری به نام معرکه گیری می شود زمانی که انسانها اشتباهات خود را در نظر نگرفته و دیگران را مقصر قلمداد می کنند وارد معرکه گیری می شود .
معرکه گیری شامل سه صفت است :ترس .منیت .و ناامیدی. فردی که معرکه گیر است به دلیل وجود منیت نمی تواند اشتباهات خودش را قبول کند زیرا ترس آن را دارد که دیگران اورا مقصر دانسته واز خواسته هایش دور شودـ

مشارکت مسافر هادی:
دررابطه با یادگیری ومعرکه گیری برداشت من از صحبت های آقای مهندس این است که این دو با هم رابطه ی مستقیم دارند. چرا که با آموزش ویادگیری انسان دیگر نیازی به معرکهگیری ندارد چون وقتی من اشتباهی را بپذیرم نیاز به کتمان کردن و معرکه گرفتن وتوجیح آن اشتباه ندارم.
پس ابتدا برای یادگیری باید بدانم که من هیچ چیزی نمیدانم وهر آنچه که به سر من آمده از ندانستن است ودوم اینکه باور داشته باشم به راهنمای خودم در زمینه مسئله اعتیاد ودر آخر در مقابل حرفهای راهنما وآموزش های کنگره ۶۰تسلیم باشم. انسان همیشه می داند وقتی اشتباهی کرده و میخواهد عذاب وجدان نداشته باشد معرکه میگیرد اما وقتی آگاهی و دانایی نسبت به آن مسئله بالا برود می پذیرد و دیگر نیازی به معرکه گرفتن ندارد . خیلی ممنونم از اينکه به من فرصت مشارکت دادید
با سپاس فراوان از اعضای لژیون ششم،از اینکه وقت گرانبهای خود را صرف این مشارکت و افزودن دانش ما نمودند ممنونیم .پیروز باشید.
تایپ و عکس: مسافر امیر رضا لژیون یکم
ویرایش و بارگذاری مسافر محمد جواد لژیون هشتم
مرزبان خبری :مسافر مسلم
- تعداد بازدید از این مطلب :
201