با پذیرش و اصلاح اشتباهات، رشد اتفاق می‌افتد

جلسه دوم از دوره بیست و هشتم کارگاه‌های آموزشی‌ خصوصی همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی خمین به استادی راهنما تازه واردین همسفر فاطمه، نگهبانی همسفر معصومه و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه «رابطه یادگیری و معرکه گیری » روز یکشنبه ۲ آذر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کارکرد. 

خلاصه سخنان استاد:
ابتدا خداوند بزرگ را شاکر و سپاسگزارم به خاطر نعمت‌های بی‌شمار کنگره و بابت وجود آقای مهندس و خانواده محترمشان. تبریکات امروز زیاد است؛ ابتدا تبریک می‌گویم بابت پیروزی تیم والیبال و برد قشنگشان در روز جمعه و همچنین تبریک عرض می‌کنم خدمت ورزشبان والیبال. دریافت شال راهنمایی تازه‌واردین را به همسفر معصومه عزیز تبریک می‌گویم و به همسفر مهتاب عزیز نیز تبریک ویژه عرض می‌کنم. ان‌شاءالله بتوانیم خدمتگزاران لایقی برای کنگره باشیم. در ادامه از همسفر مهتاب عزیز تشکر می‌کنم که فرصت این خدمت را برای من فراهم کردند و همچنین از نگهبان و دبیر جلسه سپاسگزارم.

اما دستور جلسه امروز «رابطه یادگیری و معرکه‌گیری» است. ما زمانی که وارد کنگره شدیم، ابتدا فکر می‌کردیم فقط برای درمان مسافرانمان آمده‌ایم، اما خواسته یا ناخواسته وارد آموزش‌های کنگره شدیم. هدف از این آموزش‌ها این بود که جهان‌بینی و دانایی خود را بالا ببریم تا بتوانیم مسیر درمان و ادامهٔ حیات را طی کنیم و از تاریکی‌ها خارج شویم. کل بنای کار ما بر اساس تجربه، تفکر و آموزش است.

حال می‌خواهیم درباره یادگیری صحبت کنیم. یادگیری یعنی «پذیرش». کسی که به دنبال یادگیری باشد، شهامت این را دارد که اگر جایی اشتباه کرد، بپذیرد که اشتباه کرده است. کسی که می‌پذیرد، دیگر دنبال توجیه و بهانه‌گیری نمی‌گردد، در مسیر درست حرکت می‌کند، از اشتباهات خود درس می‌گیرد و آنها را اصلاح می‌کند. همینجاست که رشد اتفاق می‌افتد. این همان مفهوم جملهٔ «اول ندانی را بدان تا بدانی را بدانی» است؛ یعنی ظرف وجودی‌مان را از باورهای اشتباه خالی کنیم.

اما اگر بخواهیم درباره معرکه‌گیری صحبت کنیم، معرکه‌گیری یعنی انکار و حاشیه‌سازی؛ رفتاری که از جهل و نادانی سرچشمه می‌گیرد. کسی که به دنبال معرکه‌گیری می‌رود، وقتی یک مسئله یا انتقادی پیش می‌آید، به جای پذیرش اشتباه، مقابله می‌کند و شروع می‌کند به حاشیه‌سازی، نق‌زدن و صحبت‌های بیهوده برای تغییر مسیر موضوع. معرکه‌گیری یعنی دفاع کورکورانه از جهل و نادانی، که این امر از مثلث جهالت سرچشمه می‌گیرد.

در شهر وجودی‌مان انتخاب با ماست که کدام مسیر را برگزینیم. آیا دوست داریم در مسیر صراط مستقیم حرکت کنیم یا خیر؟ در مسیر صراط مستقیم بودن یعنی اینکه وقتی وارد کنگره شده‌ایم، سی‌دی‌های آموزشی را بنویسیم، گوش ‌به‌ فرمان راهنما باشیم و خدمت کنیم. وگرنه با رفتن به سمت معرکه‌گیری و حاشیه‌سازی، فرصت یادگیری را از خودمان می‌گیریم. معرکه‌گیری و یادگیری دو موضوع متضاد هستند. کسی که دنبال معرکه‌گیری باشد فرصت یادگیری را از خود می‌گیرد، و کسی که دنبال یادگیری باشد از معرکه‌گیری دور می‌شود. می‌دانیم بزرگ‌ترین دشمن ما جهل و نادانی ما است. اگر می‌خواهیم در کنگره به آرامش و رهایی برسیم باید تمام تمرکز خود را روی یادگیری و آموزش بگذاریم. اگر معرکه‌گیری کنیم، دیگر فرصتی برای یادگیری باقی نمی‌ماند و درگیر همان معرکه‌گیری می‌شویم. معرکه‌گیری می‌تواند ذهنی باشد؛ یعنی نشخوارهای فکری و توجیه کردن خود و می‌تواند بیرونی باشد؛ یعنی نق‌زدن، حاشیه‌سازی و زیر پا گذاشتن اصول و قوانین کنگره.

امیدوارم ما و همهٔ انسان‌ها بتوانیم از معرکه‌گیری دوری کنیم و به سمت یادگیری و آموزش حرکت کنیم. دوستان، این را برای خودم می‌گویم: من فاطمه خداوند را شکر می‌کنم و امیدوارم فهم این را داشته باشم که علم کنگره، علم حیات و هستی را یاد بگیرم. امروز دوستانی دارم که در کنار آنها زندگی می‌کنم؛ از جنس عشق و آرامش، افرادی که تاریکی را تجربه کرده‌اند و من در کنار آنها بهترین حال و امنیت را دارم. خدا را شکر می‌کنم. ان‌شاءالله بتوانیم تمام آموزش‌های کنگره را در تمام مسیر زندگی؛ چه داخل و چه خارج از کنگره؛ رعایت کنیم، از اصول و قوانین پیروی کنیم و دچار معرکه‌گیری نشویم. ممنونم از اینکه به صحبت‌های من گوش کردید.

دریافت نشان وادی هشتم راهنمای تازه‌واردین همسفر فاطمه از دست ایجنت همسفر مهتاب

مرزبان کشیک: همسفر زینب

تایپیست: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون دوم)

عکاس: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون دوم) دبیر اول سایت
همسفران نمایندگی خمین