در سیدی «ابلیس» توضیح داده میشود که ابلیس یک موجود بیرونی با ظاهر ترسناک نیست، بلکه نیروی بازدارندهای است که درون انسان زندگی میکند و وظیفهاش ایجاد مانع در مسیر رشد، آموزش و تغییر است. هرجا انسان قصد حرکت به سمت روشنایی، دانایی و ساختن داشته باشد، این نیرو فعال میشود و با ایجاد شک، خوف، تنبلی، ناامیدی و توجیه تلاش میکند انسان را از مسیرش منحرف کند. ابلیس با زور کار نمیکند؛ ابزارش صدا و القای فکر است. همان صدایی که میگوید: حالا ولش کن، فایده ندارد، تو نمیتوانی، فعلاً حال نداری یا این کار ارزش ندارد. این صداها ظاهر ساده دارند اما ماهیتشان بازدارنده است.
در جهانبینی کنگره ۶۰ گفته میشود که وجود ابلیس برای آزمایش و رشد انسان ضروری است؛ همانگونه که بدون وزنه، عضله ساخته نمیشود، بدون اضداد انسان نمیتواند به تکامل برسد. ابلیس دشمن انسان نیست، بلکه برای کامل شدن او خلقشده تا انسان با انتخاب آگاهانه، مسیر حق را تشخیص دهد. جایگاه ابلیس در درون انسان است و هر جا میل به گمراهی یا راحتطلبی زیاد شود، این نیرو قدرت میگیرد. راه عبور از ابلیس افزایش دانایی، حرکت تدریجی و مراقبت از حس است؛ زیرا اولین احساس معمولاً از جانب ابلیس است نه از حقیقت. با شناخت این صداها و بیتوجهی به آنها در لحظه تصمیمگیری، انسان میتواند از این نیروی بازدارنده عبور کند و آن را تبدیل به سکوی رشد خود سازد
عنوان مقاله: سی دی ابلیس
به قلم: مسافر امیر مصطفایی لژیون 21
ویرایش: مسافر علی فدائی لژیون17
تقدیم نگاه زیبایتان از طرف خدمتگزاران سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
211