باید بهترین خودت باشی

یاد بگیر که زندگی گروهی یعنی این‌که ما با هم باشیم، به هم کمک کنیم نه این‌که فقط به فکر خودمان باشیم؛ وقتی حسادت به سراغمان می‌آید یا فقط دنبال منافع شخصی خودمان می‌رویم ناگهان یک درگیری یا معرکه‌گیری شکل می‌گیرد، انرژی جمع گرفتار تنش می‌شود؛ این اتفاق معمولاً وقتی می‌افتد که نتوانسته‌ایم نفسمان را کنترل کنیم یا ترس داریم که دیده نشویم یا ناتوان باشیم. خداوند می‌‌فرماید: «کسانی که قانون تو را دوست دارند، آرامش بزرگ دارند و هیچ‌چیز نمی‌تواند آن‌ها را به زمین بخواباند.» این یعنی وقتی روی قانون و مسیر درست بایستیم آرامش سراغمان می‌آید. صبر، اندیشه و کنترل نفس یعنی قبل از آن‌که واکنش نشان بدهید، نفس عمیقی بکشید، فکر کنید، ببینید واقعاً چی می‌خواهید، بعد واکنش نشان بدهید.

به آدم‌ها احترام بگذارید حتی وقتی با آن‌ها اختلاف دارید چون رعایت ادب و حرمت جمع را سالم نگه می‌دارد. قوانین جمعی و حرکت به سمت راهنما مثل فانوسی هستند وسط تاریکی؛ وقتی به آن‌ها گوش می‌دهید مسیر روشن‌تر می‌شود و کمتر اشتباه می‌کنید. «ببین چقدر خوب و خوشایند است وقتی برادران با هم زندگی می‌کنند!» این یعنی وقتی ما با هم در آرامش و دوستی باشیم نعمتی است که خدا برای ما مقرر کرده است. انتقال محبت، لبخند، کمک کردن به همدیگر، انرژی مثبت تولید می‌کند؛ یک رفتار کوچک، یک حرف با محبت می‌تواند اختلافی را به دوستی تبدیل کند. از اختلافات یاد بگیریم نه این‌که چون اختلاف پیش آمده است ناامید شویم بلکه باید آن را  یک فرصت برای رشد دید.

وقتی می‌فهمید که اختلاف، یک تجربه است مهارت حل مسئله‌ات قوی‌تر می‌شود، صبرت بیشتر می‌شود و آگاه‌تر می‌شوی. «برای آنانی که دوستت دارند آرامش درون دیوارهایشان باشید و امنیت در برج‌هایشان» یعنی وقتی جمع ما هدفش فقط خودشان نیست، وقتی امنیت روانی و آرامش در جمع حاکم باشد آن‌وقت نتیجه خوب می‌شود. رقابت ناسالم، حسادت، منافع شخصی که به فکر جمع نیستند، همه این‌ها دعوا و معرکه به همراه دارند. وقتی به هدف جمعی فکر می‌کنید، وقتی اولویتتان همکاری باشد، هم شما خوشحال می‌شوید هم دیگران. می‌شود گفت که یادگیری یعنی این‌که از هر تجربه، از هر اختلاف، از هر چالشی چیزی بیرون بکشید و آن را به فرصت طلایی تبدیل کنید و دوباره تأکید می‌کنم بر این که جمع، همراهی، احترام و اتحاد زمانی مهم است که در جمع رفتار بامحبت داشته باشید، وقتی لبخند می‌زنید، وقتی کمک می‌کنید درواقع انرژی مثبت در آن فضا پخش می‌کنید؛ این باعث می‌شود آن جمعی که دور شما است  برایتان  امن‌ و خوب‌ باشد و خودتان هم احساس سبکی می‌کنید اما اگر دائماً درگیری باشد حسادت باشد، کنترل نفس نباشد، جمع تبدیل می شود به یک جمع با انرژی منفی در فضای منفی.

آرامش جمع با رفتار ما ارتباط مستقیم دارد در نتیجه باید یاد بگیریم که وقتی به راهنمای جمع گوش می‌دهیم، وقتی قوانین را رعایت می‌کنیم، وقتی احترام می‌‌گذاریم، وقتی خودمان بر نفسمان کنترل داریم یعنی در مسیر درست و راه مستقیم حرکت می‌کنیم و همین باعث می‌شود انرژی منفی کم شود و انرژی مثبت زیاد شود و روابط اجتماعی و فردی ما بهتر شود. اختلافات، دیگر دشمن ما نیستند بلکه معلم ما هستند. معلمی که به ما می‌گوید: باید بهترین خودت باشی، باید مهربان ترین باشی، باید آرام‌تر باشی. وقتی این مسیرها را بروی، نه تنها جمع رشد می‌کند بلکه شخصیت خودت هم روشن‌تر می‌شود پس هر وقت دیدید حسودی، منافع شخصی یا ترس باعث شده است رفتار بدی از خودت نشان بدهی یادت باشد: نفس بکشی، فکر کنی، هدف جمعی را ببینی، احترام بگذاری و محبت را انتخاب کنید و به جمع بگویید: «دوستی، همکاری، آرامش» نه درگیری و جدال و انرژی منفی.
منابع: سایت رسمی کنگره۶۰، سی‌دی یادگیری و معرکه‌گیری
نویسنده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر فریبا(لژیون دوازدهم)
رابط خبری: همسفر مسیح رهجوی راهنما همسفر فریبا(لژیون دوازدهم)
ویرایش: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر شیما(لژیون سوم) دبیر اول سایت
ارسال: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر زینب(لژیون چهارم) دبیر دوم سایت
همسفران نمایندگی دکتر مسعود