منیت مانع دیدن حقیقت در درون انسان است.

مفهوم معرکه‌گیری و نقش آن در دور شدن از آموزش

مقدمه:
یکی از موانع جدی در مسیر رشد و آموزش انسان، پدیده‌ای به نام «معرکه‌گیری» است. این مفهوم به حالتی اشاره دارد که فرد به جای پذیرش مسئولیت و حرکت در مسیر یادگیری، درگیر حاشیه‌ها، توجیه‌ها و نمایش‌های ظاهری می‌شود. ریشه این رفتار را می‌توان در جهل و ناآگاهی انسان جست‌وجو کرد؛ جایی که ترس، منیت و ناامیدی، ذهن و رفتار فرد را در اختیار می‌گیرد و او را از مسیر دانایی دور می‌سازد.

متن مقاله:
معرکه‌گیری دقیقاً نقطه مقابل یادگیری است. فردی که دچار این حالت می‌شود، به دلیل وجود منیت، قادر به پذیرش اشتباهات خود نیست. او همواره می‌ترسد که دیگران او را مقصر بدانند و همین ترس باعث می‌شود از خواسته‌ها و اهداف واقعی خود دور شود. چنین فردی معمولاً در حاشیه می‌ماند، گاهی دچار ناامیدی می‌شود و گاهی با گلایه و نق‌زدن، انرژی خود و اطرافیانش را تحلیل می‌برد.

در مقابل، فردی که خود را با مسیر آموزش همسو می‌کند و همواره در پی یادگیری است، به‌تدریج شاهد افزایش صفت دانایی در خود خواهد بود. این افزایش دانایی سبب می‌شود میزان گلایه‌مندی او کاهش یابد و به جای سرزنش دیگران، مسئولیت‌پذیری در او تقویت شود. برای سنجش میزان معرکه‌گیری در خود، کافی است به واکنش‌هایمان در برابر مشکلات نگاه کنیم؛ اگر در زمان بروز خطا به دنبال مقصر بیرونی یا توجیه رفتار خود باشیم، نشان‌دهنده فاصله گرفتن ما از آموزش و گرایش به جلب تأیید دیگران است. این نیاز افراطی به تأیید، فشار روانی زیادی به فرد وارد می‌کند و موجب اتلاف انرژی ذهنی و روحی می‌شود.

با درک ریشه‌های معرکه‌گیری از طریق آموزش‌های کنگره، می‌توان آگاهانه تصمیم گرفت که در مسیر مثبت حرکت کنیم. حرکت در این مسیر به معنی کاهش تدریجی رفتارهای نمایشی، پرهیز از دور زدن خود و دیگران و جایگزین کردن حل مسئله به جای پاک کردن صورت مسئله است. یکی از مهم‌ترین و اولین گام‌ها در این مسیر، یادگیری «معذرت‌خواهی» واقعی است؛ مهارتی که در برابر منیت بسیار اثرگذار است و فرد را یک گام به تعادل نزدیک‌تر می‌کند.

نتیجه‌گیری:
در نهایت می‌توان گفت معرکه‌گیری، حالتی است که انسان را از مسیر رشد و آموزش دور می‌کند و او را در چرخه‌ای از ترس، منیت و ناامیدی گرفتار می‌سازد. در مقابل، پذیرش اشتباه، حرکت در مسیر یادگیری و تمرین مهارت‌هایی مانند معذرت‌خواهی، می‌تواند انسان را به تعادل و آرامش نزدیک‌تر کند. کاهش معرکه‌گیری، یک فرآیند تدریجی است که با آگاهی، تمرین و پایبندی به آموزش امکان‌پذیر می‌شود و ثمره آن، آرامش درونی و رشد واقعی فرد خواهد بود.

منابع: سایت کنگره‌۶۰
نویسنده: همسفر شیوا رهجوی راهنما همسفر طیبه (لژیون سوم)
رابط‌ خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر طیبه (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر معصومه (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی سنایی