مقدمه:
یادگیری، اساس حرکت، تکامل و بقای انسان است و همه موجودات مسیر زندگی خود را بر پایه آموزش و تجربه طی میکنند. یکی از موانع مهم یادگیری، معرکهگیری است؛ حالتی که در آن فرد بهجای پذیرش خطا و اصلاح رفتار، موضوع را تغییر داده و با ایجاد حاشیه، توجه اطرافیان را از اصل مسئله دور میکند.
کمبود دانش، منیت، خودخواهی و ترس از پذیرش اشتباه، زمینهساز چنین رفتاری هستند. کنگره۶۰ با وضع قوانین مشخص و آموزشهای دقیق تلاش میکند اعضا را از این دام دور و در مسیر درمان و رشد هدایت کند.
معرکهگیری یعنی دور شدن از مرکز و رفتن به حاشیه؛ زمانیکه فرد در برابر مسئلهای از لحاظ منطقی محکوم میشود اما بهجای قبول واقعیت، سکوت یا عذرخواهی، شروع به شلوغکاری و تغییر موضوع میکند. در حالیکه بزرگترین شهامت انسان این است که اشتباه خود را بپذیرد.
این رفتار در اثر عواملی مانند کمبود علم، منیت، حسادت، خودخواهی و احساس شکست ایجاد میشود. در سیدی «معرکهگیری و یادگیری»، مهندس دژاکام مجموعهای از قوانین را برای ایجاد نظم و جلوگیری از حاشیه بیان میکنند.
بهعنوان مثال، رهجویان سفر اول تنها یکبار میتوانند راهنمای خود را تغییر دهند و اعضایی که وارد لژیون میشوند تا سه ماه اجازه تغییر لژیون ندارند. همچنین برای نگهبان، مرزبان، ایجنت و دبیر، وظایف مشخصی تعریف شده است و هر فرد باید پیش از پذیرش مسئولیت، از وظایف خود آگاهی داشته باشد.
آموزش مرزبانان بر عهده ایجنت است و در صورت لزوم، ایجنت باید از آنان امتحان بگیرد تا میزان آگاهیشان از قوانین مشخص شود. در بخش OT نیز قانونمندی اهمیت بسیاری دارد؛ اگر قرار باشد در شهرستانی کلینیک جدیدی اضافه شود، این امر با هماهنگی اداره OT و حضور پزشک در کنگره۶۰ انجام میشود و تأسیس کلینیکهای جدید باید با هماهنگی شعبه تهران باشد.
در این دستور جلسه، مهندس دژاکام تأکید میکنند که فریضه زندگی انسان بر پایه یادگیری است؛ یادگیری که فقط محدود به درس نیست، بلکه تمام ابعاد زندگی را دربر میگیرد. ایشان توضیح میدهند که معرکهگیری یعنی فرد بساطی را پهن میکند تا دیگران را دور خود جمع کند و موضوع اصلی فراموش شود.
نمونه روشن آن در زندگی روزمره است؛ مثلاً وقتی آقای خانه پس از کار به منزل برمیگردد و غذای سادهای آماده شده، او بهجای پذیرش شرایط، موضوع را به مسائل دیگر از جمله خانواده همسر ربط میدهد و حاشیه میسازد.
در کنگره۶۰ نیز فردی که در مسیر برنامه و درمان باشد، تمایلی به بدگویی از کنگره ندارد. اما کسی که به ظاهر درمان شده ولی پنهانی مصرف دارد، برای پوشاندن خطای خود شروع به معرکهگیری میکند و مسئولیت اشتباهاتش را به کنگره نسبت میدهد، در حالی که پاکی گوهری ارزشمند است و بهسادگی به دست نمیآید.
نتیجهگیری:
معرکهگیری رفتاری است که فرد را از حقیقت و مسیر یادگیری دور میکند. انسانی که شهامت پذیرش اشتباه داشته باشد، میتواند از هر خطا درسی بگیرد و آن را به فرصتی برای رشد تبدیل کند. در کنگره۶۰ نیز رعایت قوانین، دوری از حاشیه و پایبندی به آموزشها ابزارهایی هستند که به فرد کمک میکنند در مسیر درمان باقی بماند و ارزش سلامتی خود را حفظ کند. دوری از معرکهگیری با نزدیک شدن به حقیقت، آموزش صحیح و ساختن آیندهای سالم و روشن همراه است.
منابع: سیدی رابطه یادگیری با معرکهگیری. مقاله دیدهبان تحقیقات مسافر علی خدامی
نویسنده: همسفر شادی، رهجوی راهنما همسفر سهیلا (لژیون نهم)
ویرایش: همسفر ثریا رهجوی راهنما همسفر منیژه (لژیون دوم)
ارسال: همسفر نجوا رهجوی راهنما همسفر هانیه (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی گیلان
- تعداد بازدید از این مطلب :
60