در مورد موضوع یادگیری و رابطه آن با معرکه‌گیری، ابتدا آن‌ها را تعریف می‌کنیم. یادگیری، یعنی فراگیری که فقط مختص درس‌ومشق نیست؛ بلکه زندگی و فرضیه خلقت انسان و موجودات بر پایه یادگیری بناشده است. معرکه‌گیری، یعنی شخص بساطی را پهن و افراد دیگری را دور خود جمع کند. معرکه‌گیری در اثر کمبود دانش، حسادت، خودخواهی، منیت و شکست به وجود می‌آید. انسان‌ها تاریکی را تجربه می‌کنند تا به روشنایی برسند و عمل سالم را از ناسالم تشخیص دهند.
شکست برای همه امری طبیعی است؛ اما در مواجهه با شکست بر سر دوراهی قرار می‌گیرند. راه اول این‌که از شکست خود درس بگیرند و عمل سالم را انتخاب کنند و راه دوم این‌که در جهل و نادانی خود فرو بروند. معرکه‌گیری چهار مرحله دارد؛ چون انسان‌ها شبیه یکدیگر هستند، همه این مراحل را اجرا می‌کنند. در تمام این مراحل، فرد حق‌به‌جانب رفتار می‌کند و خودش را مظلوم و قربانی نشان می‌دهد.
مرحله اول افراد معرکه‌گیر خودشان را از بقیه جدا کرده و شروع به پچ‌پچ کردن می‌کنند. مرحله دوم حرف‌ها و درد دل خود را به دیگران می‌گویند. در مرحله سوم با تلفن‌ها شروع‌شده و در مرحله پایانی، دیگران را به مسلخ می‌برند و در آخر خود نیز سلاخی می‌شوند. در اینجا است که فرد باید یا یادگیری پیشه کند یا معرکه‌گیری. در کنگره۶۰ لژیون‌ها از معرکه‌گیری جلوگیری می‌کنند و به یادگیری و آموزش می‌پردازند.
اگر ساکنین بنا آباد باشند نمی‌گذارند معرکه‌گیری ادامه پیدا کند؛ ولی اگر هوشیار نباشند، همراه معرکه‌گیر، سلاخی می‌شوند. در اینجا فرصت معرکه‌گیری از افراد گرفته می‌شود. سی‌دی نوشتن نیز باعث یادگیری و انتقال آموزش‌ها به تمام شعب می‌شود و ما را در جهت مخالف معرکه‌گیری سوق می‌دهد. در کنگره همه باید در حال پویایی، مطالعه و حرکت باشیم؛ مثل دوچرخه‌سوار که تا وقتی رکاب می‌زند حرکت می‌کند. هر موقع رکاب نزند، زمین می‌خورد و از دور خارج می‌شود.
لازم است با آموزش در لژیون، جهان‌بینی و دانش خود را بالا ببریم تا بتوانیم از معرکه‌گیری به دور باشیم. فلسفه حضور ما همسفران در کنگره ایجاد آرامش و صلح است تا زمانی که به دنبال این هدف باشیم در ساعات حضور در کنگره به دنبال یادگیری مطالب هستیم تا به هدف موردنظر برسیم؛ ولی اگر به دنبال غیبت کردن، نق زدن، دخالت در امور دیگران و ... باشیم، از مسیر آموزش و یادگیری خارج می‌شویم. دیده‌بان محترم مسافر علی بسیار زیبا بیان کردند: درمان اعتیاد نیروی عظیمی را می‌طلبد که جز با نیروی عشق نمی‌توان به مصاف آن رفت و این عشق، عشق به یادگیری و عمل کردن است.
نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون دوازدهم)
رابط خبری: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون دوازدهم)
ویرایش و ارسال: همسفر ساره رهجوی راهنما همسفر صدیقه (لژیون هفتم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی خواجو
- تعداد بازدید از این مطلب :
205