English Version
This Site Is Available In English

کنگره‌۶۰ انسان را پرورش می‌دهد

کنگره‌۶۰ انسان را پرورش می‌دهد

ابتدا باید بدانیم که معرکه‌گیری یعنی چه؟ به چه کسی معرکه‌گیر می‌گویند؟ در زمان قدیم کسانی که تن به کار نمی‌دادند و علاف کوچه و بازار بودند عده‌ای را دور خودشان جمع می‌کردند با سر و صدا و عربده‌کشی نظر دیگران را به خودشان جلب می‌کردند که به این اشخاص معرکه‌گیر گفته می‌شد.

اما امروزه شاید کمتر شاهد این معرکه‌گیری‌ها باشیم. ما با یک نمونه دیگر رو به رو می‌شویم که صور پنهان انسان را درگیر می‌کند و می‌توانیم بگوییم؛ خیلی هم شایع است شاید مسری هم باشد. که من مثلا بدون دلیل از یک صحبتی که در جمع می‌شود، برداشت اشتباه داشته باشم ذهن و روح خودم را درگیر کنم و این حال خرابی خودم را به دیگران انتقال دهم.

معرکه‌گیری دیگری که وجود دارد برگرفته از نفس انسان‌هاست  در این موارد اگر نفس را بتوانیم با آموزش و دانایی ارتقا دهیم هیچگاه دنبال معرکه‌گیری نمی‌رود؛ اما چرا در کنگره۶۰ این دستور جلسه مطرح شد؟ آقای مهندس همیشه در صحبت‌های خودشان می‌فرمایند: «در کنگره‌۶۰ انسان را پرورش می‌دهیم»؛ یعنی افرادی که وارد کنگره می‌شوند غرق در هر ضد ارزشی هستند؛ شاید آن خوی انسانی خود را فراموش کرده و با آموزش‌های که در کنگره می‌گیرد از هر گونه ضدارزشی دوری کند؛ اینجا متوجه شدیم رابطه زیادی بین یادگیری و معرکه‌گیری وجود دارد.

چگونه آموزش‌پذیری ویاد‌گیری به وجود می‌آید؟ اگر راهنما طبق اصول و قوانین پیش برود و این اصول را در نظر داشته باشد که او باید این قوانین را به رهجو انتقال دهد‌ رهجو با اصول آموزش‌پذیری به وجود می‌آید. رهجو هم باید این را از راهنما آموزش دیده باشد، که برای چه هدفی پا به چنین مکان مقدسی گذاشته است. هدف تمامی ما آموزش، درمان، آرامش و خدمت به هم‌نوع خودمان است. اگر راهنما و رهجو بخواهند غیر از این رفتار از خودشان نشان  دهند قطعا به حاشیه می‌روند و از این مسیر دور و دورتر می‌شوند.

خوشبختانه با آموزش‌های آقای‌ مهندس رفتارهای که بیرون از کنگره و جامعه به چشم می‌بینیم  که خارج از اصول قوانین کنگره۶۰ هستند کمتر در کنگره مشاهده و یا اصلا وجود ندارد؛ چون در این مکان حریم و حرمت‌ها حفظ می‌شود؛ اگر ما یک خانواده را در نظر بگیریم که احترام بین اعضای خانواده وجود نداشته باشد، هرج و مرج در این خانواده به وجود می‌آید؛ چون هرکس راه خودش را می‌رود.

نتیجه گیری: آدم‌های بیکار و علاف که کار ندارند انجام دهند، می‌نشینند پشت سر دیگران صحبت می‌کنند؛ خیلی هم از این کار لذت می‌برند یا بعضی‌ها هستند کنار آدم که ایستاده‌اند هیچ حرفی یا صحبتی نمی‌کنند؛ ولی آنقدر حس بدی به انسان منتقل می‌کنند؛ که تا چند روز حال انسان  خراب است.  این‌هم  یک  جور معرکه‌گیری صور پنهان است.  بعضی انسان‌ها با صحبت کردند هم  معرکه‌گیری می‌کنند بعضی‌ها هم با حس بدی که به آدم می‌دهند.

منبع: اپلیکیشن (انتشارات دژاکام)
نویسنده: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر نرگس ( لژیون پنجم)
رابط خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما‌ همسفر‌ نرگس (لژیون پنجم)
ویراستاری: همسفر پریسا رهجوی راهنما همسفر زینب( لژیون سوم) دبیر سایت
ارسال: راهنمایی تازه واردین همسفر مریم (نگهبان سایت)
همسفران نمایندگی زاگرس
 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .