(رابطه یادگیری بامعرکه گیری) یادگیری زمانی اتفاق می افتد که انسان "پذیرنده" باشد. اما معرکهگیری دقیقا چیزی است که این پذیرندگی را قفل میکند و میبندد!! من درک کردهام که رابطهی این دو؛ رابطهی نور و تاریکی است. هرکجا یادگیری باشد معرکه گیری جایی ندارد و هروقت معرکهگیری فعال شود مسیر یادگیری متوقف میشود.
معرکه گیری یعنی فرار از حقیقت! یعنی به جای اینکه به درون خودم نگاه کنم و دوربین را رو به خودم زوم کنم و دنبال حل مساله باشم؛ با شلوغ کاری ذهنی، توجیه کردن، مقصر دانستن دیگران، یا حاشیهسازی اصل موضوع را گم می کنم. اما یادگیری: یعنی دیدن حقیقت، یعنی این که بپذیرم مشکل در بیرون نیست در نگاه خودم و در عملکردم میباشد و
من باید تغیر کنم.
درکنگره آموختهام که: وقتی در معرکهگیری هستم قدرت تشخیصم پایین می آید و نمیتوانم آموزشها را جذب کنم. معرکهگیری انرژی ذهنی زیادی را میگیرد و اجازه نمیدهد عقل فعال شود. اما وقتی تصمیم میگیرم سکوت کنم، گوش بدهم و قضاوت را کنار بگذارم در همان لحظه اولین قدم یادگیری برداشته میشود باامید اینکه همه ما به این درایت برسیم.
ویرایش و ارسال : همسفر معصومه دبیر اول سایت همسفران نمایندگی لواسان
- تعداد بازدید از این مطلب :
121