از معرکه گیری ذهنی تا یادگیری کاربردی

در زمان قدیم شخصی برای امرار معاش خود یک بساطی پهن می‌کرد و معرکه‌گیری می‌کرد. به نوعی مردم را سرگرم می‌کرد و برای این کار پولی هم می‌گرفت ولی اشخاصی هم بودند که برای سرگرم کردن خودشان و یا اهدافی که داشتند به مطالعه می‌پرداختند، رابطه آن معرکه‌گیری با این یادگیری در وقت و زمان است.

زمانی که صرف شده، انرژی مصرف شده و در آخر فرایند آموزش چه چیزی به دست آورده‌اند؟ اگر به دنبال معرکه‌گیری باشیم، یادگیری را از دست می‌دهیم و وارد حاشیه‌های زندگی می‌شویم و مدام بهانه می‌گیریم. اگر به دنبال یادگیری باشیم مجال فکر کردن به حاشیه‌ها و مطالب غیر ضروری را نداریم.

یادگیری و معرکه گیری  با هم رابطه معکوس دارند. معرکه گیر هیچ وقت نمی‌تواند آموزش بگیرد. ما هرگز نباید فراموش کنیم که برای چه به کنگره آمدیم، ما آمدیم تا یاد بگیریم. یکی از معرکه‌ گیری‌هایی که همسفران خیلی به آن دچار می‌شوند معرکه‌ گیری ذهنی است، یعنی در ظاهر و در کلام هیچ اتفاقی نمی‌افتد اما در ذهن چرا که به ناتوانی‌های من برمی‌گردد؛ ترس من منیت من و...

گاهی این معرکه‌ گیری در مورد مسافر اتفاق می‌افتد، قضاوت‌هایی که در مورد آن می‌کنیم حتی اگر به زبان نیاوریم همه و همه از نوع معرکه‌ گیری ذهنی است. هیچ وقت به خودت اجازه قضاوت در مورد هیچ انسانی را نده، تو گذشته آن را نمی‌دانی، از آینده‌اش هم بی‌خبری، فقط زمان حال او را می‌بینی آن هم فقط صور آشکارش را، پس قضاوت نکن.

در مسیر زندگی هر کدام از ما به نوعی وارد معرکه گیری می‌شدیم و ایراد می‌گرفتیم و بعد دنیایمان کوچک می‌شد و به دنبال مقصر می‌گشتیم، وارد قیاس و قضاوت می‌شدیم و حس کینه و نفرت به سراغمان می‌آمد. من از این معرکه‌ گیری و یادگیری این را دریافت کردم که از آموزش‌ها استفاده کنم و در زندگیم کاربردی کنم. بهانه جویی نکنم و از دیگران انتظار نداشته باشم و مسائل زندگیم را خودم حل کنم، برای تایید و دلسوزی دیگران خودم را ضعیف نشان ندهم. امیدوارم همه به درک بالایی از این دستور جلسه رسیده باشیم.

نویسنده و تایپ: راهنمای تازه واردین همسفر ثریا
ویرایش:  مرزبان همسفر فاطمه (رابط خبری)
ارسال: همسفر فرنوش رهجوی راهنما همسفر مهین ( لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی حکیم هیدجی