آموزش و یادگیری اولین قدم برای درمان

همسفر مریم در مشارکت خود بیان کرد:

کنگره۶۰ یکی از بهترین راه‌های رسیدن به رهایی از دام اعتیاد می‌باشد؛ ولی برای رسیدن به این رهایی اولین قدم خواست خود مصرف کننده است؛ تا موقعی که یک انسان در رابطه با مصرف مواد یا اعتیاد داشتن به هر چیز دیگر اعم از ‌‌ وسواس، قضاوت، دزدی، کینه و...خودش به نتیجه نرسد؛ که آن را کنار بگذارد، نیروهای بیرونی به هیچ وجه نمی‌توانند کاری انجام دهند و اگر هم در مواردی کارساز باشد مقطعی می‌باشد؛ ولی وقتی خود فرد بخواهد و از درون او نشات گرفته باشد، دیگر هیچ چیز نمی‌تواند باعث برگشت آن فرد به اشتباهات گذشته او باشد؛ مگر در موارد بسیار نادر که در هر موضوعی ممکن است پیش بیاید؛ مثل خیاط که هرچند تلاش کند یک پیراهن را کاملا بدون نقص بدوزد؛ ولی باز هم شاید در مواردی نواقصی داشته باشد.

بعد از این‌که یک فرد خودش تصمیم به کنار گذاشتن اعتیاد خود گرفت؛ باید با آگاهی لازم کار را انجام دهد. گاهی ممکن است، یک فرد بدون آموزش و آگاهی این کار را انجام دهد، در این صورت به جای این‌که به درمان برسد، باعث بروز بیماری‌های دیگر در خود می‌شود؛ مثل این‌که کسی بخواهد با یک آموزش کم و در زمان بسیار کوتاه یک دست پیراهن بدوزد و به مشتری تحویل دهد؛ مطمئنا هم باید زمان بیشتری را صرف این‌کار بکند و هم با گذاشتن وقت بیش از حد برای تمام‌کردن کار ممکن است با مسائل جدی‌تری از لحاظ سلامت جسم روبرو شود؛ حتی ممکن است، چندین بار مجبور شود بشکافد و بدوزد و نتیجه خوبی حاصل نشود.

حال اگر فردی از دانایی کافی برخوردار باشد، با فکر و تحمل وارد هرکاری می‌شود. او می‌داند، که اول باید در مورد کاری که می‌خواهد انجام دهد، فکر کند و بعد از آن باید از تجربه دیگران هم استفاده نماید و این‌که چه مسیری را باید طی کند و چه آموزش‌های اصولی را تجریه کند؛ تا به درستی بتواند به مقصد اصلی برسد. در کنگره۶۰ رهجو بعد از تصمیم قطعی و گرفتن آموزش‌های لازم توسط دوستان و عزیزان خدمتگزار و دلسوز می‌تواند با توکل به قادر یکتا پله‌های پیشرفت را به سلامتی طی کند و به موفقیت برسد. اعضا کنگره۶۰ چه مسافر چه همسفر چه راهنما، مرزبان، نگهبان و...همیشه باید در حال یادگیری باشند.

در کنگره۶۰ همه اعضا می‌دانند؛ که باید به تمام قوانین احترام گذاشته شود. وقتی به دیگران احترام بگذاریم آن‌ها هم به ما احترام خواهند گذاشت و باید سعی کنیم از نظردادن در هر موردی پرهیز کنیم. ما به مرور خواهیم فهمید، که همه عزیزان خیر و صلاح ما را می‌خواهند و باید همیشه فرمان‌بردار باشیم؛ زیرا امکان دارد پدر و مادر یک فرد برای این‌که خیر و صلاح را می‌خواهند، بعضی چیزها را با لحنی که شاید ناخوشایند باشد، بیان کنند و این امری کاملا طبیعی است؛ اگر ما در هر محفلی یا کلاسی شروع به نق‌زدن کنیم؛ مثلا چقدر هوا گرم است، یا چقدر این مکان سرد است، یا این چه برخوردی بود که افراد لژیون با من داشتند یا برخورد راهنما و....مطمئنا به نتیجه دلخواه نخواهیم رسید.

بعضی اوقات در یک مجموعه شاید نواقصی وجود داشته باشد. مسلما خود آن مجموعه درصدد برطرف کردن آن هستند و در وقت مناسب و شرایط مساعد آن مشکل را مرتفع خواهند کرد؛ پس اگر ما سعی کنیم در هر کاری از هوای نفس خود پیروی نکنیم، می‌توانیم به موفقیت‌های زیادی برسیم؛ چراکه اگر هوای نفس درست عمل می‌کرد، ما را در دام مسائلی که با آن روبه‌رو و دست به گریبان هستیم نمی‌انداخت.
به امید موفقیت و سلامتی برای تمام دوستان، اطرافیان، عزیزان و فرزندان

نویسنده: همسفر مریم رهجو راهنما همسفر زهرا ( لژیون چهارم)
رابط خبری: همسفر نیره رهجو راهنما همسفر زهرا (لژیون چهارم)
تنظیم و ارسال: همسفر رضوان رهجو راهنما همسفر نرگس دبیر سایت (لژیون اول)

همسفران نمایندگی صبا