رابطه یادگیری و معرکه گیری در کنگره یکی از موضوعات مهم در مسلئه درمان میباشد. در کنگره یادگیری یعنی؛ حرکت از ناآگاهی به آگاهی میباشد و فرد تلاش میکند آموزشها را دریافت کند، تجربهها را درک کند و آنها را در عمل به کار ببرد. کسی که در مسیر آموزش است بیشتر به درون خودش توجه میکند تا به ظاهر قضیه.
اما معرکه گیری دقیقا نقطه مقابل یادگیری است در معرکه گیری فرد به جای کار کردن بر روی مسائل بر روی نمایش قضیه تمرکز دارد و هدف نشان دادن خود است یا جلب توجه، توجیح کردن و در نهایت فرار از مسئولیت است.
در حالی که یادگیری نیازمند صداقت، پذیرش و سکوت درونی است معرکه گیری همراه با هیاهو ،افراد و حرکات نمایشی و احساسی است. رابطه یادگیری و معرکه مانند، رابطه نور و تاریکی است در جایی که یادگیری وجود دارد معرکه گیری خود به خود کم رنگ میشود؛ چون فرد به جای صور آشکار با صور پنهان خودش درگیر است.
هر چه آموزش در فرد عمیقتر میشود نیازش به معرکه گیری کمتر میشود و بالعکس در هر زمان آموزش در ما کم رنگ میشود یا خواستههایمان و ترس هایمان فعال میشود؛ میل به معرکه گیری دوباره ظاهر میشود. به همین خاطر در کنگره ۶۰گفته میشو : کسی که در حال یادگیری است نیازی به معرکه گیری ندارد.
چون کسی که در حال آموزش است به طور ناخودآگاه وارد آرامش و مسئولیت پذیری میشود؛ اما معرکه گیری نشان میدهد فرد هنوز با خودش به صلح نرسیده و به دنبال توجیح بیرونی است. پس نتیجه میگیرم یادگیری و معرکه گیری دو مسیر متفاوت هستند که با قرار گرفتن در هر یک از مسیرها از مسیر دیگر دور و دورتر میشویم، در مسیر اولی که یادگیری است فرد به درمان و تعادل میرسد و در مسیر معرکه گیری فرد درگیر مشکلات و خودش میباشد.
نویسنده: همسفر رویا رهجوی راهنما همسفر کبری (لژیون اول)
ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر کبری (لژیون اول) نگهبانسایت
همسفران نمایندگی ارومیه
- تعداد بازدید از این مطلب :
151