با معرکه گیری مسئله پیچیده تر می شود

آقای مهندس حسین دژاکام می‌فرمایند: در قدیم در جنگ‌ها معرکه بود و یا بعضی از پهلوان‌ها می‌آمدند زنجیر پاره می‌کردند که به آن‌ها معرکه‌گیر می‌گفتند، یعنی کسانی که مردم را سرگرم می‌کردند. وقتی انسان اشتباهی می‌کند، مشکلی به وجود می‌آید به‌جای اینکه عذرخواهی کند و آن مشکل را درست کند، شروع به توجیه‌کردن آن می‌کند و قبول نمی‌کند که اشتباه از خودش بوده است؛ این فرآیند را معرکه‌گیری می‌گوییم. فرد به‌جای اینکه اشتباه را بپذیرد شروع به توجیه و بهانه‌گیری می‌کند.

همه ما باید رابطه یادگیری و معرکه‌گیری را بدانیم، این مسئله خیلی مکان‌ها اتفاق می‌افتد؛ در خانواده یا محل کار و در تمام قسمت‌ها، ما باید هوشیار باشیم که معرکه‌گیری رخ می‌دهد یا یادگیری؟ گاهی اوقات، معرکه‌گیر خود ما هستیم باید بایستیم معذرت‌خواهی کنیم و اگر مشکلی پیش‌آمده آن را حل کنیم. یک نفر را اگر می‌خواهید بشناسید؛ با او مخالفت کنید، بعضی انسان‌ها هستند که به‌هیچ‌عنوان نمی‌توانند حرف مخالف را بپذیرند و تحت هیچ شرایطی انتقادپذیر نیستند، کوچک‌ترین ایرادی از آنها بگیرید بلافاصله معرکه‌گیری را شروع می‌کنند.

ما باید یاد بگیریم که اگر اشتباهی یا خطایی کردیم، بپذیریم و آن را حل کنیم، اگر کسی دارد معرکه‌گیری می‌کند، بتوانیم تشخیص دهیم؛ هر کس هر چیزی می‌گوید، شما پشت قضیه را ببینید.

یک معرکه‌گیری داریم و یکی یادگیری؛ دررابطه‌با معرکه‌گیری یکی از بچه‌ها می‌گفت: در فضای مجازی همه معرکه‌گیر هستند، هر کس یک صفحه بازکرده و یک داستان یا ماجرایی را شروع کرده به معرکه‌گیری کردن. در مسائل مختلف این‌گونه است؛ در کنگره هم این‌گونه اتفاقات است؛ کنگره خیلی الحمدلله خوب است؛ زیرا بچه‌ها تحت آموزش هستند و آموزش‌های لازم را می‌گیرند به‌خاطر همین قضیه معرکه‌گیری به حداقلش رسیده است یا خیلی نادر اتفاق می‌افتد؛ مثلاً یک نفر را از یک پستی برمی‌دارند، فوری شروع به معرکه‌گیری، داستان و ماجرا می‌سازد یا فوراً شروع می‌کند؛ اس‌ام‌اس به دیگران دادند و یارگیری‌کردن برای خود، از این کارها و این نتیجه به جواب نمی‌رسد! یکی از بزرگ‌ترین شهامت‌ها این است که انسان اگر یک مشکلی دارد، مشکلش را بپذیرد؛ ما اگر پذیرفتیم مصرف‌کننده مواد هستیم، می‌توانیم درمان بشویم، اگر نپذیرفتیم هیچ‌وقت نمی‌توانیم درمان بشویم. ما اگر پذیرفتیم که این مشکل را داریم، می‌توانیم به نتیجه برسیم.

از چند مثال آدم‌های معرکه‌گیر در زندگی روزمره می‌گویم؛ از فردی می‌پرسند: آقا چرا جلو پل خانه ما پارک کردی من می‌خواهم ماشین را در بیاورم؟ در جواب می‌گوید: جا نبود، این که نشد حرف! باید بگوید که اشتباه کردم، معذرت می‌خواهم و دیگر نمی‌گذارم یا خانم خانه غذا را شور پخته از او می‌پرسند چرا شور است؟ در جواب می‌گوید: مادرت خیلی خوب درست می‌کند؟ تو چه‌کار به مادر من داری غذا شور است بگو خیلی خوب چشم دفعه دیگر بهتر درستش می‌کنم دیگر معرکه‌گیری نکنید. در لژیون راهنما از رهجو ایراد می‌گیرد، برنامه‌اش را خوب اجرا نمی‌کند؛ سریع شروع می‌کند پشت سر راهنما بدگویی‌کردن این‌طرف، آن طرف حرف‌زدن که این خود معرکه‌گیری رهجو محسوب می‌شود.

هدف ما یک چیز است؛ درمان اعتیاد ما اگر بتوانیم قدم‌هایی در جهت پیشرفت علم برداریم همه زور ما روی همین است: درمان اعتیاد، کمک به مصرف‌کنندگان و خانواده‌هایشان و برداشتن گام‌های تحقیقاتی در سایر علومی که مجهول مانده است.

ما بعضی‌اوقات رنج بیهوده می‌بریم؛ یک مسئله‌ای داریم که با یک معذرت‌خواهی حل می‌شود یا اینکه آقا من اشتباه کردم، متوجه نبودم؛ اما متأسفانه با معرکه‌گیری این قضیه را تبدیل به پیچیده‌ترین موضوع می‌کنیم!

منبع: سخنان آقای مهندس حسین دژاکام جلسات جهان‌بینی روزهای چهارشنبه
نویسنده: راهنمای تازه واردین همسفر نرگس
عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر پروانه (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: راهنما همسفر پروانه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی آبیک