پذیرش یادگیری و دوری از معرکه‌گیری

چرا در کنگره‌۶۰ این دستور جلسه مطرح شده است؟
به دلیل این‌که ما مسافران را می‌دیدیم که قبل از ورود به کنگره معرکه‌‌گیران ماهری بودند و با کوچک‌ترین چیزی شروع به معرکه‌گیری می‌کردند. آن‌ها با همین کار روح و روان تمام اطرافیان را آشفته می‌کردند و چون درمان اعتیاد در کنگره‌۶۰ یک علم است و عبور از این گذرگاه و رسیدن به رهایی نیاز به داشتن علم و آگاهی دارد و این علم و دانایی بکارگیری آن است که باعث می‌شود تا فرد از حوزه و کشش بسیار قدرتمند اعتیاد و مواد مخدر خارج شود و بر آن فائق آید. تا علم و دانایی نباشد، نمی‌توان حتی یک قدم مفید و مؤثر برداشت، چه برسد به درمان قطعی اعتیاد. برای رسیدن به دانایی مورد نیاز ما در علوم کنگره‌۶۰ مثلثی داریم، به‌نام مثلث دانایی که اضلاع آن تفکر، تجربه و آموزش است. این سه مؤلفه در کنار یکدیگر و به موازات یکدیگر ما را به دانایی می‌رسانند و دانایی زمانی رخ می‌دهد که هر سه ضلع تقریبا به یک اندازه رشد کنند. مثلا اگر بقیه رشد کنند و آموزش رشد نکند انسان به رهایی و آرامش نمی‌رسد؛ از جمله یکی از این کارها معرکه‌گیری است.

باید بدانیم معرکه‌گیری جلوی آموزش و دانا شدن را می‌گیرد و مانع آموزش می‌شود و ما را وارد کارهای منفی و حاشیه‌ای می‌کند و ما همسفران هم همین کار را می‌کردیم؛ وقتی یک چیزی یا رفتاری را دوست نداشتیم، شروع به معرکه‌گیری می‌کردیم. رفتارهایی انجام می‌دادیم که منجر به دعوا و خشونت می‌شد و این کارها دقیقا جلوی آموزش را می‌گیرد و مانع آموزش می‌شود و این معرکه‌گیری می‌تواند درصور پنهان ما نیز باشد و ممکن است، ذهن و فکر ما را خیلی درگیر کند و حال خرابی به خود و دیگران وارد کنیم. اگر نفس خود را با آموزش و دانایی ارتقا دهیم، هیچ‌وقت دنبال معرکه‌گیری نمی‌رویم. ما برای یادگیری، آموزش و تکامل و بعد برای خدمت به این جهان آمده‌ایم؛ پس باید بدون دوری از معرکه‌گیری و حاشیه‌ها به دنبال یادگیری باشیم و هر آدمی که خداوند سر راهمان گذاشته، یک دلیلی داشته و آن را پذیرفتیم و سعی در دادن محبت به او باشیم و به جای معرکه‌گیری عشق دادن را جایگزین آن کنیم و با سخن گفتن با افراد نادان پرهیز کنیم تا به آرامش برسیم.

معرکه‌گیری یک اهرم قدرتمند و کار راه اندازی می‌باشد که انسان‌های نادان و انسان‌هایی که نمی‌خواهند از جهل خارج شوند، از آن استفاده می‌کنند و از آن سود می‌برند و فکر می‌کنند خیلی زرنگی می‌کنند. من خودم قبلا وقتی کاری را نمی‌توانستم انجام دهم یا کار اشتباهی می‌کردم، به جای پذیرش کار خود و سعی در اصلاح آن شروع به معرکه‌گیری می‌کردم و بعد تقصیرها را گردن دیگران می‌انداختم و با این کار به خیال خودم وجدانم را راحت می‌کردم؛ ولی الان به لطف خداوند و کنگره‌۶۰ که بنیان آن آقای مهندس است و با آموزش گرفتن آرام‌آرام به طرف کامل شدن پیش می‌روم و خدا را شکر می‌کنم که خدا این مسیر را برای من قرار داد و در عصری زندگی می‌کنم که انسانی فهیم، آگاه و با‌سوادی مثل آقای مهندس، راهنمای من هستند، هزاران هزار بار شکر به‌خاطر این لطف خداوند.

نویسنده: همسفر رقیه رهجوی راهنما همسفر نازنین (لژیون یازدهم)
رابط خبری: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر نازنین (لژیون یازدهم)
ارسال:همسفر شیدا رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون یکم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی رودهن