در کنگره۶۰ «رابطه یادگیری و معرکهگیری» یکی از مهمترین ابزارهای حرکت انسان از تاریکی به روشنایی است. یادگیری یعنی دریافت صحیح آموزشها، درک آنها و به کارگیری آنها در زندگی و این زمانی امکان پذیر است که فرد ظرفیت پذیرش داشته باشد. در مقابل، «معرکهگیری» یکی از بزرگترین موانع یادگیری است؛ رفتاری که فرد را از مسیر رشد دور کرده و او را درگیر حاشیهها میسازد و اجازه نمیدهد از آموزشها بهرهمند شود.
یادگیری در کنگره۶۰ صرفاً حضور در جلسات یا شنیدن صحبتها نیست. یادگیری زمانی رخ میدهد که انسان مطالب را بشنود، درباره آنها تفکر کند و آنچه را درست و مفید تشخیص میدهد در عمل اجرا نماید. زمانی میتوان گفت: یادگیری واقعی اتفاق افتاده است که آموختهها در رفتار و عملکرد فرد دیده شود؛ زیرا دانشی که وارد عمل نشود، هیچ تغییری ایجاد نخواهد کرد.
در مقابل، معرکهگیری اگرچه ممکن است در ظاهر نوعی فعالیت یا واکنش به نظر برسد، اما در حقیقت «فرار از پذیرش مسئولیت» است. زمانی که فرد توان روبهرو شدن با حقیقت را ندارد، به جای پرداختن به آموزشها و اصلاح خود، به سمت هیاهو، نمایش و آشفتگی میرود. ذهنی که درگیر هیجان و سر و صدا است، توان دریافت پیام صحیح را ندارد. همچنین معرکهگیری تمرکز فرد را از درون به بیرون منتقل میکند و باعث میشود به جای پرداختن به خود، درگیر دیگران شود. این رفتار فرصت تفکر، تعمق و تغییر را از انسان میگیرد و اجازه نمیدهد مسیر اصلاح به شکل طبیعی طی شود. علاوه بر این، معرکهگیری نظم جمع را بر هم میزند و محیط آموزشی را از آرامش و انسجام دور میکند.
«رابطه یادگیری و معرکهگیری» دو مسیر کاملاً متضاد هستند. فردی که در مسیر یادگیری قرار دارد، آرام، متمرکز و پذیرنده است، اما فردی که درگیر معرکهگیری است، ذهنی شلوغ، رفتارهایی هیجانی و گفتاری غیر کاربردی دارد. دانایی مؤثر زمانی شکل میگیرد که دانش به رفتار تبدیل شود و همین فرایند است که انسان را در مسیر رهایی و تعادل پیش میبرد.
ساختار منظم کنگره۶۰ برای آن طراحی شده است که فرد از هیاهو فاصله بگیرد و وارد مسیر یادگیری شود. حرمتها مانع شکلگیری معرکهگیری میشوند؛ مشارکتها به فرد میآموزند چگونه درست و مفید صحبت کند؛ نوشتن سیدیها تمرینی برای سکوت، تعمق و خودآموزی است و سفر ایکس نظم، پیگیری و مسئولیتپذیری را تقویت میکند. به تدریج فرد در مییابد که آرامش و تغییر واقعی از عمل کردن حاصل میشود، نه از پرگویی و ایجاد حاشیه.
یادگیری چراغ راه انسان در درمان اعتیاد است؛ اما این چراغ تا زمانی روشن میماند که فرد از معرکهگیری دوری کند. معرکهگیری ذهن، انرژی و وقت انسان را در مسیر اشتباه مصرف میکند و او را از رسیدن به تعادل محروم میسازد. برای دستیابی به دانایی مؤثر باید سکوت و تفکر را تمرین کرد، مسئولیت رفتارها را پذیرفت، از حاشیهها فاصله گرفت و آموزشها را در عمل بهکار بست. در این صورت، یادگیری به طور طبیعی شکل میگیرد و فرد در مسیر رهایی، آرامش و انسانیت قرار میگیرد.
نویسنده: راهنما همسفر آمنه (لژیون سوم)
رابط خبری: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر آمنه (لژیون سوم)
عکاس: همسفر رقیه رهجوی راهنما همسفر حمیرا (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال : راهنمای تازه واردین همسفر لیلا نگهبان سایت همسفران نمایندگی محمدی پور قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
168