برداشت از سی دی رب ۲
در سیدی (رَب ٢)، آقای مهندس دژاکام درباره شناخت انسان سخن میگویند. انسان از دو بخش تشکیل شده است: صور آشکار و صور پنهان.
صور آشکار، همان جسم ماست که با چشم دیده میشود و میتوان آن را لمس کرد؛ مانند گوش، چشم، دست و…
صور پنهان، بخش دیگری است که دیده نمیشود، ولی نقش حیاتی دارد: عقل، نفس، روح، ذهن و احساسات، همگی در این بخش جای دارند. انسان تا زمانی که تنها با جسم و ظاهر خود کار دارد، ناقص است و از دردهای درونی و بیماریهای خود آگاه نیست.
بخش اول، یعنی شناخت صور آشکار، اگرچه لازم است، اما کافی نیست. انسان هنوز در مورد بدن خود شناخت کافی ندارد. در پزشکی امروز، با وجود پیشرفتهای فراوان، هنوز بسیاری از دردهای درونی بدن بهدرستی شناخته نشدهاند. وقتی درمان تنها برای جسم باشد، نتیجه خوبی نخواهد داشت؛ زیرا ریشه بسیاری از مشکلات در ساختارهای درونی انسان نهفته است. برای مثال، در درمان اعتیاد، اگر تنها به جسم توجه شود و به ذهن، نفس و احساسات اعتنایی نشود، درمان اثر نخواهد داشت. آقای مهندس میفرمایند: «با اجبار نمیشود بدن را به طرف خوب شدن هدایت کرد؛ باید روی ذهن نیز کار شود.»
ایشان در ادامه، تفاوت بین «نفس و روح» را بیان میکنند. بسیاری از انسانها فکر میکنند که این دو یکی هستند، در حالیکه اینطور نیست. در کتاب آسمانی آمده است: انسان از «نفس واحده» آفریده شده و بعد در او «روح» دمیده شده است. پس نفس و روح از هم جدا هستند. نفس در تمام موجودات زنده وجود دارد، ولی روح ویژگی خاص انسان است و مسیر درست و واقعی را نشان میدهد.
نفس سه مرحله دارد:
۱. نفس اماره: که انسان را به سمت خواهشها و تمایلات میکشاند.
۲. نفس لوّامه: که به سرزنش و قضاوت خود میپردازد.
۳. نفس مطمئنه: که به آرامش و رضایت میرسد.
روح مانند نیرویی قوی است که اگر بر نفس غلبه کند، انسان را به سمت روشنایی و کمال هدایت میکند. اگر نفس انسان رشد نکرده باشد و هنوز در مرتبه اماره باشد، روح نمیتواند بهدرستی در جسم او راه پیدا کند. در این حالت، انسان دچار کشمکش است: کشمکش بین خواستههای پوچ نفس و خوبیهای روح.
با تلاش انسان برای شناخت و تزکیه بیشتر، صدای روح قویتر و صدای نفسِ ناپاک ضعیفتر میشود.
در سیدی «رَب دو» آمده است که انسان برای رسیدن به تکامل، راهی سخت و دشوار دارد. بسیاری از انسانها در نیمهراه خسته میشوند، چون با نیروهایی روبهرو میشوند که هدفشان دور کردن انسان از رشد است؛ نیروهایی مانند غرور، ترس و تنبلی.
آقای مهندس دژاکام در ادامه میفرمایند که انسان برای رسیدن به مقام انسان حقیقی، باید هر سه بخش وجودی خود را با هم هماهنگ کند: جسم، نفس و روح. اگر فقط یکی از آنها رشد کند و دیگری نادیده گرفته شود، تعادل از بین میرود.
در پایان گفته میشود که هر انسان در زندگی در برابر یک انتخاب قرار دارد: شنیدن صدای روح یا پیروی از خواستههای نفس. صدای روح آرام است و هدایت میکند، ولی صدای نفس بلندتر و فریبندهتر است؛ در نهایت، انسان به سوی ناآرامی میرود. انسان زمانی رشد میکند که بیاموزد چگونه میان این دو صدا، مسیر درست را انتخاب کند. مسیر انسان همانقدر که دشوار است، زیبا هم هست؛ زیرا در هر گام از شناخت خود، بخشی از حقیقت وجود را درک میکند.
نویسنده : همسفر سکینه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون دوم)
ویراستاری :همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول) نگهبان سایت
ارسال : راهنمای تازهواردین همسفر اکرم،دبیر سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
106