پایه آموزش تکرار است

اگر از روز نخست حضور خود در کنگره‌۶۰ تا امروز به دقت نگاه کنیم، متوجه تغییرات خود می‌شویم. هر چه‌قدر تغییرات ما در جهت مثبت باشد، نشانگر این است که ما در جهت‌ تکامل و تزکیه قدم برداشته‌ایم.

هر قدم مثبتی که برداشته می‌شود؛ باید با نگاه مثبت نگریسته شود تا منجر به رشد و پیشرفت شود‌؛ درغیراین‌صورت با تفکرات منفی فقط به خودمان ضرر می‌رسانیم و دنیا برای غم و اندوه ما وقت صرف نمی‌کند. برای داشتن زندگی خوب و افزایش طول عمر باید با هر قدم مثبتی که برمی‌داریم، شکرگزار باشیم.

ما انسان‌ها در کارهای خودمان یک قاضی هستیم‌؛ باید با جست‌وجو نقاط مثبت خودمان را افزایش و نقاط منفی را کاهش دهیم. مهم‌ترین مسئله در زندگی انسان این است که ابتدا بتواند مشکلات خودش را حل کند؛ درواقع هر کاری را اول باید خودمان انجام دهیم و بعد از دیگران بخواهیم که آن کار را انجام دهند تا نتیجه‌ خوبی بگیریم.

مسئله خودکشی به طور خاص به روان نامتعادل ارتباط دارد. برای حل این مسئله ابتدا باید انسان را به درستی بشناسیم. انسان شامل سه بخش جسم، روان و جهان‌بینی است. روان‌ به معنای خلق‌وخو، رفتار، کردار، کنش و واکنش انسان در صور آشکار و پنهان است.

روان بر دو پایه فیزیولوژی (جسم) و جهان‌بینی استوار است. روان جسم و اندیشه ما را می‌سازد. برخی از انسان‌ها در ظاهر و صور آشکار خوب هستند؛ اما در باطن و صور پنهان خراب. بهشت و جهنم تنها مفاهیمی در جهان دیگر نیستند‌‌؛ بلکه در همین دنیا نیز وجود دارند و در درون ما جاری هستند.

سیستم خمر همان سیستم ایکس در بدن است که ژن‌ها دستور تولید مواد شبه افیونی چون اندورفین، سروتونین و دینورفین را صادر می‌کنند که به چه مقدار و در چه زمانی ترشح شوند. اگر سیستم خمر ما خوب کار کند؛ یعنی در بهشت قرار داریم.

مرکز و پایه تمام بیماری‌ها به بیان ژن وابسته است؛ به‌عنوان‌مثال بیماری سرطان‌ در اثر از تنظیم خارج شدن بیان ژن به‌وجود می‌آید. بیان ژن می‌تواند در اثر تغییر فیزیولوژی یا ارثی باشد.

مسئله بعدی که روی روان ما اثر می‌گذارد، جهان‌بینی یا همان افکار و اندیشه ماست که روی فیزیولوژی و جسم ما تأثیر می‌گذارد. جهان‌بینی به ما یاد می‌دهد که افکار منفی و ناامیدی را از بین ببریم و از بدنمان خارج کنیم.

مشکلاتی که برای ما در زندگی به وجود می‌آید در اثر دو عامل است یا تقاص پس می‌دهیم که تسویه حساب می‌کنیم یا آموزش می‌گیریم که در هر دو حالت مثبت و سازنده است و نباید ناامید شویم. اگر می‌خواهیم شجاع شویم؛ باید با ترس بجنگیم.

ما در زندگی همیشه در حال امتحان شدن هستیم. فقر و ثروت هر دو امتحان هستند. زمانی که ما به آگاهی و دانایی برسیم، آن وقت در مسیر آرامش و آسایش قرار می‌گیریم و دیگر امتحانی در کار نیست. منفی‌گرایی، ناامیدی و بی‌ایمانی باعث رنج و سختی در ما می‌شود.

برای ما بهتر است که با آموزش در مسیر آگاهی و دانایی حرکت کنیم و تا لحظه مرگ دست از تلاش و کوشش برنداریم و بدانیم که پایه‌ آموزش تکرار است. اگر ما در جهت مثبت تکرار داشته باشیم، در جهت مثبت پیشرفت می‌کنیم؛ درغیراین‌صورت در جهت منفی پیشرفت خواهیم کرد.

همیشه با مسائل کوچک تغییرات بنیادین پدید می‌آید. از شجاعت تا حماقت فقط یک مو فاصله است. ما در جسم خود ساکن هستیم که همانند یک ماشین در اختیار ماست. در جسم ما نفس، روح و جن به‌عنوان نفس‌واحده ساکن هستند؛ درحالی‌که جسم از جان ما نگه‌داری می‌کند و برای مدتی همنشین هم هستند. ما باید برای سلامت جسم خود ارزش قائل شویم و از پیاده‌روی و ورزش کردن غافل نشویم و افکار و اندیشه مثبت داشته باشیم.

منبع: سی‌دی «مثال» از آقای مهندس حسین دژاکام
نویسنده: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون سوم)
عکاس: مرزبان خبری همسفر نیره
ارسال: همسفر مژگان رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی جواد گلپایگان