اگر میخواهیم یک سیستم را بازسازی کنیم اول باید آن را کاملاً بشناسیم تا بدانیم کجای سیستم خراب است، انسان هم همینطور است. چرا فردی که کوکایین مصرف میکند، تا آخر عمر خود باید این ماده را مصرف کند یا چرا سرطان، اعتیاد و چاقی درمان نشدهاند؟ چون ما انسان را نشناختهایم.
جسم ما مثل قفس است؛ اما در آن مهمان هستیم. خداوند در قرآن از ما خواسته به خلقت شتر توجه کنیم «أَفَلَا یَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ»؛ اگر به شتر با دقت نگاه کنید، شتر سه پلک دارد، پلک سوم آن مثل: عینک عمل میکند تا در طوفان بتواند ببیند و شن در چشم او وارد نشود، در دمای ۴۸ درجه سانتیگراد طاقت بیاورد؛ ولی حیوانات دیگر نمیتوانند این دما را تحمل کنند، به پاهای او و به کوهانهایی که دارد توجه کنید، چگونه میتواند گرمای آنجا را تحمل کنند؟ ۲۰ روز در کویر بدون آب زندگی میکند و وقتی به آب رسید، میتواند ۱۱۴ لیتر آب بنوشد، اینکه گلبولهای شتر برخلاف حیوانات دیگر بیضی شکل هستند و یا اینکه وقتی تنفس میکند تمام رطوبت را جذب میکند. اینها را باید خوب و با دقت نگاه کنید. نگاه به همه ساختارها باید همراه با عمق و تأمل باشد تا انسان از سطح ظاهر فراتر رود و به حقیقت و شناخت برسد.
در این سیدی شتر به عنوان کشتی صحرا معرفی میشود؛ موجودی که همه اجزای آن برای انسان سودمند است. درنهایت به نظر من شتر تنها یک حیوان نیست؛ بلکه آینهای است که عظمت خلقت را بازتاب میدهد. نگاه به آن، نگاه به حکمت خداوند است. هر ویژگی که دربر دارد، به یادمان میآورد که جهان بیهدف نیست و هر جزئی از آن نشانهای برای هدایت انسان به سوی حقیقت، امید و آرامش است.
نویسنده: همسفر انیس رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون شانزدهم)
رابط خبری: همسفر عالیه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون شانزدهم)
عکاس: همسفر پری رهجوی راهنما همسفر فرزانه (لژیون پانزدهم)
ارسال مطلب: همسفر الهام نگهبان سایت
نمایندگی همسفران شعبه فردوسی
- تعداد بازدید از این مطلب :
130