یازدهمین جلسه از دور پنجم سری کارگاههای آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰ نمایندگی سیرجان؛ با دستور جلسه؛ « نقش سیدی و نوشتن آن در آموزش» با استادی؛ دیدبان محترم آقای منصوری، نگهبانی ؛ مسافر علی، دبیری؛مسافر مجید در روز سهشنبه مورخ ۱۴۰۴/۰۸/۲۷ راس ساعت ۱۷ شروه بکار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
خیلی خوشحال هستم که برای اولینبار در خدمت شما و در جایگاه خدمتیِ استادی قرار دارم. انشاءالله جلسهٔ خوبی در کنار هم داشته باشیم. همچنین از ایجنت محترم، همسفران خانم وجیه و ایجنت مسافران علیآقا سپاسگزاری میکنم.
دبیر عزیز جملاتی را خواندند که: «ما به دنیای تازهای قدم نهادهایم و باید به خویشتن توجه کنیم.» این جمله برای ما بسیار ضروری است؛ زیرا باید از سخن به عمل برسیم. در این دنیای تازه، هر کاری که از ما خواسته میشود، ابتدا آقای مهندس خودشان انجام میدهند و سپس از ما میخواهند. اگر خوب فکر کنیم، میبینیم واقعاً وارد جهانی متفاوت شدهایم؛ جایی را پیدا کردهایم که در آن راهنما شب مینشیند و سیدی مینویسد تا فردا خوراک آموزشی برای رهجو داشته باشد.
اینجا جایی است که مرزبان ساعت دوازده ظهر میآید و خدمت میکند. روزی که وارد شدم، بچهها داشتند درب را میشستند و چای درست میکردند؛ همه با عشق کمک میکردند. کجای دنیا چنین فضایی هست که انسانها اینگونه به یکدیگر خدمت کنند؟ اینجا پولدار را نمیشمارند و بیپول را پشت در نگه نمیدارند.
برای ساختن دنیای تازه، باید همهچیز را از نو بسازیم؛ مخصوصاً شما عزیزان در سیرجان که پیشگام ساخت این دنیای تازه هستید. منظورم از ساخت، آجر و ساختمان نیست؛ بلکه افکار و اندیشهٔ انسان است. هیچکس نتوانست راه درست را به ما نشان دهد جز آقای مهندس که دنیای تازه را برایمان روشن کردند و خداوند که اجازه داد وارد این مسیر شویم.
اگر نگاه کنیم، خیلیها آمدند و رفتند؛ ما برای همهٔ آنان آرزوی موفقیت داریم. اما ماندن در این مسیر، به خود ما بستگی دارد؛ اینکه چطور میتوانیم بمانیم: با رعایت قوانین و با دوری از افکار منفی؛ چه مسافر و چه همسفر. ساختارهای منفی، حرفهایی که بدون آگاهی میزنیم یا میشنویم، همه مربوط به همان ساختار قبلی است. اکنون که وارد دنیای تازه شدهایم، باید تمام چیزها را تازه کنیم.
برای ماندن در این دنیا، نیازمند آگاهی و دانایی هستیم. در ابتدای جلسات میگوییم: «به خداوند از دستِ نیرومند پناه میبریم از دشمن خودمان که جهل و نادانی است.» و واقعاً همینطور است؛ اگر به گذشته نگاه کنیم، هر بلایی که سرمان آمد از ناآگاهی خودمان بود.
حالا که به جسممان غذای خوب میدهیم، باید افکار و اندیشهمان را هم بهروز کنیم. با نوشتن سیدیها میتوانیم افکارمان را تازه نگه داریم. مهم است بدانیم چرا سیدی مینویسیم؛ چرا باید مشق بنویسیم و سر کلاس حاضر شویم؟ زیرا تمام مشکلات ما از جهل ماست. برای دنیای تازه باید حرف تازه داشته باشیم و اگر از نوشتارها عقب بمانیم، هیچچیز را درک نخواهیم کرد.
پس باید سیدیها را بنویسیم و به آنها عمل کنیم. البته عملکردن صددرصدی نیست؛ هیچچیز صددرصد نیست. ما در کنار هم هستیم تا با هدیهکردن تجربههایمان، به یکدیگر کمک کنیم. اما همین نوشتن سیدیها بسیاری از مشکلاتمان را حل میکند؛ زیرا نفسِ ما عادت کرده که ما را مشغول نکند، اما ما را مشغول افکار پراکنده و منفی میکند. با نوشتن، افکار، اندیشه و حس ما تغییر میکند.
میتوانیم فضای خانه را روزی دو ساعت با نوشتن سیدی تغییر دهیم. با این کار، افکار و اندیشهٔ ما هر روز تازه و بهروز میشود و چراغی برای فرداهایمان خواهد بود. در پایان، از آقای مهندس و خانوادهٔ محترمشان تشکر میکنیم که با کشف روش DST و آموزشهای سیدیها، قوانین و هنر زندگی را به ما آموختند. ممنون از توجه شما.

ارسال: مسافر سیروس
- تعداد بازدید از این مطلب :
309