اهمیت آموزش و تغییر در مسیر درمان

ششمین جلسه از دوره پنجم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی امیر اراک با استادی دیدبان محترم آقای حکیمی، نگهبانی مسافر مجتبی و دبیری مسافر حمیدرضا با دستور جلسه: «نقش سی دی نوشتن در آموزش» روز سه‌شنبه ۱۴۰۴/۰۸/۲۷ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان، احمد هستم، یک مسافر.

سپاسگزار خداوند هستم که امروز در جمع شما عزیزان حضور دارم. از تمامی خدمت‌گزاران این نمایندگی نیز تشکر می‌کنم. امیدوارم عزیزانی که در این نمایندگی در حال سفر هستند، از سفر خود بهره لازم را ببرند؛ زیرا بالاترین خدمتی که یک سفر اولی انجام می‌دهد، خدمتی است که به خودش می‌کند تا بتواند از تاریکی خارج شود.

در مورد دستور جلسه باید بگویم یک تصور اشتباهی در میان مردم وجود دارد، و آن اینکه فکر می‌کنیم هرچقدر سن‌مان بالاتر برود، دانایی‌مان نیز افزایش پیدا می‌کند؛ در حالی که دانایی موضوع دیگری است. همان‌طور که در مثلث دانایی بیان می‌شود، آموزش، تفکر و تجربه سه ضلع آن هستند. اگر آموزش نباشد، حتی با وجود تفکر زیاد یا تجربه فراوان، این مثلث شکل نمی‌گیرد.

خیلی‌ها در کنگره سی‌دی‌ها را با بی‌میلی می‌نویسند، چون تمایلی به آموزش گرفتن ندارند و خیال می‌کنند مشکلشان از جایی بیرون از وجود خودشان است؛ در حالی که هر مشکلی از درون انسان شکل می‌گیرد. انسان زمانی می‌تواند تغییر کند که به گنج درونی‌اش دست پیدا کند و به نقطه‌ای برسد که بگوید: «من دیگر نمی‌خواهم رنج بکشم.»

همان‌طور که بالای نشریات نوشته شده است: «اول ندانی را بدان تا بدانی را بدانی.»

ما نیاز به تغییر جهان‌بینی داریم و اگر این تغییر اتفاق نیفتد، قادر به کم‌کردن پله‌ها نخواهیم بود. این تغییر جهان‌بینی از مسیر آموزش می‌گذرد؛ آموزشِ شناخت خود، تا بتوانیم به گنج درون دست یابیم.

این آموزش تنها با گوش دادن حاصل نمی‌شود؛ لازم است سی‌دی‌ها را بنویسیم. هر مطلبی که در سی‌دی‌ها بیان می‌شود، الگویی است برای درون من تا ببینم در چه جایگاهی قرار دارم.

یکی از دلایلی که مرا در کنگره نگه داشت، همین نوشتن از روی نوارهای کاست بود. من می‌نوشتم نه برای اینکه بیرون تغییر کند، بلکه برای اینکه درون خودم تغییر ایجاد شود؛ و زمانی که این تغییر رخ داد، اولین کسی که از آن بهره برد، خود من بودم.

سفر اولی‌ها هنگامی که وارد کنگره می‌شوند و فرم تازه‌واردین را پر می‌کنند، درواقع با خود پیمان می‌بندند که از نقطه تاریکی که در آن هستند، سفر کنند و به روشنایی برسند. اگر سر ساعت در لژیون حاضر نشوند، سی‌دی ننویسند یا برای درمان سیگار اقدام نکنند، یعنی به پیمانی که با خود بسته‌اند عمل نکرده‌اند.

بسیاری افراد با مشکل نزد من می‌آیند. اولین سؤال من از آن‌ها این است که: آیا سیگارشان را درمان کرده‌اند یا خیر؟ چون مشکل اصلی در درون خودشان است. به آن‌ها می‌گویم ابتدا سیگارت را درمان کن تا طعم واقعی سفر، حس خوب و اثر OT را درک کنی.

تمام آنچه لازم است انجام دهیم، در همین سی‌دی‌ها بیان شده است. سفر دومی‌ها چهل سی‌دی را نوشته‌اند و اکنون نیز سی‌دی‌های هفتگی را می‌نویسند. بنابراین اگر می‌خواهیم زندگی خوبی داشته باشیم، باید آموزش بگیریم؛ و بخشی از این آموزش، همین نوشتن سی‌دی‌هاست. باید با تمام وجود بنویسیم تا بعدها با مشکلات سخت مواجه نشویم.

الان نوشتن و آموزش دیدن بسیار آسان‌تر است تا اینکه بعداً به دلیل ناآگاهی با سختی روبه‌رو شویم. پس قدر نوشتن را بدانیم و آن را بیهوده نپنداریم. با لذت بنویسیم. ما در حال باسواد شدن هستیم؛ داریم علم زندگی را می‌آموزیم.

علم زندگی می‌گوید: «هرچه بکاری، همان را درو خواهی کرد.»

ان‌شاءالله در این مسیر که در آن گام برمی‌داریم و تغییر ایجاد می‌کنیم، موفق و پیروز باشیم.
از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید سپاسگزارم.

در پایان جلسه:
طی مراسمی دیدبان محترم آقای احمد حکیمی با اهدای لوح تقدیر از طرف مسافران و همسفران نمایندگی امیر اراک از زحمات آقای رضا خندابی که در جایگاه ایجنت نمایندگی امیر اراک به شایستگی خدمت نمودند قدردانی کردند و در ادامه آقای حامد فتاحی با اجرای مراسم پیمان و دریافت شال به عنوان ایجنت جدید معرفی گردیدند.

نگارش: مسافر مهدی

عکس: مسافر صادق

تنظیم: مسافر عادل