دومین جلسه از دوره هفتم سری کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی صبا به استادی راهنما همسفر ناهید، نگهبانی همسفر ساحل و دبیری همسفر زهرا با دستور جلسه « نوشتن سیدی و نقش آن در آموزش» روز سهشنبه ۲۷ آبان ماه، سال ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۶ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد
از ایجنت محترم شعبه، مرزبانان عزیز،نگهبان و دبیر جلسه سپاسگزارم که این فرصت را در اختیار من قرار دادند تا خدمت کنم و آموزش بگیرم.
دستور جلسه، نوشتن سیدی و تاثیر آن روی آموزش است. کنگره60 یک ساختار آموزشی است؛ یعنی در کنگره کسی که آموزش میدهد، خودش هم درحال آموزش گرفتن است. اصول اساسی آموزش در کنگره60، نوشتن سیدیها است.
میگوییم جسم، روان و جهانبینی؛ اگر بخواهم که تغییری در من اتفاق بیفتد و آدم بهتری باشم، زندگی بهتری داشته باشم، باید جهانبینی من تغییر کند زیرا؛ زمانی که جهانبینی تغییر کند روی جسم و روان من هم اثر میگذارد. جهانبینی همین آموزشها و نوشتن سیدیها است.
نوشتن جملات تکراری در سیدیها باعث میشود آموزش در عمق ذهن من نفوذ کند و از آن افکار روزانه دور شوم و ذهنم متمرکز شود. سیدی نوشتن برای مغز مثل؛ نرمش روزانه است که باعث تقویت و قوی شدن ماهیچههای مغز می شود تا مغز مطالب را خیلی خوب دریافت و پردازش کند تا بتواند فرمان درستی صادر کند. یک مثال میزنم؛ کنتور برق را در نظر بگیرید موقعی که برق کمتر مصرف میشود، دایره آن کندتر میچرخد؛ ولی با مصرف بیشتر، حرکت آن سریعتر میشود. مغز هم همینطور است وقتی از آن بیشتر کار بکشیم فعالتر شده و عملکرد بهتری دارد. وقتی سیدی مینویسم نگاه میکنم؛ اگر املا یک کلمه را بلد نیستم سرچ میکنم تا یاد بگیرم که با این کار حتی دایره لغات من هم بیشتر میشود و حتی در فن بیان من هم تاثیر دارد.
آموزش جهانبینی قرار است ذره ذره و آرام اتفاق بیفتد؛ آن زمان است که به تغییر و تبدیل میرسیم. فرض کنید میخواهم مسیر بسیار زیبایی را طی کنم؛ ولی متاسفانه با اتومبیل و سرعت زیاد عبور می کنم به نظر شما من از این مسیر میتوانم لذت ببرم؟ اصلا چیزی میبینم که بخواهم لذت ببرم؟ زمانی میتوانم لذت ببرم، که در این مسیر قدم بزنم تا بتوانم جزییات را ببینم؛ حتی ممکن است به کشفهای جدیدی هم دست پیدا کنم.
فلسفه نوشتن سیدی، تغییر و تبدیل در کنگره هم همین است، به آرامی و ذره ذره و با گذشت زمان اتفاق میافتد. وقتی به سیدیهای قبل و سیدیهای الان خودم نگاه میکنم، سیدیهای جدید خیلی مرتب، منظمتر است و چقدر خوشخطتر شدهام و مطالب را بهتر درک کردهام. در واقع دفاتر سیدی نشاندهنده حس و حال درونی من هم هست. خیلی از عزیزان در کنگره شصت یک پیام کوتاه را حفظ میکنند و بعد از مدتی میبینیم همین عزیز، یک پیام دوازده صفحهای را کامل حفظ است. این بهخاطر اهمیت آموزش ذره ذره است و میبینیم که واقعا سیدی نوشتن چقدر شگفتی برای ما دارد.
چند وقت پیش دستم آسیب دید و هیچ کاری نمیتوانستم انجام دهم و فعالیتی نداشتم. بعد از ماهها درمان، هنوز به درستی کار نمیکند، اگر مغزم توی گچ بود چه اتفاقی میافتاد؟ تمام سنسورهای مغز با جسم من قطع میشد و خیلی اتفاقهای بدتر برای من میافتاد. انواع و قسام بیماریها، آلزایمر، پارکینسون، اماس و افسردگی به سراغم میآمد.
فعالیت مغز میتواند خیلی کمک کند تا من ذهنی آرام داشته باشم و مطالب را درست متوجه شوم. سیدیهایم را نگاه میکنم؛ ببینم چه تغییراتی کردهام، قبلا چی بودهام، الان چه هستم و میتوانم خود را محک بزنم که حال درونیام چگونه هست. باید کاری کنم که به حال خوش و آرامش برسم.
خدا را شاکرم که فرصت حضور در کنگره به من داده شد تا آموزش بگیرم، سیدی بنویسم و بتوانم تغییراتی در زندگیام ایجاد کنم. پس سعی کنیم قدر اینجا را بدانیم تا بتوانیم به حال خوش برسیم.
رهایی 30 سیدی همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر افسانه ( لژیون سوم)


مرزبان کشیک: همسفر رویا و مسافر جاوید
تایپ: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون چهارم)
عکاس: همسفر سیما رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر نرگس نگهبان سایت (لژیون اول)
همسفران نمایندگی صبا
- تعداد بازدید از این مطلب :
247