یازدهمین جلسه از دوره یازدهم سری کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی رضا مشهد، به استادی مسافر یاسر، نگهبانی مسافر قربان و دبیری مسافر مهدی با دستور جلسه « نقش سیدی و نوشتن در آموزش » سه شنبه ۲۷ آبان ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.
سخنانان استاد:
سلام دوستان یاسر هستم مسافر.
تشکر میکنم از راهنمای خوبم بابت اجازهای که دادند این جایگاه را تجربه کنم و همچنین تشکر از ایجنت محترم و گروه مرزبانی.
حرفهایی که میزنم از تجربههای خودم است و چیزهایی که در این مدت آموزش گرفتم در اختیارتان میگذارم و امیدوارم به دردتان بخورد.
روزهای اول ورودم مثل خیلی از دوستان فقط درباره دارو و شربت تریاک شنیده بودم و از آموزشها، جلسات و سیدی نوشتن چیزی نمیدانستم. وقتی وارد کنگره میشوی در همهجا آموزش وجود دارد؛ از نشریات که کتابهای مهندس را منتشر میکند، از کلاسهای هفتگی، از نشستن سر لژیونها و نوشتن سیدیها… همهاش آموزش است.
در حوزه اعتیاد در کنگره 60درهمه قالبها به شما آموزش داده میشود؛ حتی در ورزش، تغذیه و بسیاری از قالبهای دیگر. از همان سفر اول که شروع میکنی، با نوشتن سیدیها همراه میشوی. راهنماها و دیدهبانها همواره در حال سیدی نوشتن هستند. اینطور نیست که بگویی سفر اول و دوم تمام شد و دیگر لازم نیست بنویسی؛ نه، همه در هر جایگاهی باید سیدیهای خودشان را بنویسند.
راهنماها هر هفته باید سیدیهایی را که مهندس در اپلیکیشن منتشر میکنند بنویسند. دیدهبانها نیز هر هفته سیدیها را مینویسند و تحویل جناب مهندس میدهند. اگر بخواهی در این چرخه بمانی باید سیدی بنویسی؛ اگر ننویسی نیروهای منفی خیلی راحت دستت را میگیرند و بیرون میبرند.
راهنمای خود من در سفر اول از ناحیه کتف آسیب دیدند و چند هفته نتوانستند سیدی بنویسند و تحویل بدهند. از تهران دستور آمد و لژیون را بستند. میخواهم بگویم فرقی نمیکند چند وقت در کنگره باشی یا چه مقامی داشته باشی؛ اگر سیدی ننویسی، کنگره با تو برخورد میکند.
من خودم با مصرف انواع آنتیایکس وارد کنگره شدم و دو سال آخر هم کیمیکال مصرف میکردم؛ موادی که طبق آنچه شنیدم چندین نوع ماده شیمیایی داخلش دارد. بعد از اینکه تصمیم گرفتم ترک کنم، کسی نبود که این ماده را بشناسد و بتواند کمکم کند. نمیدانستم چطور باید آن را ترک کنم. پیش روانشناس رفتم؛ نیم ساعت صحبت کردم، فقط گوش میکرد. یک سؤال میپرسید و من دوباره حرف میزدم. صحبتهایم آنقدر ضدونقیض بود که از نظر روانی کاملاً داغان بودم.
بعد از حدود یک ساعت و چهل دقیقه گفت که هیچ کمکی نمیتواند بکند. فقط یک آدرس داد و گفت شاید آنجا بتوانند کمک کنند. خیلی ناامید شده بودم.
خدا را شکر میکنم که وارد کنگره شدم. من نه تریاکی بودم و نه برای شربت آمده بودم؛ فقط آمده بودم ببینم این درمانی که میگویند چیست. پدرم قبل از من آمده بود و حالش خیلی خوب شده بود. در خانه تغییرش را میدیدم و من هم تصمیم گرفتم بیایم.
بعد از سفر متوجه شدم چیزی که بیشترین کمک را به روان من کرد همین سیدی نوشتنها و آموزشهای کنگره ۶۰ بود. اصلاً فرقی نمیکند چه مادهای مصرف کرده باشی؛ قرص، مواد سنتی یا مواد شیمیایی… آموزشهای کنگره کمک میکند با هر نوع مصرفی درمان شوی.
سعی کنید برای کسی سیدی ننویسید؛ منظورم این است که فقط برای گرفتن نامه از راهنما ننویسید. سیدی را برای خودتان بنویسید. همانطور که اگر غذا نخورید گرسنه میشوید، ذهنتان هم باید گرسنه آموزش باشد.
روز تفکر نگیرید؛ چون در توانمندیتان مشکل ایجاد میشود وقتی سیدی نمینویسید. من در همین ده ماه سفرم خیلیها را دیدم که سیدی نمینوشتند و آمدند و رفتند. 
وقتی سیدی نمینویسید و راهنما به شما نامه نمیدهد، دلیلش این است که راهنما با خودِ شما کار ندارد. راهنمای من یکبار گفت: «من با شما که سر و کار ندارم؛ شما جلسه میآیید و مرتب مینشینید و میروید. من کارم با نیروی منفی درون شماست. این کار را میکنم در مقابل نیروی منفی کم نیاورید؛ چون همین نیروست که باعث میشود خیلی راحت از درمان خارج شوید . خیلی راحت اگر بخواهید، از هر موضوعی میتوان فاصله گرفت. من اگر هزار بار بگویم سیدی نوشتن حال انسان را خوب میکند و باعث میشود رها شوید و بدون مواد ادامه بدهید، باز هم تا زمانی که خودتان تجربه نکنید به هیچ درکی از این موضوع نمیرسید.
مثلاً اگر بگویم بیایید لژیون ویلیام، دارو روی شما بهتر اثر میگذارد، این فقط زمانی برایتان قابل فهم است که تجربهاش کنید. من هر چقدر توضیح بدهم، تا وقتی انجامش ندهید متوجه موضوع نخواهید شد.
امیدوارم همه شما به رهایی برسید. باز هم از راهنمای عزیزم و مرزبانی محترم بابت این جایگاه تشکر میکنم.
ممنونم که با سکوت زیبایتان به صحبتهای من گوش دادید.
تایپ: مسافر علی لژیون سوم
ویرایش: مسافر احمد لژیون سوم
عکاس: مسافر محمد لژیون پنجم
ارسال خبر: مسافر محمد لژیون پانزدهم
تایید خبر: مسافر جلال لژیون پنجم
مرزبان خبری: مسافر مصطفی
- تعداد بازدید از این مطلب :
148