نهمین جلسه از دوره چهل و چهارم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی ارتش به استادی راهنما همسفر مریم، نگهبانی همسفر اشرف و دبیری همسفر پروانه با دستور جلسه «نقس سیدی و نوشتن آن در آموزش » روز دوشنبه ۲۶ آبانماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
با تشکر از خانم حشمت و مرزبانهای عزیز؛ انشاءالله امروز جلسهٔ آموزشی خوبی داشته باشیم و از هم یاد بگیریم. در ابتدا تبریک میگویم به خانم مریم، خانم زهرا، خانم هنگامه و نگار عزیز برای شروع کار راهنماییشان. امیدوارم خیر و برکت این خدمت به زندگیشان بازگردد.
در مورد دستور جلسه: به نظر من کنگرهٔ ۶۰ بدون سیدیها قابل تصور نیست. یکی از مهمترین ویژگیهایی که همیشه دربارهٔ کنگره مطرح میکنم، همین سیدیهاست؛ زیرا ما مطالب را مینویسیم و بهصورت فایل صوتی از آنها استفاده میکنیم. از ابتدا مطالب جناب مهندس روی کاست ضبط میشد و بعدها سیدی جایگزین آن شد و نهایتاً در سال ۹۸ اپلیکیشن دژاکام جایگزین سیدی شد. با وجود اپلیکیشن، هر کسی در هر جای دنیا دقیقاً در همان لحظه به سیدیها دسترسی دارد و فکر میکنم دیگر بهانهای برای دسترسی نداشتن وجود ندارد.
یادم هست روزهای اول که وارد کنگره شدم وقتی گفتند باید سیدی بنویسی، بدون سؤال پذیرفتم؛ چون قبل از کنگره دربارهٔ مسائل ارزشی زیاد فکر میکردم و سیدی برایم جذاب بود. قدیمترها همه صف میکشیدند برای گرفتن سیدی و ممکن بود به همه نرسد، اما الان در ساعت مشخص، همگی بهصورت یکسان دسترسی داریم.
مسافران با OT جسمشان بازسازی میشود، اما همسفران تمام آموزش، جهانبینی و تغییراتشان از طریق آموزشهای کنگره و مخصوصاً سیدیها اتفاق میافتد و به همین دلیل سیدی برای ما نقش بسیار مهمتری دارد. وقتی سیدیها را نگاه میکنم، میبینم که واقعاً از علم دنیا جلوتر است. هیچجا در دنیا درمان اعتیاد به این شکل وجود ندارد و این آموزشها دربارهٔ تغذیه و زندگی کردن هم بسیار دقیق و زیبا توضیح داده شده است.
سیدیها برای من یک دنیای رنگارنگ و پرامید ساختند؛ انگار کتابی رنگی و امیدبخش میشنیدم و همین باعث شد ناامیدیام تبدیل به امید شود و به کنگره پایبند بمانم. چند سالی است نوشتن سیدیها اجباری شده، اما این اجبار برای من اولین قدم فرمانبرداری بود. معتقدم نوشتن سیدی اثر بزرگی روی «صور پنهان» من دارد و حتی در آینده و بعدهای دیگر نیز نتیجهاش را خواهم دید.
برای خودم همیشه گفتهام که فرمانبرداری واقعی وقتیست که اگر روزی در کنگره هم نبودم، باز هم سیدی گوش بدهم و بنویسم. صدای پرانرژی جناب مهندس برای من مانند معلمی صادق است که هر لحظه میتوانم از او بیاموزم. احساس میکنم شیوهی درست زندگی کردن را از سیدیها یاد گرفتم؛ انگار ایشان میگفتند: «مریم، گوش بده، بنویس، و بعد اجرا کن.» همین آموزشها با من عجین شدهاند و مرا به سمت زندگی حقیقی و انسانیت واقعی هدایت میکنند.
در پایان از جناب مهندس و خانوادهشان بسیار سپاسگزارم و فکر میکنم باید قدر آموزشهای کنگرهٔ ۶۰ را بدانم، چون هر روز مرا به سمت بهتر شدن هدایت میکنند. ممنون از اینکه به صحبتهایم گوش دادید.
برگزاری آزمون حضوری:
.jpeg)
عکاس: همسفر نگار رهجوی راهنما همسفر اعظم(لژیون پنجم)
تایپ، ویرایش و ارسال: همسفر هنگامه رهجوی راهنما همسفر عطیه(لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ارتش
- تعداد بازدید از این مطلب :
194