ما هر روز صوتی را گوش می‌دهیم که چیزی از ما کم نمی‌کند و مدام به ما اضافه می‌کند.

دهمین جلسه از دور سی و هشتم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی شمس روزهای دوشنبه به استادی مسافر رسول، نگهبانی مسافر موسی و دبیری مسافر ناصر با دستورجلسه «نقش سی دی و نوشتن آن در آموزش» در تاریخ 26 آبان 1404  ساعت 17 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
حقیقت این است که من هم مانند بسیاری از تازه‌واردین در آغاز، درک درستی از سی‌دی‌نوشتن نداشتم و با خود می‌گفتم چرا باید خط به خط یک فایل صوتی را بنویسم و این کار چه ضرورتی دارد؟
به همین علت برای اینکه در لژیون سرافکنده نشوم، سی‌دی‌ها را به‌صورت نامرتب و بی‌نظم می‌نوشتم و تحویل راهنما می‌دادم و از کنار آن می‌گذشتم؛ این روند ادامه داشت تا زمانی که حدود چهارده ماه سفر اولم را طی کردم و آگاهی من در طول این زمان رشد پیدا کرد و ذره ذره متوجه شدم که چرا باید سی‌دی بنویسم و سی دی نوشتن چه اثری بر سفرم دارد؛ تا آن زمان سی‌وپنج سی‌دی را به‌صورت نامنظم نوشته بودم، به راهنمایم گفتم می خواهم برای رهاییِ سفر اول، دوباره چهل سی‌دی لازم را از ابتدا و این‌بار با نظم و مرتب بنویسم و او هم اجازه داد و من از آن روز سی‌دی‌ها را با عشق و ایمان نوشتم و تأثیر سی‌دی‌نوشتن را به‌خوبی در کیفیت سفرم و حال درونم لمس کردم.

اگر بخواهم از ثمرات سی‌دی‌نوشتن بگویم، یکی از مهم‌ترین تأثیراتش این است که وقتی مشغول نوشتن هستم، ناخودآگاه از فضای مجازی، خبرهای منفی و شایعه‌ها دور می‌شوم و این فاصله، حال مرا به‌طور محسوسی بهتر می‌کند؛ علاوه بر این، حافظه‌ام قوی‌تر شد و دستخط من نظم و زیبایی بیشتری پیدا کرد؛ فرزند من که سن پایینی دارد و هنوز به مدرسه نمی‌رود، از روی من الگو می‌گیرد، دفترش را برمی‌دارد و کنار من می‌نشیند و او هم شبیه من سی‌دی می‌نویسد و همین برایم نشانه‌ای است که سی‌دی‌نوشتن فقط روی خودم اثر نگذاشته و در فضای خانواده هم موجی از نظم و آموزش ایجاد کرده است؛ ما هر روز صوتی را گوش می‌دهیم که چیزی از ما کم نمی‌کند و مدام به ما اضافه می‌کند، از عشق و محبت سخن می‌گوید و پیرامون اصولی حرکت می‌کند که خرد جهانی آن را پذیرفته است، مانند دروغ نگفتن، غیبت نکردن و راه و رسم درست زندگی کردن را به ما می آموزد.

اهمیت آموزش در کنگره ۶۰ در مثلث درمان به‌قدری بالاست که تمام این رفت‌وآمدها و هزینه‌ها در اصل برای همین آموزش است، وگرنه پروتکل DST به تنهایی می‌توانست برای درمان جسم کافی باشد و مهندس می‌توانست فقط همان پروتکل را منتشر کند تا افراد به قطع مصرف موادمخدر برسند، اما برای درمان نفس، روان و جهان‌بینی، انسان نیازمند آموزش مداوم است.
کنگره60 به صورت مرتب در حال رشد آگاهی خود است و به همین علت قوانین در کنگره 60 تغییر می کنند برای مثال: در گذشته برای رهایی سفر اول، نوشتن سی‌دی شرط نبود، اما امروز این امر تغییر کرده و مهندس تعیین کرده‌اند که برای رهایی سفر اول باید چهل سی‌دی و برای سفر دوم سی سی‌دی نوشته شود و حتی در لژیون ویلیام یا جونز نیز نوشتن سی‌دی‌های مربوطه ضروری است تا آموزش به‌صورت عمیق منتقل شود؛ این‌ها همه نشان می‌دهد که سی‌دی‌نوشتن چه‌قدر در فرایند درمان و آموزش مهم است؛ شما در هیچ جای دنیا آموزشگاهی را پیدا نمی‌کنید که در یک روز و یک ساعت مشخص یک آموزش واحد را به تمام اعضای خود در سراسر کشور ارائه دهد؛ آموزشی که تفاوتی ندارد تازه‌وارد باشی یا در جایگاه‌های بالاتر حضور داشته باشی، همه از یک منبع تغذیه می‌شوند و هرکس به‌اندازهٔ ظرفیت و درک خود برداشت می‌کند و این از ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد سی‌دی‌ها و ساختار آموزشی کنگره60 است.

من پیش از ورود به کنگره60 گمان می‌کردم مکانی است که مصرف‌کنندگان دور هم می‌نشینند و از خاطرات گذشته می‌گویند و چند جمله انگیزشی ردوبدل می‌کنند، اما وقتی وارد کنگره60 شدم و راهنمای تازه‌واردین با من صحبت کرد، به‌خوبی متوجه شدم که این فرد تا چه اندازه آموزش‌دیده است و چه سواد عمیقی درزمینهٔ اعتیاد و انسان دارد و همین موضوع انرژی و امید زیادی به من داد.
در ابتدا همسفر من نسبت به ورود به کنگره60 تردید داشت و من مشارکت‌های اعضا را ضبط می‌کردم تا او گوش کند و متوجه شود سطح آموزش و بینش در کنگره چقدر بالاست و بداند که کنگره جایی نیست که افراد دور هم جمع شوند و از کارهای زشت گذشته تعریف کنند، بلکه مدرسه‌ای است برای یادگیری و رشد.
یکی از تجربیات سی دی نوشتن من این است که با خود می گفتم من سی‌دی های زیادی را می‌نویسم و در کمد می‌گذارم و شاید سال‌ها به آن‌ها برنگردم، برای همین تصمیم گرفتم در هر سی‌دی، آن پاراگراف یا جمله‌ای را که برایم بسیار مهم است با رنگی متفاوت مشخص کنم تا هر وقت دفتر را باز می‌کنم، بتوانم به‌راحتی مطالب کلیدی را پیدا کنم و بخوانم؛ حتی جملات بسیار اثرگذار را در یک دفترچه کوچک جداگانه می‌نویسم تا همیشه همراهم باشد و هر زمان که نیاز داشتم، از آن‌ها انرژی و یادآوری مثبت بگیرم؛ مدتی هم به دلیل کم‌کاری خودم از کنگره دور شدم و سی‌دی نمی‌نوشتم، اما درست مثل وقتی که آهنگی را مدتی طولانی گوش می‌دهید، بعد رهایش می‌کنید و چند ماه بعد که دوباره گوش می‌دهید موجی از خاطرات و احساس‌های خوب در شما زنده می‌شود، من هم بعدازآن فاصله، وقتی دوباره سی‌دی گوش دادم همان حس و حال خوب سفر اول برایم زنده شد و جاذبه‌ی کنگره در وجودم تازه شد، حسی که فقط می‌تواند از صداقت، عشق و محبت سرچشمه گرفته باشد.

متن، ویرایش و ارسال به سایت: مسافر امیرحسین، لژیون سوم

عکاس: مسافر سعید