جشن گلریزان فقط جمع‌آوری کمک مالی نیست؛ جشنِ عشق و ایمان است، جشنِ باور به مسیری که هزاران انسان را از نابودی نجات داده است (نمایندگی نیلوفر قزوین)

هفتمین جلسه از دوره ششم سری کارگاه‌های آموزشی- خصوصی خانم‌های مسافر و‌ همسفر نمایندگی نیلوفر قزوین، با دستور جلسه «جشن گلریزان» با استادی دیده‌بان محترم مسافر مونا، نگهبانی مسافر ندا و ‌دبیری همسفر بهاره، روز چهارشنبه ۲۱ آبان ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۱:۳۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان مونا هستم یک مسافر.
دستور جلسه این هفته جشن گلریزان است، که در سراسر نمایندگی‌های کنگره ۶۰ برگزار می‌شود. کنگره بیش از ۱۵۰ نمایندگی و حدود ۳۰ پارک دارد، یعنی نزدیک به ۱۸۰ شعبه در کشور.
وقتی نام گلریزان را می‌شنویم، مفاهیمی مانند کمک، همدلی و همیاری در ذهن تداعی می‌شود؛ چند دست و چند دل مهربان کنار هم جمع می‌شوند تا کار خیری را به ثمر برسانند. در گذشته نیز برای کمک به ازدواج دختران نیازمند، آزادی زندانیان یا رفع مشکلات مردم، چنین مراسمی برگزار می‌شد.
اما گلریزان در اینجا چه مفهومی دارد؟ کنگره 60 یک‌بار در سال جشن گلریزان برگزار می‌کند تا اعضا و خانواده‌ها با میل و علاقه خود، هرقدر که بخواهند در تأمین هزینه‌های جاری کنگره و خرید ساختمان برای نمایندگی‌ها سهیم شوند. حساب رسمی کنگره، جمعیت احیای انسانی کنگره ۶۰ نام دارد که متعلق به هیچ فرد خاصی نیست، بلکه مانند مسجد متعلق به همه مردم است. در این مجموعه هیچ تفاوتی بر اساس نژاد، مذهب، رنگ پوست یا طبقه اجتماعی وجود ندارد و هدف تنها یک چیز است؛ درمان اعتیاد و بازگشت انسان به زندگی سالم.
اما هزینه‌های کنگره از اجاره ساختمان گرفته تا قبض‌ها، رنگ‌آمیزی، دکوراسیون، چای روزانه و ... چطور تأمین می‌شود؟ پاسخ روشن است؛ کنگره از هیچ نهاد دولتی یا خارجی، حتی یک ریال کمک نمی‌گیرد، تمام هزینه‌ها توسط اعضای خود مجموعه تأمین می‌شود، کسانی که روزی با درد اعتیاد آمده‌اند، و اکنون با سلامت و آگاهی، با عشق و سپاس، بخشی از توان مالی خود را به کنگره می‌بخشند تا چرخه خدمت ادامه یابد.
در واقع، خدمت در کنگره دو وجه دارد؛ یکی خدمت معنوی مانند آموزش، مشاوره، راهنمایی و ... و دیگری خدمت در جایگاه‌های مالی برای کمک به پایداری و رشد مجموعه. هفته‌ی گلریزان برای تقویت این بخش دوم است، تا اعضا یاد بگیرند قدردان باشند و بکوشند آنچه دریافت کرده‌اند، بازگردانند.
درمان اعتیاد به روش DST با داروی OT که در کنگره اجرا می‌شود، امروز مورد توجه بسیاری از کشورها قرار گرفته و حتی در جهان توسعه‌ یافته است، زیرا برای نخستین بار توانسته راه منطقی و علمی درمان مصرف انواع مواد را اجرایی کند، با تیپر تدریجی و کاهش یک پنجم از دارو هر ۲۱ روز یک‌بار، به همراه دریافت آموزش‌های جهان‌بینی. نتیجه این مسیر، بازگشت انسان به زندگی واقعی است، نه فقط قطع مصرف مواد.
گلریزان بازتاب همین بیداری است. وقتی فرد درمان‌ شده، برای شکرگزاری از خداوند و قدردانی از سیستم، از دل خود می‌بخشد، در حقیقت عشق را به گردش درمی‌آورد. شاید اعدادی مانند ۵۰۰ میلیون، یک میلیارد یا دو میلیارد بزرگ به نظر بیاید، اما این مبالغ ناچیز هستند، چه میزان پول می‌تواند معادل بازگشت آرامش، عزت‌نفس و امید به انسان‌ها و خانواده‌ها باشد؟
در کنگره 60، رفتارها برای آموزش است؛ اگر کسی بلند می‌شود و اعلام می‌کند من دنور یا پهلوان هستم، هدف نمایش نیست، بلکه الگوسازی است. چون بر اساس همین الگو، نفرات دیگر نیز جسارت و انگیزه پیدا می‌کنند، و متوجه می‌شوند اشخاص دیگری هم که مانند او بودند، توانسته اند پیشرفت کنند. همین قانون الگوسازی، باعث رشد مجموعه می‌شود، چون کنگره ۶۰ از هیچ ‌نهاد دولتی، سازمان خارجی یا منبع مالی بیرونی، حتی یک ریال هم دریافت نمی‌کند، استقلال مالی کنگره 60 توسط اعضا و به صورت داوطلبانه تامین می‌شود. این بلوغ فکری و معنوی اعضایی است که خود مسیر رهایی را پیموده‌اند و می‌خواهند دیگران را از تاریکی بیرون بیاورند.
در بخش خانم‌های مسافر نیز همینطور است، هرچند بعضی سرپرست خانوار هستند و برخی شغل و درآمدی ندارند، اما با کمک آموزش‌ها پس‌انداز و مدیریت مالی را تمرین کرده و یاد گرفته‌اند، حتی با مبالغ کوچک. هدف، رشد آگاهی و روح مشارکت است.
روز گلریزان روز آزمون است، روزی برای سنجش قدردانی، محبت و بیداری درونی. در کنگره یاد گرفتیم که حیات در گرو خدمت است، و من امروز معنای واقعی این جمله را درک می‌کنم. جشن گلریزان فقط جمع‌آوری کمک مالی نیست؛ این جشنِ عشق و جشن ایمان است، جشنِ باور به مسیری که هزاران انسان را از نابودی نجات داده است. هر اسکناسی که امروز در صندوق گلریزان انداخته می‌شود، در حقیقت تکه‌ای از دل و وجود ماست که در ساخت آینده‌ای روشن برای دیگران سهیم می‌شود. جشن گلریزان فقط جمع‌آوری پول نیست، در واقع جشنی است برای بخشندگی، برای قدردانی از زندگی دوباره، و نشان دادن اینکه هرکدام از ما چقدر به ادامه این راه ایمان داریم.
امیدوارم خداوند لطف کند تا بتوانم سال آینده یا نهایتاً دو سال دیگر، به جایگاه پهلوانی یا نشان‌ بی‌نشانی برسم. به خاطر مسئولیت و تعهدی که این مقام به همراه دارد، و به عنوان الگو اعلام می‌کنم؛ بیش از شش سال است افتخار دارم دنور باشم؛ هر سال در این مراسم شرکت کرده‌ام و هر بار سعی می‌کنم سهمی بسیار کوچک در  این مجموعه بزرگ داشته باشم.
امسال هم در نمایندگی رز تهران مبلغ ۶۰ میلیون تومان پرداخت کردم، و به خاطر خدمت‌ها و مسئولیت‌هایی که در شعب قزوین، کرج، قشم و کرمان دارم، در هر شعبه ۶ میلیون تومان تقدیم کردم. این خدمت را لطف خدا می‌دانم، و افتخاری است برای من که بتوانم سهمی در تداوم راهی داشته باشم که زندگی‌ام را نجات داده است. من با لطف خداوند و آموزش‌های جناب مهندس توانستم به درمان برسم و مسیر تازه‌ای را در زندگی شروع کنم.

گرداوری و تایپ: مسافر فاطمه، لژیون اول- نمایندگی نیلوفر قزوین
ویرایش و ارسال: مسافر خاطره