سی‌دی معجزهٔ بازسازی ذهن و زندگی است

سومین جلسه از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی ارم، با استادی راهنمای محترم مسافر سعید، نگهبانی‌‌ مسافر‌ آرمین و دبیری‌ مسافر مجید، با دستور جلسه «نقش سی دی ونوشتن آن در آموزش» در روز یکشنبه مورخ  ۲۵ آبان ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان سعید هستم، یک مسافر.

هفتهٔ گذشته، هفتهٔ گلریزان بود و همهٔ عزیزان واقعاً سنگِ تمام گذاشتند. به همهٔ کسانی که معنای بخشش را آموخته‌اند، به هر قدر و اندازه قدمی در خدمت مالی برداشتند، تبریک می‌گویم. خدمت در کنگره جایگاهی دارد که در بیرون از این مجموعه کمتر کسی آن را درک می‌کند. اگر بیرون از کنگره بگوییم که بی‌مزد و منت خدمت می‌کنیم، اغلب باور نمی‌کنند و تصور می‌کنند اغراق می‌کنیم؛ در حالی‌که حقیقت آن است که کنگره فضایی متفاوت و ارزشمند دارد.

به عزیزانی که پهلوان شدند و همچنین به دوستانی که جایگاه نشان در بی‌نشانی خدمت کردند. از جمله به علی‌آقا و راهنمای محترم ایشان آقا منوچهر صمیمانه تبریک می‌گویم و آرزو می‌کنم خدمت در زندگی‌شان جاری و ساری باشد.   اما دربارهٔ دستور جلسه: نقش سی‌دی در آموزش و درمان.

من خودم در ابتدا هیچ‌وقت سی‌دی نمی‌نوشتم. نه به‌خاطر این‌که اجباری نبود، بلکه چون ذاتاً نوشتن برایم دشوار بود. از همان دوران مدرسه و دانشگاه، نوشتن برایم مشکل بود. حتی در زندگی کاری، با اینکه چندین ساختمان ساخته بودم، یک دفتر حساب‌وکتاب نداشتم و همین موضوع یکی از دلایل ورشکستگی‌ام شد.

وقتی وارد کنگره شدم، راهنمایم به‌شدت روی نوشتن سی‌دی تأکید می‌کرد. هر بار که نمی‌نوشتم، اکبرآقا من را جریمه می‌کرد؛ پنجاه هزار تومان، صد هزار تومان،جهت خرید زمین که در آن زمان مبلغ قابل‌توجهی بود. تلاش کردم کاری کنم که بچه‌هایم سی‌دی‌ها را برایم بنویسند، حتی در ازای پول؛ اما آن‌ها هم حاضر نشدند. جایی رسید که فهمیدم دیگر راه فراری نیست و مجبورم خودم این کار را انجام دهم.

مشکل اصلی من فقط نوشتن نبود؛ خطم هم بسیار بد بود. تصمیم گرفتم حالا که باید بنویسم، این کار را درست انجام دهم. شخصی را پیدا کردم تا خط را به من آموزش دهد. شاید برای هر سی‌دی، سی تا چهل ساعت زمان می‌گذاشتم. اما این تلاش، کم‌کم نتیجه داد: هم خطم بهتر شد و هم یادگیری‌ام عمیق‌تر شد.

امروز با عشق سی‌دی می‌نویسم. وقتی مهندس در سی‌دی می‌گوید "سلام دوستان حسین هستم مسافر"، من سلام حسین را تکرار می‌کنم. وقتی می‌گوید چهارده ثانیه سکوت، من نیز سکوت می‌کنم. انگار در همان جلسه نشسته‌ام. این تمرکز باعث می‌شود پنج ساعت سی‌دی بنویسم بدون اینکه خسته شوم؛ برخلاف کسی که فقط سریع می‌نویسد و نه لذت می‌برد و نه چیزی می‌آموزد.

اهمیت سی‌دی در کنگره بسیار زیاد است. شخصی که دویست کتاب خوانده، چکیدهٔ آموزه‌هایش را در قالب یک سی‌دی، کوتاه و مفید، هر جلسه به ما می‌دهد. ما که اهل کتاب‌خواندن نیستیم، با همین سی‌دی‌ها می‌توانیم جبران خسارت کنیم. سلول‌های خاکستری مغز که در اثر مصرف مواد و سیگار آسیب دیده‌اند، با همین آموزش‌ها بازسازی می‌شوند. دانایی مؤثر بالا می‌رود، آگاهی افزایش پیدا می‌کند و حتی برای پیشگیری از آلزایمر مفید است.

سی‌دی فقط یک نوشته نیست؛ پالایش درونی است. هر جلسه دربارهٔ موضوعی صحبت می‌شود که مستقیماً به درد زندگی ما می‌خورد. وقتی سی‌دی می‌نویسیم، از آشفتگی و وسوسه بیرون می‌آییم. من وقتی درگیر مشکلات هستم—چک برگشت خورده، پول ندارم، ناراحتم یا حتی خوشحالم—می‌نشینم و سی‌دی می‌نویسم. این کار باعث ایجاد آرامش و تصمیم‌گیری صحیح می‌شود؛ زیرا تصمیم‌گرفتن در حال آشفتگی آسیب‌زا است.

سی‌دی‌ها پایه‌های سفر را محکم می‌کنند. من تأثیر آن را در زندگی خودم و خانواده‌ام دیده‌ام. حتی پسرم هم اکنون سی‌دی می‌نویسد. گاهی با خواهش و تمنا و حتی پیشنهاد مالی تلاش کردم بچه‌هایم را به نوشتن سی‌دی تشویق کنم؛ چون مطمئنم چقدر برایشان مفید است.

تجربهٔ من نشان می‌دهد رهجویی که سی‌دی نمی‌نویسد، معمولاً سفر موفقی ندارد. شعبه‌ای که سی‌دی نوشتن را جدی بگیرد، شعبهٔ موفقی است. لژیونی که اعضای آن با عشق سی‌دی بنویسند، لژیون قدرتمندی خواهد بود. کسانی که فقط برای رفع تکلیف تندتند می‌نویسند، معمولاً چیزی یاد نمی‌گیرند. حتی افرادی که نوشتن را به دیگران می‌سپارند، به‌جز یک مورد خاص که می‌شناسم، معمولاً موفق نمی‌شوند.

مهندس تأکید کرده که نوشتن سی‌دی جزء جدایی‌ناپذیر درمان است. اگر کسی سی‌دی ننویسد، نه‌تنها به مسافر رهایی نمی‌دهند، بلکه راهنما را نیز تخریب می‌کند. این مرحله از درمان، اختیاری نیست؛ جزئی از پکیج درمان است.

من هر روز، بدون استثنا، یک ساعت برای نوشتن سی‌دی زمان می‌گذارم. این یک ساعت یعنی یک ساعت کتاب‌خواندن، یک ساعت تمرکز، یک ساعت آموزش و یک ساعت پالایش درونی. برای ما که زمان زیادی برای مطالعه نمی‌گذاریم، این بهترین راهِ رشد و بازسازی است.

به همین دلیل از ته دل می‌گویم: برای نوشتن سی‌دی وقت بگذارید. این کار سرمایه‌گذاری روی خود، آینده، آرامش و خانواده است.

از همه شماممنونم که به صحبت‌های من توجه کردید.

عکس:مرزبان خبری مسافر پیمان 

بارگزاری:مسافر فخرالدین لژیون دوم