با نوشتن به نظم در انجام امورات زندگی‌ رسیده‌ام

جلسه چهاردهم از دوره یازدهم کارگاه‌های آموزشی، خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی صالحی۲ به استادی مرزبان مسافر ناصر، نگهبانی مسافر علیرضا و دبیری مسافر احسان با دستور جلسه «نقش سی دی و نوشتن آن در آموزش» شنبه ۲۴ آبان ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان ناصر هستم یک مسافر خدا را شاکرم که بعد از مدتی باز هم توانستم جایگاه استادی را تجربه کنم و آموزش بگیرم، سال گذشته بیشتر فرصت دست می‌داد تا در خدمت شما باشم به نحوی که تقریبا برایم عادی شده بود و از آنچه که باید دریافت می‌کردم، دور شده بودم، ولی اکنون همان استرس روز اول را دارم. از راهنمای عزیزم تشکر می کنم که فرصت این خدمت را در اختیار من گذاشتند. راجع به سی دی نوشتن؛ اولین اثری که برای من داشت این بود که انجام دادن هر کاری را در موقع مشخص به من آموخت که همان نظم است.

چرا که در زمان سفر اول، روزهای دوشنبه باید سی دی نوشته‌های خود را به راهنما تحویل می‌دادم، غروب یکشنبه‌ها شروع می‌کردم و یک سی دی را کامل می‌نوشتم؛ چون مجبور بودم ساعت‌های زیادی را تقریبا بی‌تحرک بمانم، بعدها اثر منفی آن روی جسم من نمایان شد و از ناحیه گردن دچار مشکل نه چندان جزئی شدم و هنوز هم بابت آن رنج می‌کشم. این اصلا خوب نیست که من شش روز هفته نسبت به نوشتن سی دی بی‌تفاوت باشم و در روز آخر فشار بیش از حد به خودم وارد کنم.

من وقتی که وارد کنگره شدم برای نوشتن سی دی مشکل داشتم چون همسفرم از اعتیادم خبر نداشت و موضوع بعد، اینکه خودم با نوشتن مشکل داشتم و به هر بهانه‌ای در صدد فرار از این مسأله بودم. از دوستان قدیمی‌تر سوال می‌کردم که مهندس نوشتن چهل سی دی را چند وقت است اجبار کرده؟ قبلا فقط باید گوش می‌دادیم! پاسخی که می‌شنیدم این بود که با گوش دادن، فقط حس شنوایی فعال می‌شود، در صورتیکه با نوشتن، تمام احساس انسان فعالیت می‌کند و دریافتی که از آن مطلب به شخص می‌رسد بسیار متفاوت‌تر از آن چیزی‌ست که در شنیدن تنها رخ می‌دهد.

هر تصمیمی که از طرف آقای مهندس و کنگره دیده‌بانان صورت می‌گیرد، حتی اگر به ظاهر و در وهله اول سخت به نظر برسد در آن خیری نهفته است. بعد از رهایی و در ادامه سفر دوم از نوشتن سی دی ها دور شدم تا اینکه با کسب جایگاه خدمت مرزبانی دوباره نوشتن سی دی را شروع کردم.

نقطه اتصال یک مسافر در کنگره ۶۰ در درجه اول نوشتن سی دی است همانگونه که شخص آقای مهندس نیز خود، سی دی‌هایی که صحبت می‌کنند را از قبل می‌نویسند و همچنین تمام دیده‌بانان هم، سی دی خود را می‌نویسند. سلاح یک مسافر پس از رهایی و در ادامه سفر، نوشتن سی دی است و حکم اوتی سفر دومی‌ها را دارد. ننوشتن سی دی در سفر دوم، مثل این است که یک مسافر سفر اولی، داروی اوتی خود را استفاده نکند و توقع این را داشته باشد که به درمان برسد! من با نوشتن سی دی، به نتایجی رسیدم که تأثیر بسزایی در زندگی شخصی‌ام داشته است. از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید سپاسگزارم.

تهیه، تنظیم و بارگذاری: خدمت‌گزاران سایت نمایندگی صالحی۲