در سیدی (شتر) آقای مهندس بیان کردند که اولین و مهمترین نکتهای که همه انسانها باید به آن بپردازند، شناخت خود انسان است و تا زمانیکه خود را نشناسیم، نمیتوانیم به خود و دیگران کمک کنیم؛ باید صور پنهان انسان را بشناسیم. این جسم ما مانند قفسی است که ما در آن مهمان هستیم و روزی این قفس را ترک خواهیم کرد. در کتاب آسمانی قرآن و در سوره غاشیه به موضوعاتی، چون جسم، روح، نفس و جان اشاره شدهاست که همگی با یکدیگر متفاوت و مجهول هستند؛ اما اگر ما بتوانیم به قرآن نه از دید مذهبی، بلکه از دید تحقیقاتی و علمی نگاه کنیم، متوجه خواهیم شد حتی به مسئله اعتیاد هم اشاره شدهاست. یکی از موضوعاتی که در قرآن به آن پرداخته شده، شتر است. آیا تاکنون به این موجود اندیشیدهایم که چرا با دیگر حیوانات فرق دارد؟ دلیل متفاوت بودن آن، ویژگیهای منحصر به فردش است؛ از پلک چند لایهای آن گرفته تا بینی و طرز نفس کشیدنش و نقطه تحمل بالایی که در گرما و تشنگی دارد.
مسافتهای طولانی بر روی شنهای بسیار داغ حرکت میکند بدون اینکه حرارت را احساس کند و کاملاً حسابشده آب بدنش را مصرف میکند و وقتی هم به آب میرسد تا ۱۱۴ لیتر آب میخورد؛ در حالیکه هیچکدام از موجودات خلقشده این ویژگیها را ندارند. پس اگر ما بهدرستی به آیات کلام خداوند توجه، تأمل و تفکر کنیم خواهیم فهمید که خداوند چهقدر فهمیدن جهان و انسان را برایمان راحتتر کرده است. انسان در رنج آفریده شدهاست؛ در زندگی رنج و درد همیشگی است، خوبی و بدی، کم و زیاد میشوند؛ ولی بهطور کامل از بین نمیروند. هرچه ما بتوانیم راه درست زندگیکردن را بیابیم و خود را بشناسیم، میتوانیم به آرامش برسیم. ما باید بذر نیکو بکاریم تا محصول نیکو برداشت کنیم. هر خدمت و مسؤلیتی که داریم، باید آن را به نحو احسنت انجام دهیم، حتی اگر کسی هم متوجه زحمت ما نشود، خداوند کاملاً آگاه و حاضر است و پاداش آن بذر نیکو را به ما میدهد.
منبع: سیدی شتر
نویسنده و رابط خبری: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر سارا (لژیون چهارم)
ویرایش: همسفر فریبا رهجوی راهنما همسفر حمیرا (لژیون دوم)
ارسال: همسفر اعظم نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بیستون کرمانشاه
- تعداد بازدید از این مطلب :
62