چهارمین جلسه از دوره هشتم کارگاههای آموزشی عمومی کنگره۶۰ نمایندگی صبا به استادی راهنما مسافر علیرضا، نگهبانی مسافر ایرج و دبیری مسافر رضا با دستورجلسه «نقش سیدی و نوشتن آن در آموزش» شنبه ۲۴ آبان ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:
سلام دوستان علیرضا هستم یک مسافر؛ خوشحالم که در این جایگاه قرار دارم. از نگهبان، دبیر، مرزبانها، ایجنت محترم و همه دوستانی که در این چند روز برای گلریزان زحمت کشیدند، تشکر میکنم. جشن گلریزان بسیار خوب و باشکوهی داشتیم و انشاءالله هفته آینده نمایندگی جدیدمان آماده میشود، امیدوارم آنجا نیز اتفاقهای خوبی بیفتد.
دستور جلسه درباره «نوشتن سیدی و نقش آن در آموزش» است. خدا را شکر در این نمایندگی از نظر نوشتن سیدی، لژیونها مشکل خاصی ندارند چون همانطور که مشاهده میشود، بچهها خوب مشارکت میکنند، رفتار و ارتباطشان عالی است و این نشان میدهد که سیدیهای خود را مینویسند. در اوایل شروع به کار کنگره، چنین روالی وجود نداشت. یکیدو نفر که اکنون در جایگاه دیدهبانی خدمت میکنند، این کار را آغاز کردند. بهتدریج با آمدن نوار کاست و بعد از آن سیدی نوشتن آنها باب شد و امروز با وجود اپلیکیشن، همهچیز بسیار آسانتر شده است؛ بهطوریکه در تمام نقاط دنیا میتوان سیدی را خریداری، گوش و سپس یادداشت کرد.
من خودم اوایل که وارد کنگره شدم، اولین سیدیای که نوشتم، سیدی «ناامیدی» بود؛ در پارک نشسته بودم و آن را مینوشتم. وقتی وارد کنگره میشویم، اولین چیزهایی که از ما خواسته میشود چند موضوع مهم است که از جمله یکی مصرف صحیح دارو و دیگری نوشتن سیدی است. نقش سیدی نوشتن در آموزش بسیار مهم و موثر است؛ همانطور که شربت درمان جسم را بر عهده دارد، نوشتن سیدی نیز تغییر اندیشه و آموزش جهانبینی و درمان ذهن را پیش میبرد. وقتی به ما گفته میشود دارو را دقیق و بهاندازه مصرف کن، همانگونه نیز باید نوشتن و گوش دادن سیدیها را منظم و با دقت انجام دهیم تا جسم و جهانبینیمان همزمان به تعادل برسند تا ما به روان خوبی برسیم.
گاهی ممکن است میزان دارو تغییر کند؛ بالا یا پایین رفتن دارو نیز وابسته به این است که افکار و اندیشه ما تا چه اندازه تغییر یافته است. بعضی از افراد در برابر تغییر دوز دارو مقاومت میکنند ولی نوشتن سیدی به آنها کمک میکند تا مسئله را در ذهن و احساس خود حل کنند. وقتی ما سیدی مینویسیم، افکار و اندیشهمان را بازنگری میکنیم. سالیان سال ذهن ما پر از افکار منفی و ضد ارزشی بوده است. حال لازم است این افکار از ذهنمان خارج شود تا جای خود را به افکار سالم بدهد. راهنمای من همیشه مثالی میزد: «وقتی بشقاب خالی روی میز است و در آن استخوان و تهمانده غذا میریزند، دیگر نمیتوان در همان بشقاب غذای تازه ریخت، مگر اینکه ابتدا آن را خالی کنیم.» ذهن من هم همینطور است؛ باید از افکار کهنه و غلط خالی شود تا آموزشهای جدید جایگزین آن گردد. اگر افکار غلط باقی بمانند، حتی با مصرف دقیق دارو هم حال انسان خوب نمیشود چون درمان اعتیاد فقط جسمانی نیست. نوشتن سیدی مکمل داروی درمان است. با گوش دادن و نوشتن به همراه مصرف صحیح دارو و حضور و مشارکت در جلسات از مصرفکننده بودن به تدریج خارج میشویم.

کنگره نیاز به نیروی متخصص دارد؛ علم آن حاصل تجربه است و از نظر منابع مالی نیز به لطف خداوند و حمایت اعضا مشکلی وجود ندارد. با این حال، همواره نیاز به راهنما بیشتر احساس میشود، چون این علم در حال گسترش و صدور به نقاط دیگر جهان است. راهنما شدن در کنگره بهمعنای صرفاً حضور زیاد یا خدمتکردن نیست؛ بلکه با آزمون مشخص میشود. همان آزمونهایی که اکنون با سیدیها انجام میشود (در ابتدا ۴۰ سیدی و بعدتر ۳۰ سیدی)، بسیار مهم است به خصوص برای افرادی که میخواهند راهنما بشوند. در مجموع تجربه من از سیدینویسی این است که هنگام نوشتن، سعی کنیم بیعجله و با تمرکز و لذت بنویسیم. مثلاً ده تا بیست دقیقه در روز زمان بگذاریم و میان آن استراحت کنیم تا ذهن خسته نشود. سعی کنیم این کار را با عشق انجام دهیم و در مشارکتهایمان از آموختهها بگوییم، تا دیگران هم از این آموزش بهرهمند شوند. از اینکه به صحبتهایم گوش دادید سپاسگزارم. امیدوارم همگی به آرامش نسبی و پایدار برسیم.
تهیه: مسافر رضا
ارسال: مسافر حیدررضا
خدمتگزاران سایت نمایندگی صبا
- تعداد بازدید از این مطلب :
132