آموزش ها برای همه یکسان است و هر کس به اندازه دانایی خویش می تواند برداشت داشته باشد

جلسه هفتم از دوره چهل و پنجم کارگاه‌های آموزشی کنگرۀ ۶۰ نمایندگی ارتش، با استادی  راهنمای محترم مسافر مصطفی، نگهبانی مسافر احمد و دبیری مسافر امیر، با دستور جلسه «نقش سی دی و نوشتن آن در آموزش» در روز شنبه 24 آبان ماه  ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
خداوند را شکر می کنم که در این جایگاه قرار گرفتم تا بتوانم خدمت کنم و از شما عزیزان آموزش بگیرم.
برای تمامی اعضای کنگره 60 آشکار می باشد که سی دی نوشتن تا چه اندازه در درمان تاثیر گذار می باشد.
تمامی اعضای کنگره به واسطه سی دی‌های هفتگی با یکدیگر هماهنگ و هم تراز می شوند.
منظور ما از سی دی، همین اپلکیشن دژاکام می باشد که در اختیار ما قرار دارد و نام سی دی از گذشته در کنگره 60 جا افتاده است؛ در گذشته صدای جناب مهندس به واسطه کاست و بعد از آن با سی دی، به دست اعضای کنگره 60 می رسید که برای پخش و توزیع با مشکلات عدیده ای مواجه بود که بلطف خداوند متعال بعد از اینکه اپلکیشن ساخته شد، روزهای شنبه بعد از ارائه می‌توانیم همان روز سی دی را به راحتی تهیه نماییم.
بعضی از اعضای کنگره بعد از درمان شدن به کشورهای خارجی مهاجرت کردند که به واسطه همین اپلکیشن، به صدای جناب مهندس دسترسی و از آموزش های کنگره 60 بهره‌ مند می شوند.
آموزش های کنگره همگانی می باشد و در اقصی نقاط کشور تمامی اعضا به صورت هفتگی از یک آموزش برخوردار می شوند.
منبع تغذیه آموزشی ما در کنگره جناب مهندس و استاد امین می باشند که برای سال های سال دروس آنها می تواند برای من آموزش و یادگیری به همراه داشته باشد، به همین دلیل من موظف هستم تا سی دی ها را گوش بدهم و آن ها را بنویسم چرا که  جناب مهندس فرمودند، من خود اولین نفری هستم که سی دی ها را می نویسم چون برای صحبت کردن در جلسات باید تحقیقات خود را بنویسم تا در جلسات بتوانم به شما آموزش بدهم.
در کنگره تمامی اعضا از دیده بانان محترم گرفته تا راهنمایان، تمامی خدمتگزاران و کسانی که در حال سفر هستند به صورت مداوم در حال گرفتن آموزش و موظف به نوشتن سی دی هستند و جناب مهندس کاری که خودشان در ابتدا آن را انجام داده اند از ما می خواهند به همین دلیل حجت را بر همه ما تمام کرده اند.
آموزش ها برای همه یکسان است و هر کس به اندازه دانایی خویش می تواند برداشت داشته باشد.
ما برای درمان اعتیاد نیازمند ابزار هستیم؛ همانگونه که برای فتح قله دماوند نیازمند کفش و ابزار کوهنوردی می باشیم و با کفش مجلسی قادر به فتح قله نخواهیم بود؛ برای درمان اعتیاد نیز مسئله به این شکل، چه بسا مهم‌تر می باشد. اعتیادی که سالها افکار و اندیشه و زندگی مرا به کنترل خود گرفته بود با داروی اوتی به تنهایی قابل به درمان نمی باشد، بلکه نیازمند آموزش های ناب است تا بتوانم در راستای آموزش ها به دانایی دست پیدا کنم.
در ابتدای ورودم به کنگره سی دی نوشتن برای من کار بسیار دشواری بود و اولین سی دی که نوشتم به صورت خلاصه بود که به راهنمایم ارائه دادم، ولی با تکرار و تمرین نوشتن سی دی برای من بسیار لذت بخش گردید؛ امروز برای سفر اولی ها چهل سی دی تعیین شده است، روی این چهل سی دی به صورت تخصصی کار شده است که تمامی مشکلات یک مسافر سفر اول را در بر می گیرد.
نوشتن سی دی مانند مدیتیشن می باشد و برای انجام رساندن این مهم نیازمند جایی آرام هستیم تا بتوانیم تمرکز لازم را داشته باشیم.
بزرگترین انگیزه من برای نوشتن سی دی این بود که من راه حل مشکلاتم را در سی دی ها پیدا می کردم و سبب زیاد شدن دانایی و آرامش زندگی من می گردید.

بخش دوم دستور جلسه:
تولد یکسال رهایی محمد علی عزیز را در رأس به جناب مهندس و خانواده محترمشان و محمد علی عزیز و همسفرانشان تبریک می گویم.
محمد علی در ابتدای ورودش به لژیون دوازدهم به من گفت تمامی فرامین شما را به اجرا می گذارم و با ادامه مسیر کم کم حالش خوب شد و از تجربیات سخت خود استفاده کرد تا به رهایی برسد.
از همان روزهای اول سی دی نوشتن را شروع کرد و در ابتدا برایش بسیار سخت و دشوار بود و در نهایت به لطف خداوند متعال به رهایی رسید و بعد از رسیدن به رهایی در لژیون به بچه های سفر اولی بسیار توانست یاری برساند.

بخش دوم دستور جلسه، جشن اولین سال رهایی مسافر محمد علی:
سلام دوستان محمد علی هستم یک مسافر:
تخریب 23 سال
آخرین آنتی ایکس مصرفی متادون و شیشه
مدت 11 ماه و 10 روز به روش DST  با داروی درمانی OT  سفر کردم
زیر نظر راهنمای محترم آقا مصطفی در لژیون دوازدهم
رهایی از بند مواد یک سال و سه ماه و چهار روز
ضمنا، مسافر سیگار هم هستم در لژیون ویلیام وایت، با داروی آدامس نیکوتین دار زیر نظر راهنمای محترم آقا مهدی

آرزوی مسافر:
من هم همانند اکثر مسافران نمایندگی ارتش، خرید شعبه ای مستقل را برای خودمان را آرزومندم.

خلاصه سخنان مسافر محمد علی:

سلام دوستان محمد علی هستم یک مسافر.
در ابتدا خدا را شاکرم برای اجازه حضور من در این جایگاه و دیدن این روز عزیز و زیبا و از خداوند بزرگ خواستارم، تمام مسافران کنگره 60 این حس و حال را تجربه بکنند.
گذشته من به واسطه مصرف مواد، همیشه پر از استرس و ترس و نا امیدی بود. اوایل اعتیاد با مقدار کمی از مصرف تریاک درگیر این بیماری شدم اما در ادامه و 15 سال اواخر اعتیاد وارد دنیایی تاریک تر شدم و به مصرف مواد صنعتی روی‌ آوردم. از همان روزها بود که شروع تخریب اصلی زندگی من رقم خورد گویی با لودر به جان زندگی خود افتاده بودم. بدون اینکه خود بدانم ذره ذره در حال سوزاندن آینده خودم، فرزندانم و همسفرم بودم؛ بدون آن که ذره ای ازین بابت ناراحت باشم.

این بی خیالی نسبت به خانواده خودم، یکی از موارد خطرناک ناشی از مصرف موادی همچون شیشه بود.
به واسطه مصرف شیشه، نسبت به تمام موارد در زندگی خود حس شکاکانه داشتم؛ تا جایی که حتی کلید و پریزهای منزل خود را بازرسی می‌کردم؛ اواخر مصرفم، همیشه شخصی فرضی در ذهنم با من در حال صحبت کردن بود. هر شب با آرزوی مرگ و بیدار نشدن صبح می‌خوابیدم و به عجز رسیده بودم. انواع و اقسام ترک ها را تجربه کرده بودم و به هیچ نتیجه ای نرسیده بودم.

همیشه در خیابان احساس می کردم گروهی من را تعقیب می کنند، تا جایی که در بدو ورود به کنگره60  حتی به بعضی از مسافران شک داشتم که نکند آنها هم از همان گروهی هستند که من را تعقیب می‌کردند.
در مسیر مصرف مواد، زندگی خود را به حدی رسانده بودم که با خانواده، مجبور به نقل مکان از تهران به مشهد شدیم و در ادامه در آنجا هم، تمام دارایی و کار و کارگاه خود را از دست دادم و خرج مصرف خود کردم.

زمانی که تصمیم به برگشت مجدد به شهر تهران گرفتم، حتی کرایه حمل و نقل اسباب و وسایل خود را نداشتم. حتی پدر و مادر و خواهران و برادرانم هم از من نا امید شده بودند و دیگر کمکی به من نمی‌کردند. امروز قدردان و سپاسگزار همسرم هستم که هیچ زمان نا امید نشد و مثل کوه پشتم ماند و کمکم کرد تا به درمان برسم؛ زمانی که به صفر و زیر صفر رسیدیم پشت و پناهم شد تا دوباره شروع کنیم؛ درست در همان زمان ها بود که با کنگره آشنا شدیم و درمان خود را شروع کردم و امروز به لطف خداوند بزرگ، برکت وجود مهندس دژاکام، کمک های راهنمای گرامی خودم و همینطور همراهی همسفر عزیزم به درمان رسیدم و ازین بابت خداوند را هزاران بار شکر می‌کنم.

در آخر عرائضم، امیدوارم تمام کسانی که مثل من درگیر بیماری اعتیاد هستند، به زودی به درمان قطعی برسند تا طعم واقعی زندگی کردن را بچشند.

تایپ، ویرایش و ارسال: مسافر محمد، مسافر فرهاد و مسافر محسن

عکاسی: مسافر فرهاد از لژیون چهارم

نمایندگی ارتش