اگر نبخشم، چیزی هم به من داده نخواهد شد

سلام دوستان، صادق هستم، مسافر. دستور جلسه امروز «گلریزان» است و من بسیار خوشحال و سپاسگزارم که عضوی کوچک از کنگره ۶۰هستم. صفت بخشش و کمک به دیگران، مانند بسیاری از حس‌های دیگرم، بر اثر مصرف مواد در من کمرنگ شده بود. اما خدا را شکر می‌کنم که امروز حالم خوب است و این حال خوب را مدیون کنگره ۶۰ هستم. در کنگره یاد گرفتم که در سیستم هستی، اگر نبخشم، چیزی هم به من داده نخواهد شد. خداوند کریم می‌فرماید: «از آنچه به شما روزی داده‌ام ببخشید تا حالتان خوب شود.» همچنین آموختم که وقتی می‌بخشم، نباید انتظار یا چشم‌داشتی داشته باشم. همان‌گونه که دیگران پیش از من بخشیدند تا من به درمان برسم، من نیز باید ببخشم تا کسانی که بعد از من می‌آیند، راه رهایی را پیدا کنند. صفت بخشش بسیار زیبا و سازنده است و من سال‌ها از آن محروم بودم. همان‌طور که مواد را بخشیدم و دلم آرام شد، و همان‌طور که سیگار را رها کردم و حالم بهتر شد، باید صفت بخشش را نیز در سرلوحه‌ی زندگی‌ام قرار دهم. ممنونم که به صحبت‌های من گوش دادید.

نگارنده:مسافر صادق(لژیون یکم)