سلام دوستان لیلا هستم همسفر
وادی چهارم: در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن یعنی سلب مسئولیت از خویش
در وادی اول تا سوم که وادی های تفکر بودن حد و مرز تفکر را به ما نشان دادند که بیشترین بار مسئولیت زندگی بر دوش خودمان است
دروادی چهارم بیان میکند که همه ما در مقابل هم یک سری وظایفی داریم که باید مسئولیت آن ها را برعهده بگیریم و همه چیز در هستی از جمله گیاهان، نباتات و جامدات و تمامی موجودات نسبت به هم مسئول هستند؛ مانند دوست در مقابل دوست، راهنما در مقابل رهجو وخداوند در مقابل بندگانش وبلعکس همه و همه همیشه مسئولیتها دو طرفه هستند. ما باید خط و خط کشی این مسئولیت ها رو بدانیم تا به گریزگاه نخوریم باید مرز مشخص کنیم.
حالا مرز یعنی چه؟ یعنی ما بدون حرکت و تلاش از خدا درخواست داشته باشیم مثلا بدون فکر کردن یک کاری انجام میدهیم و از خداوند انتظار داشته باشیم که پایان این کار به نفع ما تمام شود و خدا را با غول چراغ جادو اشتباه میگیریم.
در این وادی میگوید که یکی از راه هایی که خداوند سر راه ما انسان ها گذاشته است؛ راه فسق و فجور و دیگری راه تقوا و درستی است و اخر هر کدوم از این دو راه را مشخص کرده است.
اگر در راه درست و صراط مستقیم باشیم و با تفکر حرکت کنیم و مسئولیت کارهایمان راخودمان بر دوش بکشیم آن موقع است که دعا و راز نیاز ما به گوش خداوند میرسد و ما به آرامش نسبی میرسیم و برای شناخت خداوند اول باید خودمان رابشناسیم و برای شناخت خودمان باید اول صور آشکار و صور پنهان خودمان رابشناسیم.
از این وادی این را یاد گرفتم که همه ما در مقابل هم مسئولیم ونباید هیچوقت بار مسئولیت کارهایمان رو گردن دیگران و یا خداوند بیندازیم
وتنها با حرکت در راه صراط مستقیم، دعا و راز و نیازهایمان به گوش خداوند میرسد و عملی خواهد شد و درآرامش قرار میگیریم
نویسنده: همسفر لیلا رهجوی راهنمای همسفر نازنین(لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر مرجان رهجوی راهنما همسفر نازنین(لژیون دوم)
ویراستاری وارسال: همسفر شایسته رهجوی راهنمای همسفر نازنین ( دبیر دوم سایت)(لژیون دوم)
- تعداد بازدید از این مطلب :
68