انفاق، شاه کلید ارتباط با خداوند است

جلسه چهارم از دوره اول سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژه همسفران کنگره60 نمایندگی ایران با استادی راهنمای تازه‌واردین همسفر معصومه، نگهبانی همسفر سمیه و دبیری همسفر سمیه با دستور جلسه گلریزان در روز دوشنبه 19 آبان ماه 1404 ساعت 15:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد
عرض ادب و احترام دارم خدمت شما عزیزان .خدای خودم را شاکرم که امروز در این جایگاه حضور دارم. از ایجنت محترم، نگهبان و دبیر محترمشان و راهنمای عزیزم تشکر می‌کنم که اجازه دادند تا من در این جایگاه حضور یابم و اولین مشارکت را انجام دهم. هفته گلریزان را در راس به آقای مهندس که سمبل واقعی ایثار و بخشش هستند تبریک عرض می‌کنم؛ سپس به تمام اعضای پر مهر و همسفران عزیزی که امروز در این‌جا حضور دارند. گذشت واقعی از آن شماست، شما با گذشت خود در کنار مسافران خود ماندید و ثابت کردید که این گذشت و عشق در وجود تک‌تک شما عزیزان وجود دارد و کمک کردید تا مسافران به حال خوب برسند. هفته، هفته جشن و عمل به علم است. ما تا به این لحظه خیلی از مطالب را نوشته‌ایم و یاد گرفتیم. اکنون زمان عمل کردن فرا رسیده است. آن مطالبی را که فرا گرفته‌ایم، آن بخششی که آقای مهندس بارها و بارها در سی‌دی ها به ما آموخته اند. ایشان گفته‌اند ببخشید تا بخشیده شوید. این جشن از جنس خداوند است؛ چون خداوند بخشنده و مهربان است. بخشنده بودن جزء صفات خداوند است. ما از چیستی و چگونگی خداوند اطلاعی نداریم و همین‌طور نمی‌دانیم ماهیت اصلی خداوند از چیست. همان‌گونه که خداوند در قرآن می‌فرماید: وقتی که انسان را آفریدم اسماء را به او آموزش دادم. اسماء همان صفات خداوندی است. بخشندگی، مهربانی، رحیم و رحمان بودن و .... از صفات بی‌شمار خداوند است. وقتی که خداوند انسان را خلق نمود، از روح خود در انسان دمید. قطعا خداوند از همه صفات خود در روح انسان دمیده است. این ما هستیم که با اعمال خود این صفات خداوند را در وجود خود پرورش می‌دهیم. یکی از این صفات خیلی زیبا و بارز بخشندگی است. بخشندگی از جایگاه ویژه ای در نزد خداوند برخوردار است تا جایی که خداوند در کلام خود بیش از صد بار به انفاق اشاره کرده است. به نظر من انفاق، شاه کلید ارتباط با خداوند است و ما به واسطه این شاه کلید می‌توانیم ارتباط خود با خداوند را بیشتر کنیم. خداوند بسیار در مورد پاداش بخشش در قرآن صحبت نموده است که،  من به چند مورد اشاره می‌کنم. در یک جایی خداوند می‌فرماید وقتی شما بخشش می کنید من به اموال شما اضافه می‌کنم، در جای دیگر می‌فرماید اموال شمارا دوبرابر و در جای دیگری می‌گوید ده برابر می‌کنم و این بخشش همین‌گونه ادامه دارد. خداوند در قرآن می‌فرماید کسی که از اموال خود انفاق و بخشش کند فراتر از اعداد و ارقام است. جایی که اصلا قابل شمارش نیست و بیان می‌کند پاداش این بخشش این قدر زیاد است که در اعداد و ارقام نمی گنجد. (آیه ۹۷ سوره سجده)
این مطلب خیلی زیبا بود برای من و تحت تاثیر قرار گرفتم و با خود گفتم که ما چقد بی‌انصاف و ناسپاس هستیم. خداوندی که همه این‌ها را دوباره به من برمی‌گرداند. آیا خداوند به من نیاز دارد؟ آیا خداوند به وام من نیاز دارد ؟ نه هرگز. خداوند قدرت مطلق است و به چیزی نیاز ندارد. خداوند می‌فرماید: ببخش تا به تو اضافه کنم. امیدوارم که از این قافله عشق و بخشش عقب نمانیم. زمانی که من پیام لژیون سردار را می‌خوانم، قسمتی از آن بیان می‌کند که آیا یاری‌رسانی هست؟ تا خداوند به چه کسی رخصت بدهد. وقتی من این جمله رو می‌شنوم واقعه عاشورا در نظرم پدیدار می‌شود. همان‌گونه که امام حسین (ع) گفت آیا یاری‌رسانی هست؟ انسان هایی که اهل دل بودند پیام امام حسین را دریافت نمودند و رستگار شدند. کسانی که از قافله عقب ماندند و نتوانستند پیام واقعه عاشورا را دریافت کنند، بعدها حسرت کشیدند و با خود گفتند که کاش ما بودیم و از امام خود دفاع می‌کردیم و یاری‌رسان او بودیم. اکنون نیز پیام همان پیام است. پیام لژیون سردار، پیام بخشش است. نرسد روزی که در محضر خداوند باشیم و دفتر حساب و کتاب ما باز شود و از حسرت انگشت به دهان بگیریم. همان‌گونه که خداوند در قرآن می فرماید: روزی فرا می رسد که شما از حسرت این که کار نیکی انجام نداده‌اید، انگشت حسرت بر دهان می‌گیرید و آن روز دیگر دیر است. از خدا می‌خواهند که دوباره به این دنیا بازگردند و کار نیک انجام دهند؛ اما فرصتی باقی نمانده است و خداوند به آن‌ها اجازه نمی‌دهد. نگران این که خداوند چگونه به شما برمی‌گرداند نباشید، خداوند به بهترین شکل ممکن به شما پاسخ می‌دهد؛ چون خداوند جبران کننده است. خداوند چگونه جبران کننده است؟ به این صورت که این بخشش مرا به صورت یک برگ زرین نزد خود نگه می‌دارد و در سخت‌ترین شرایط زندگی من، در بزنگاه زندگی من، آن برگ زرین را برای خود من نمایان می‌کند. امروز دست در دل خود کنید و ببخشید و نه در جیبتان، امیدوار باشید که خداوند برای ما جبران می‌کند. خداوند همیشه فرموده است که من خلف وعده نمی‌کنم.
امیدوار هستم که بتوانیم امروز آن‌گونه که شایسته است از تمام توان خود استفاده کنیم و نگران مقدار پولی که می‌بخشیم نباشیم. هر کس پهلوان واقعی خودش باشد. مشخص نیست که خداوند چه چیزی را از چه کسی می‌خرد. شاید همان ۵۰۰ هزار تومن کسی و یا ۵۰۰ میلیون دیگری را بخرد. هیچ چیزی مشخص نیست. مهم این است که با خلوص نیت وارد این عمل زیبا و عظیم شویم و از دل خود بکنیم. می‌دانم از مال گذشتن سخت است؛ اما برای ما همسفران که با مصرف‌کننده‌ها زندگی کردیم اصلا سخت نیست؛ چون روزی بود که راضی بودیم همه‌چیز خود را بدهیم تا حال مسافرمان خوب شود. امروز همان روز است.امیدوارم ببخشید تا خداوند هم شمارا ببخشد.

مرزبانان کشیک: همسفر بهار و مسافر رضا
تایپیست: همسفر همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون پنجم) رابط خبری
عکاس: همسفر مبینا رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون ششم)
ویرایش و ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر سهیلا (لژیون دوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی ایران