باید کاشت تا برداشت کرد

چهاردهمین جلسه از دوره شصت و نهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی ابن‌سینا، با استادی پهلوان محترم مسافر عباس، نگهبانی مسافر وحید و دبیری مسافر احمد، با دستورجلسه «گلریزان» دوشنبه 19 آبان ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به‌ کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان عباس هستم مسافر. از آقای مهندس و خانواده محترمشان تشکر می‌کنم که سال‌های سال در این برنامه درمان اعتیاد، در سراسر دنیا ایستادگی کردند تا ما توانستیم به درمان برسیم و حالمان خوب شود. همچنین از ایجنت محترم آقای جمشید ومرزبانی که واقعاً زحمت می‌کشند و نظم خوبی را برقرار کرده‌اند، تشکر می‌کنم.

ما در کنگره، در سال، چهار جشن داریم، جشن دیدبان، جشن همسفر، جشن ایجنت و مرزبان و جشن گلریزان که سالی یک بار برگزار می‌شود. خوشا به حال کسانی که در این جشن‌ها شرکت می‌کنند. باید بذری بکاری، آن را بپاشی و به امید خدا، در زمان مناسب برداشت کنی. بقیه کارها با خداست. در رابطه با لژیون سردار، من باید تشکر کنم از آقای امیری که امروز دو یا سه پهلوان داشتیم؛ یکی از آن‌ها مصطفی بود که آقای مهندس پهلوانی ایشان را نپذیرفت، اگر بخواهیم در مورد لژیون سردار صحبت کنیم، باید حرف دلمان را بزنیم.

من از کنگره برداشت کردم. من عباس، حالم خوب شده. من عباس، خانواده‌ام به حال خوبرسیده‌اند. اگر ما در کنگره برداشت نمی‌کردیم، الان هم خدمت مالی نمی کردیم و پول نمی‌پرداختیم. همه ما مصرف‌کننده‌ها، بیرون برای خودمان افرادی بودیم که جایگاه اجتماعی داشتیم، اما وقتی معتاد شدیم،حالمان خراب شد. زمانی که عضو لژیون سردار شدم، شش میلیون تومان بود که پول نداشتم و با مبلغ کم شروع کردم. زمین و مال و اموال بود، اما حال خوب نبود، کسب و کار نبود.

اما وقتی درونم بخشیدم، بخشیدم و آمدم. یک میلیون تومان دادم و بقیه کارها انجام شد. برای دنوری شرکت کردم. یک دکتر آمد و ملک مرا اجاره کرد. با لطف خدا، این کار انجام شد. خیلی جالب است؛ طرز تفکر انسان عوض می‌شود. نترسید. من شرکت کردم و حالم بهتر شد. گره‌ها از کارمان باز شد، مشکلاتمان برطرف شد. روابطمان با خانواده خوب شد. حسین عزیز با من خوب شد. بعد ۲۰ سال. امروز حال ما خوب است. پول خوب است، اما حال خوب بهتر است. اگر شما که اینجا هستید حال خوب را تجربه کردید. انشاالله مسافران سفر اولی رها می‌شوند و تجربه می‌کنند.

اما باید بکارید. یک یا دو میلیون تومان بدهید تا سال بعد بتوانید بیایید و رها شوید. برای دنوری خودتان را آماده کنید. چون برای خودم پیش آمده، اگر من نمی‌کاشتم، الان برداشت نمی‌کردم. با حضور درکنگره علاوه بر باز شدن گره کارمان، سنگی دیگر سر راهمان نیامد. حالمان خوب شده، همسفرمان سی‌دی می‌نویسد، نوه‌ام سی‌دی می‌نویسد. چه می‌خواهیم از این جهان هستی؟ ما انسان‌ها آمدیم در این جهان، پا می‌گذاریم و می‌رویم. در این جهان هستی، یک خانه و ظرف و ظروفی داشته باشیم و بقیه عمر را باید خدمت کنیم به بشریت.

باید بیاییم و چیزی در کوله پشتی دنیایمان داشته باشیم. اگر من نبخشم، بعد از مرگم اختلاف می‌افتد، اگر بخواهیم کمک کنیم، در این جهان، کمک در کنگره اولویت دارد. از نظر من اولویت دارد. واقعاً کنگره مانند دیگی است که آش را درست می‌کند، همه کمک می‌کنند تا دنیا دنیاست خیر این کار به مردم می‌رسد. مگر می‌شود که نوه‌های ما در آینده معتاد نشوند، با این وضعیت عطاری‌ها و با این تشکیلاتی که می‌بینیم؟ حالا من عباس، آمدم و معتاد تریاک شدم، بعدش ۲۱ قرص. اما الان جوانان شما خیلی در مواد پیشرفت کردند.

با این وضعیت گوشی، و جامعه وقتی در اینجا خدمت کنی، میبینی پدر خوبی هستی، قشنگ زندگی می‌کنی. جهان‌بینیت بالا رفته، خب آن بچه برایش یک درس می‌شود، یک الگو می‌شود، یک بیمه می‌شود. هر طرف کنگره را حساب کنیم، برای ما ثروت است. پس بنابراین، برای ساختار کنگره، وادی اول را در نظر بگیریم، تفکر کنیم روی نکته به نکته مسائل کنگره.

اگر همه ما اینجا حقوق بدهیم، یکی روی این صندلی نمی‌نشیند. خیلی ساده، خیلی خلاصه، خیلی مفید. ببین چه خبر است؟ از این در وارد می‌شوی، بغلت می‌کنند، وبه تو محبت می کنند و این بی نهایت ارزش دارد.بنابراین، من می‌خواهم بگویم که کنگره ۶۰ واقعاً بسیار بزرگ است، واقعاً راه عظیمی است و تا بی‌نهایت ادامه دارد. من نمی‌دانم، حس من این است که زمانی که از این دنیا رفتم، آقای مهندس می‌گوید: "شخصی که از این دنیا می‌رود، از آن جدا می‌شود و می‌رود زندگی می‌کند."

من از اول هم کمی می‌دانستم، یک کم این‌ها به من الهام می‌شد، اما الان دیگر مطمئنم. ما از مرگ ترسی نداریم. اگر ترسی داشته باشیم، ایمانمان قوی نیست. اگر هر شخصی بخواهد ایمانش قوی شود، به نظر من باید به لژیون سردار بیاید، چون این دیگ، این مجموعه که کنگره است، هر مبلغی که بیاید، برای آیندگان خرج می‌شود.

حساب و کتاب داریم، پایه و ریشه کار درست است، هیچ اما و اگری ندارد. همه ما نیز آگاه هستیم و آن اشخاصی که سفرشان هنوز زمانی نبوده، ناآگاه هستند. بذرمان را بکاریم و بدانیم قطعا برداشت خواهیم کرد. و بدانیم که واقعاً از کنگره برداشت می‌کنیم. بسیار ممنونم که به حرف‌های من گوش کردید.

تنظیم و تایپ: مسافر احسان لژیون بیست و یکم
عکس: مرزبان خبری
نگارنده: مسافر مهدی لژیون دوازدهم