فرو ریختن باورها و عقاید اشتباه در کنگره ۶۰

جلسه سوم از دوره هشتم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی ماهشهر به استادی مسافر فضیل، نگهبانی مسافر مصطفی و دبیری همسفر محمد با دستور جلسه 《 هفته گلریزان》 در روز یک‌شنبه ۱۸ آبان‌ماه راس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

سخنان استاد:

سلام دوستان، من فضیل هستم یک مسافر.

خدارا شکر می‌کنم که امروز هم توانستم در این جمع حاضر شوم و کنار دوستانم باشم. من همیشه در آغاز صحبتم از خداوند بابت حضور در اینجا تشکر می‌کنم، چون از زمانی که به این جمع پیوستم، زندگی‌ام معنای واقعی پیدا کرد. وقتی می‌گویم "واقعی"، به این دلیل است که در کنار این دوستان، آرامشی در وجودم حس می‌کنم؛ آرامشی که تنها در حضور دوستان راستین به دست می‌آید.
دستور جلسه امروز، "گلریزان" است. پرداخت‌هایی که در کنگره انجام می‌شود، نخستین گام برای آگاهی انسان، "سپاسگزاری" است. این حس در انسان شکل می‌گیرد تا نسبت به نعمت‌ها و فرصت‌هایی که دارد، شکرگزار باشد و این سپاس، تنها در گفتار نیست، بلکه در عمل نمایان می‌شود.
پارسال عضو لژیون سردار شدم و مبلغ ۷ میلیون تومان به‌صورت تعهدی برای خودم و پسرم پرداخت کردم. اما این پرداخت، تنها به آن مبلغ محدود نبود؛ هر زمان پولی دریافت می‌کردم، مبلغی را هم برای لژیون سردار کنار می‌گذاشتم. کسانی که در کنگره دنور یا پهلوانان این مسیرند. من سعی می‌کنم از آنان بیاموزم و وقتی صحبت می‌کنند، نکات ارزشمند کلامشان را به خاطر می‌سپارم.
کنگره بسیاری از قوانین و باورهای قدیمی مرا دگرگون کرد. باورهایی که هنوز هم در بیرون رواج دارد، مثل این عقیده که ثروتمندان نمی‌توانند به ملکوت خداوند راه یابند یا این جمله معروف که: "عبور شتر از سوراخ سوزن، آسان‌تر از ورود ثروتمندان به ملکوت خداست." این باورهای کهنه در کنگره فرو ریخته است. ثروتمندان با آموزش‌های درستی که می‌بینند، با عشق و اشتیاق، مبالغ بزرگی را به کنگره کمک می‌کنند و هدفشان از این پرداخت، نه نام و نشان است و نه رسم و آیین؛ آنان حتی به فکر برکت این پرداخت در زندگی خود نیستند، فقط می‌خواهند به مکانی کمک کنند که افراد نیازمند، دردمند از اعتیاد و سیگار، بتوانند راه نجاتی بیابند.
هر چیزی زکاتی دارد و ما هم باید بخشی از آن را ببخشیم؛ بخشی از مالمان. اما وقتی می‌گویم هر چیزی زکاتی دارد، علم نیز چنین است. اگر دانشی داری، باید بتوانی آن را انتقال دهی. عقل هم زکات دارد؛ اگر انسانی به درجه‌ای از خرد برسد، زکات عقلش، تحمل افراد نادان است. من همهٔ اینها را در کنگره مشاهده و لمس کرده‌ام.
امیدوارم از این دستور جلسه آگاهی لازم را کسب کنم که چرا باید بخشی از مال خود را - به اندازه توانم - به کنگره پرداخت کنم. کسانی که اینجا از پرداخت مال خود دریغ نمی‌کنند، می‌آموزند که در بیرون از کنگره نیز اگر کسی نیازمند است، یاریش دهند.
سال گذشته که به لژیون سردار پیوستم، هدفم از پرداخت، این نبود که خداوند بیشتر به من بدهد یا این کار برکت زندگی‌ام شود؛ اما بی‌تردید تأثیرگذار بود. خداوند نیت درون ما را می‌بیند و وقتی کسی مال، علم و عقل خود را در راه درست به کار می‌برد، این کار باعث ماندگاری او در مسیر درست می‌شود. این پرداخت‌ها کمک می‌کند تا نعمت‌هایی که خدا به من داده، از دستم نرود.
صحبتم را با این سخن به پایان می‌برم:
"دو کس رنج بیهوده بردند و سعی بی‌فایده کردند: آن که آموخت و عمل نکرد، و آن که اندوخت و نخورد.امیدوارم همهٔ ما بتوانیم از آنچه داریم، به درستی استفاده کنیم.
گروه سایت نمایندگی ماهشهر
تایپ: مسافر عارف و مسافر مصطفی لژیون یکم
ویرایش و ارسال مطلب: مسافر فضیل لژیون یکم