گلریزان، بخشیدن از دل و شکرگزاری در عمل

وقت آن است ای عزیزان وارد میدان شویم
سفره‌ای باز است ما هم لقمه‌ای مهمان شویم
لابه‌لای دردهای ناتمام زندگی
همدم حال و هوای جشن گلریزان شویم
روز تکلیف است باید دل به دریاها دهیم
در کویر خشکزاران نم‌نم باران دهیم

زمان مناسب که رسید، برگ‌ها باید ریخته شود؛ لباس نو بپوشد و تحمل بی‌برگی را مدتی به جان بخرد تا فرمان سبز شدن صادر شود. اکنون فصل پاییز است و زمان سبز شدن ما رسیده است. جشن گلریزان یکی از زیباترین و معنوی‌ترین جشن‌ها است که در کنگره برگزار می‌شود. جشنی که فقط برای جمع آوری پول نیست، بلکه جشنی است برای عشق، برای قدر‌دانی، برای بخشش و برای یاد‌آوری راهی که همه ما با هم طی کرده‌ایم. وقتی در کنگره‌۶۰ با واژه گلریزان رو‌به‌رو شدم، شاید در ابتدا فقط فکر می‌کردم که یک برنامه مالی است؛ اما امروز با تمام وجود می‌دانم که گلریزان نمادی از حیات کنگره است. این جشن مانند جریان خون در رگ‌های یک بدن زنده است و هر کمکی، هر بخششی، هر نیتی که از دل بر‌می‌آید، باعث می‌شود این سیستم زنده بماند و بتواند نور رهایی را به دیگران برساند.

در جشن گلریزان، هر کسی به اندازه توان و عشق خود می‌بخشد. ممکن است مبلغی کوچک یا بزرگ باشد، اما مهم‌تر از عدد، حس و نیتی است که پشت آن است؛ چون کنگره به ما یاد داده که محبت را نمی‌توان خرید؛ اما می‌توان آن را کاشت و هر دانه محبتی که در این جشن کاشته می‌شود، روزی در دل انسانِ دیگری سبز می شود. من خودم وقتی به روزهای تاریک گذشته فکر می‌کنم، یادم می‌افتد که اگر کسی قبل از من در گلریزان شرکت نکرده بود، شاید امروز کنگره‌ای وجود نداشت تا من بتوانم درمان بشوم و زندگی‌ام را پس بگیرم؛ پس وقتی در این جشن شرکت می‌کنم، در واقع دِینی را که بر گردن من است اَدا می‌کنم و دارم به آن‌هایی کمک می‌کنم که هنوز درگیر اعتیاد هستند و هنوز امیدشان کم‌رنگ است و هنوز منتظر هستند که کسی چراغی برایشان روشن کند.

گلریزان فقط یک جشن مالی نیست، جشن عشق و ایمان است. ایمان به این که بخشیدن کم کردن نیست؛ بلکه زیاد شدن است. ایمان به این‌که کمک کردن فقط به دیگران نیست، بلکه در واقع به خود ما است؛ چون هر بار که می‌بخشیم روحمان بزرگ‌تر و آرام‌تر می‌شود. کنگره به من آموخته است که اگر می‌خواهید چیزی را نگه دارید، باید آن را ببخشید و اگر می‌خواهید آرامش و رهایی ماندگار داشته باشید، باید در مسیر عشق و خدمت قدم بردارید و در جشن گلریزان بهترین فرصت است تا نشان بدهیم که چقدر از ته دل، قدر‌دان این مسیر هستیم. من امروز با افتخار، با دلِ آرام و با عشق در این جشن شرکت می‌کنم، نه فقط برای کمک مالی، بلکه برای این‌که سهم کوچکی در ادامه حیات این عشق بزرگ داشته باشم. برای این‌که کنگره همیشه پابرجا باشد تا نسل‌های بَعدی هم طعم رهایی و آرامش را بچشند. گلریزان یعنی بخشیدن از دل، یعنی شکرگزاری در عمل، یعنی حفظ و ادامه نوری که روزی به ما تابیده شد.

نویسنده: راهنمای تازه‌واردین‌ همسفر رضوان
رابط خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر شادی (لژیون دوم)
ارسال: همسفر شیدا رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون یکم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی رودهن