گروه خانواده_ شرکت در جشن گلریزان معامله با عشق است

سلام دوستان منیر هستم همسفر

اعضاء کنگره‌۶۰ برای اینکه بتوانند به بهترین شکل کنگره را اداره کنند؛ باید دانش و اطلاعات کنگره را به دیگران منتقل کنند، آقای مهندس می‌فرمایند: برای داشتن یک جامعه نمونه در درمان اعتیاد نیاز به سه چیز داریم: ۱- علم و دانش مربوطه که همان روش DST و تئوری‌ایکس است، وظیفه ما‌ست که این علم را یاد بگیریم و به دیگران هم منتقل کنیم. ۲- تربیت نیروی متخصص و کاربلد که همان راهنمایان، مرزبانان، ایجنت‌ها و نگهبانان  هستند و هر کس که دارد در کنگره خدمت می‌کند متخصص است. ۳- قانون یازدهم (سبد حمایتی و کمک‌های داوطلبانه اعضاء) که این کمک‌ها برای تهیه قند و چای و خرید صندلی کافی است؛ ولی برای نیازهای اساسی مثل تهیهٔ مکان برای شعبات کنگره‌۶۰ نیاز به کمک‌های بزرگ‌تر است. اینجا بود که لژیون‌های مالی یا گلریزان تشکیل شد. گلریزان رسمی در گذشته بوده است که اگر کسی ازدواج می‌کرد یا از خانواده‌ای کسی فوت می‌کرد و از لحاظ مالی ضعیف بود دوستان و افراد آن محل پول جمع‌آوری می‌کردند و به آنها کمک می‌کردند. این رسم سالها‌ست که در کنگره و به‌گونه‌ای دیگر در آبان‌ماه برگزار می‌شود و راهنمایان باید به رهجویان خود در مورد این جشن آموزش بدهند. کمک‌کردن و بخشش بدون توقع، یعنی عشقی که بلا‌عوض است و خداوند چندین برابر آن را به انسان بر‌می‌گرداند. زمانی که من به کنگره کمک می‌کنم نباید فکر کنم که لطف کرده‌ام؛ بلکه وظیفه خود را انجام داده‌ام و این زکات رهایی، حال خوب و آرامش درونی‌ست که من و خانواده‌ام به‌دست آورده‌ایم؛ پس هر عضوی از کنگره باید در حد توان خودش ببخشد و برای این بخشش باید از درون تغییر کند. بخشش به فهم و قدرت بالای درونی نیاز دارد و اگر فرد به این فهم و خواسته درونی برسد آن وقت می‌تواند ببخشد. با رهایی و درمان مسافرم آرامش و حس خوبی در زندگی ما جاری شده است که با هیچ‌چیز قابل قیاس نیست و من می‌توانم با شرکت در جشن گلریزان ذره‌ای از این نعمت بزرگی را که کنگره به ما بخشیده جبران کنم. در واقع این بخشش باز هم به خود ما برمی‌گردد وحالمان خوب می‌شود و قطعاً چندین برابرش به ما داده می‌شود که این برکت حتماً نباید مادی باشد، ممکن است آرامش و آسایش یا یک فرزند صالح یا یک دوست خوب باشد که نصیب ما می‌شود؛ پس کنگره به من نیازی ندارد این من هستم که به کنگره و آموزش‌های آن نیاز دارم همه ما باید تلاش کنیم که با خدمت‌کردن و شرکت در جشن گلریزان قدر‌دان این نعمت بزرگ باشیم و این مکان مقدس را برای نسل‌های بعد حفظ کنیم.

سلام دوستان لیلا هستم همسفر

به پیشواز جشن گلریزان می‌رویم، جشن عاشقی، جشن شکر‌گزاری. هر سال در کنگره‌۶۰ گلریزان برپا می‌شود تا به همه ما درس بزرگی بدهد، اینکه ما مالک هیچ‌چیز نیستیم و همه چیز نزد ما امانت است؛ حتی اموالمان و تنها چیزی که در تملک ماست محبت و عشق است و آقای مهندس این درس بزرگ را با هوشمندی و درایت با برگزاری این جشن به همه ما آموزش داد همه یاد گرفتیم که باید قدر‌دان نعمتی باشیم که به ما داده شده است. زمانی من و مسافرم در عمق تاریکی و انجماد بودیم، کنگره‌۶۰ به ما زندگی دوباره بخشید بدون هیچ توقع و تمنایی و حالا نوبت من است که با شرکت در جشن گلریزان ذره‌ای ناچیز از این موهبت و محبت را جبران کنم. گلریزان معامله با عشق است و زمانی که صحبت از عشق باشد اما و اگر هیچ معنایی ندارد. همه مبالغی که در جشن گلریزان جمع می‌شود صرف تحقیقات گسترده و علمی کنگره، خرید زمین و تأسیس شعب جدید می‌شود، چه نعمتی بالا‌تر از این که من هم به‌عنوان عضوی کوچک از این سیستم عظیم در این امر خیر و نیکو شریک باشم! حالا من چگونه می‌توانم از مال و پولی که برایم ارزشمند است بگذرم و آن را ببخشم؟ زمانی که فهم بخشش را بلد باشم و همه ما آن را در کنگره یاد گرفتیم. آقای مهندس اولین پیش‌گام در بخشش مال، علم و محبت در کنگره هستند و من هم با الگو‌گرفتن از این انسان  بزرگ و شرکت در جشن گلریزان در رساندن پیام عشق، محبت و رهایی به دیگر انسانهای دردمند سهیم می‌شوم. خدایا برای انجام این عمل عظیم، شكر شکر شکر.

سلام دوستان ناهید هستم همسفر

در کنگره‌۶۰ چهار جشن در طول سال برگزار می‌شود که یکی از آنها جشن گلریزان است. در این جشن همسفران و مسافران در حد توان خود مشارکت می‌کنند و از این جشن بهره‌مند می‌شوند. پشت تمام مسائل کنگره‌۶۰ تدبیر بزرگی نهفته است تمام انسان‌ها مهر، محبت، گذشت، بخشش و کمک به هم‌نوع را درک می‌کنند و قطعاً خیلی از افراد علاقمند برای خدمت مالی یا همان انفاق بخشی از مال و دارایی خودشان هستند؛ زیرا این مسئله را تجربه کرده‌اند و به این باور رسیده‌اند که نیاز ما در دل نیاز دیگران است و همه انسان‌ها برای زندگی به یکدیگر احتیاج دارند و ما چه بخواهیم چه نخواهیم این کار را در هستی انجام می‌دهیم و هیچ‌گاه به تنهایی نمی‌توانیم زندگی کنیمو همه چیز را فقط برای خود و خانواده خود بخواهیم. قای مهندس در یکی جلسات خود گفتند: اگر ما بهترین شرایط زندگی را داشته باشیم، خیلی موفق و ثروتمند باشیم؛ ولی دیگران غذایی برای خوردن نداشته باشند، جامعه و شهر پر از انسان‌های مصرف‌کننده باشد و اگر شرایط برای بقیه دشوار و طاقت‌فرسا باشد؛ آیا من می‌توانم با خیال راحت زندگی کنم؟ قطعاً نمی‌توانم و متضرر می‌شوم و در نا‌امنی به سر می‌برم؛ ولی زمانی که دیگران برای من مهم باشند و کمک کنم که مکانی باشد تا افراد تحت درمان قرار بگیرند آسیب‌های اجتماعی، فقر، اعتیاد به حداقل برسد، درنهایت این نفعش به من هم می‌رسد، حال خوب، آینده و فردای من و فرزندانم است که بخش زیادی از آینده دیگران را هم تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. امیدوارم من هم با نگاهی درست به جشن گلریزان تلاش کنم در این امر نیکو سهیم باشم و به سمت و سوی بهتر‌شدن قدم بردارم.

عکاس: همسفر عطیه رهجوی راهنما همسفر شهناز (لژیون ششم)
ویرایش: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر فخری (لژیون چهارم) دبیر اول سایت
ارسال: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر فخری (لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران باشگاه تیر‌اندازی با کمان کنگره‌۶۰