خدمت به مخلوقین خداوند بالاترین عبادت است

مراسم گل‌ریزان از زمان‌های قدیم در ایران وجود داشته که وقتی فردی به مشکلی برمی‌خورد، پول روی هم می‌گذاشتند و به او کمک می‌کردند تا مشکلش حل شود؛ به‌خصوص در زورخانه‌ها این رسم برقرار بوده است.
در کنگره‌۶۰ نیز به‌ منظور استحکام پایه‌های مالی آن، سالی یک‌بار جشن گل‌ریزان برگزار می‌شود که هریک از اعضای کنگره به‌ اندازه توان، قدرت بخشش و فهم خود در این جشن شرکت می‌کنند و هر فرد می‌تواند در جایگاه‌های سرداری به مبلغ ۶میلیون، دنوری به مبلغ ۶۰میلیون، پهلوانی به مبلغ ۶۰۰میلیون و یا نشان در بی‌نشانی،  از مبلغ سه میلیارد تومان به بالا خدمت کند که برای پهلوانی و نشان در بی‌نشانی باید از آقای مهندس کسب مجوز شود و به‌راحتی به هر شخصی اجازه داده نمی‌شود که در این جایگاه‌ها خدمت کند.

تفاوتی که بین گل‌ریزان در کنگره‌۶۰ با دیگر گل‌ریزان‌ها وجود دارد، این است که طرف کمک مشخص نیست و این خدمت باعث نجات زندگی‌هایی می‌شود که در تاریکی فرورفته‌اند و تعهدی‌ بین فرد و خدای خودش است. اعضای کنگره در قبال این پرداختی از هیچ‌کس توقعی ندارند؛ نه از مخلوق خداوند و نه از خداوند؛ بلکه شکرانه‌ای است برای آن‌چه دریافت کرده‌اند؛ شکر رهایی، درمان و دریافت‌هایی که از کنگره داشته‌ایم و همین‌طور شکر برای هدیه زندگی و حیات که خداوند به ما بخشیده است‌.

برای شرکت در جشن گل‌ریزان مهم است که قبل از برگزاری جشن برای خودم برنامه‌ریزی مالی داشته باشم تا بتوانم به آن‌چه قول می‌دهم وفادار بمانم و در روز جشن هیجان‌زده، مبلغی را اعلام نکنم که نتوانم بپردازم؛ بلکه این تعهد باید با تفکر و برنامه‌ریزی باشد تا از انجام آن دچار شور و شعف شوم.
در کنگره۶۰ هیچ اجباری برای شرکت در جشن گل‌ریزان و عضوشدن در لژیون سردار نیست؛ ولی به‌دلایل زیر خود را ملزم می‌دانم که حضور داشته باشم:

۱- همان‌طورکه قبل از من افرادی از مال خود بخشیدند تا بستری برای رشد، آموزش و درمان من فراهم شود، من هم باید ببخشم تا مسیر برای دیگران باز شود؛ دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما بکاریم و دیگران بخورند.

۲- من باید به پاس آن‌چه دریافت کرده‌ام، پرداختی هم داشته باشم تا برکت و خیر در زندگی‌ام جاری شود که این برکت فقط افزایش درآمد نیست، می‌تواند جلوگیری از بسیاری اتفاقات بد یا سبب تغییراتی در تکامل من باشد و اگر پرداختی نداشته باشم؛ مانند کویری شوره‌زار خواهم بود که هیچ رشد و تکاملی در من اتفاق نخواهد افتاد.

۳- بالاترین عبادت، خدمت به مخلوقین خداوند است؛ چه به درم باشد یا قلم یا قدم که خدمت‌کردن در هر سه زمینه اهمیت دارد و بهترین مکان برای خدمت مالی، کنگره۶۰ است؛ چون برای درمان بیماری اعتیاد و کشف روش درمان بسیاری از بیماری‌های لاعلاج هزینه می‌شود و امید و نور را به زندگی‌هایی که دچار یأس و ناامیدی شده‌اند، برمی‌گرداند.

۴- هر انسانی دوست دارد برای آینده خود سرمایه‌گذاری کند و بالاترین سرمایه، آن چیزی است که همیشه با او جاودان باشد. بخشش من در جشن گل‌ریزان، اندوخته‌ای است که در کوله‌بارم ذخیره می‌شود و همراه با من به بعدهای بعدی منتقل خواهد شد؛ درواقع وقتی مالی داشته باشم و ببخشم صاحب آن مال هستم، وگرنه نگهبان آن خواهم بود؛ مانند ماری که روی گنجی می‌خوابد و نمی‌تواند از آن استفاده کند و لذت ببرد، فقط از آن محافظت می‌کند. به‌ گفته آقای مهندس؛ ثروتمند زندگی‌کردن اهمیت دارد، نه ثروتمند از دنیارفتن.

امیدوارم خداوند من را یاری کند که بتوانم با تمام توانم در جشن گل‌ریزان حضور داشته باشم تا صفت بخشندگی را در خود تقویت کنم و قطره‌ای از این اقیانوس الهی باشم.                                

تایپ و ویرایش: همسفر افسانه رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون سوم)
رابط خبری لژیون سردار: راهنمای تازه واردین همسفر زهره
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون سوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی وکیلی یزد