تا زمانی‌که بخشش نکنیم، به دانایی و رشد واقعی نخواهیم رسید

جلسه دوازدهم از دورi سی‌ودوم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰، ویژه مسافران و همسفران شعبه دانیال اهواز، با استادی پهلوان احسان، نگهبانی مسافر ناصر و دبیری مسافر مصطفی، با دستور جلسه «وادی نهم و تأثیر آن روی من» در روز پنجشنبه مورخ ۱۵ آبان‌ماه ۱۴۰۴، رأس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان، احسان هستم مسافر. خدا را شکر می‌کنم که امروز فرصتی دست داد تا در کنار شما باشم و آموزش بگیرم. از ایجنت محترم، آقا امین عزیز سپاسگزارم که از من دعوت کردند در این جایگاه خدمت کنم. برای دوستانی که من را نمی‌شناسند، مختصری از خودم عرض کنم؛ سال ۱۳۹۵ وارد شعبه دانیال شدم و این توضیحات کاملاً مرتبط با دستور جلسه است. در این شعبه درمان شدم و تا سال ۱۴۰۴ در خدمت دوستان بودم. پیام وادی نهم می‌فرماید: «پیام برای کسانی است که به دنیای تازه قدم نهاده‌اند و به خویشتن خویش توجه می‌نمایند؛ بر شما واجب و ضروری است که از سخن به نقطه عمل حرکت کنید و با اندیشه ژرف خود به رحمت ماوراء ایمان راسخ داشته باشید، که پاداش شما دست همیاری شما را خواهد داد. آنگاه بذر نیکو بکار و تخم و دانه با ارزش که هم قوت کافی و هم سایه‌بان شما را برافراشته خواهد کرد.» این دستور جلسه قبل از گلریزان بی‌دلیل انتخاب نشده است. هر بار پیام وادی نهم را می‌خوانم لرز بر تنم می‌نشیند. وقتی مرا «پهلوان احسان» صدا می‌کنند، واقعاً خجالت می‌کشم؛ این واژه سنگین است و تمام این جایگاه‌ها نمادی برای رسیدن به دانایی هستند. توجه داشته باشیم صحبت‌ها بیشتر خطاب به سفر دومی‌هاست؛ سفر اولی‌ها تصور نکنند که قرار است کسی از آنها پول بخواهد. موضوع، «فهم بخشش» است. تا زمانی که در این جهان مادی بخشش نداشته باشیم، چیزی به ما افزوده نمی‌شود. همان‌طور که برای خرید هر چیز باید پرداخت کنیم، برای افزایش دانایی هم باید «بخشیدن» را یاد بگیریم. من در ابتدای سفر اول همیشه گوشه آخرین ردیف می‌نشستم؛ پر از خشم و نفرت بودم و کسی جرأت سلام کردن هم نداشت. دوست داشتم دیگران از من بترسند. اما بعد از ورود به سفر دوم، دوستان می‌گفتند آقا احسان با محبت است! این تغییر نتیجه آموزش‌های کنگره است. بسیاری جاها برای ورود شرط می‌گذارند: دزدی نکرده باشی، مصرف نداشته باشی و… اما کنگره جایی است که تو با تمام تاریکی‌هایت می‌آیی و ذره‌ذره تغییر می‌کنی.

واقعاً چه کسی می‌تواند فردی مثل من را که از نوجوانی در تاریکی بوده، دگرگون کند؟ من یک بار دیگر در سال ۱۳۹۶ متولد شدم. این حرف‌ها را نمی‌زنم که در گلریزان هفته آینده حرکت عجیب انجام بدهید؛ اما هر تغییری با درد همراه است، مثل تولد. برای جوانه‌زدن، دانه باید پوسته‌اش را بشکند. بخشش هم همین است.افرادی را دیده‌ام که با موجودی بالا، شش میلیون تومان پرداخت کرده‌اند و اصلاً چیزی حس نکرده‌اند؛ اما کسانی هم بودند که با زحمت پانصد هزار تومان پرداخت کردند و بعداً تکمیل کردند و به آبادی رسیدند. اصل ماجرا «تلاش برای بودن در صراط مستقیم» است. افتخاراتی که در زندگی‌ام به دست آوردم نتیجه ارث نبود؛ نتیجه تغییر بود. در ابتدا فکر می‌کردم ما سرباز کنگره هستیم، اما آقای مهندس می‌فرمایند فرزندان کنگره هستید و وظیفه فرزند بسیار سنگین‌تر است. کسی که در گلریزان با تمام توانش شرکت کند، جایگاه پهلوانی زیبنده اوست. تا بخشش نکنیم، چیزی نصیب‌مان نمی‌شود. همان‌طور که مرزبانان زمانشان را می‌بخشند و خداوند درهای گره‌گشایی را برایشان باز می‌کند. پرونده اعتیاد بسته شده و اکنون نوبت درمان بیماری‌های صعب‌العلاج است. من رهجویی داشتم که مبتلا به MS بود و در آخرین CT Scan هیچ اثری از بیماری دیده نشد. این علم باید وارد دانشگاه شود و اعضای لژیون سردار در این مسیر نقش دارند. در تمام مسیر همسفر من یار و همراه من بود. اگر تاریکی‌ها را فراموش می‌کرد، هیچ‌وقت نمی‌گفت برو جلو. همسفران بال پرواز مسافران هستند. امیدوارم هرکس در هر جایگاهی که آرزو دارد امسال برسد. سال گذشته استان خوزستان رتبه اول لژیون سردار کشور شد و ان‌شاءالله امسال با دو شعبه، نتایج درخشان‌تری رقم بزنیم. خیلی ممنون که به صحبت‌هایم گوش کردید.

سایت نمایندگی دانیال اهواز

عکس و تایپ : مسافر محمدامین

ارسال خبر: همسفر ابوالفضل