گل‌ریزان در کنگره۶۰ تبلور عشق و خدمت در مسیر رهایی

همسفر فاطمه:
گل‌ریزان یک سنت قدیمی در ایران است. جشن زیبایی که مردم جمع می‌شدند و در حد توان خود در این جشن شرکت می‌کردند. هدف از برگزاری این جشن کمک به انسان‌های دردمند و نیازمند است. خدا را شکر اکنون چند سالی است که این جشن به زیبایی در کنگره‌‌۶۰،  اجرا می‌شود و آقای مهندس همه‌ این برنامه‌ها را اول خودشان اجرا می‌کنند. علمی که تجربه شده باشد، سندی بدون نقص است. افرادی که می‌توانند ببخشند، پهلوان، دنور و سردار شدند این اذن از طرف خداوند به آن‌ها داده شده است و اذن خدمت به بندگان خدا به هر کسی داده نمی‌شود. جشن گل‌ریزان، وقت آن است که وارد میدان شده و مهمان استاد سردار شویم. اولین سالی که عضو لژیون سردار شدم ۱۴۰۲ بود مقداری از تعهدی‌ام مانده بود؛ چون وقت نبود می‌خواستم پرداخت نکنم و گل‌ریزان بعدی دوباره عضو لژیون سردار شوم؛ ولی با کمک و راهنمایی خزانه‌دار محترم لژیون سردار  پرداخت کردم و تا شروع گل‌ریزان بعدی توانستم  پیش از موعد هم پرداخت کنم. نمی‌دانم از کجا؛ ولی چون نیت داشتم و دوست داشتم ببخشم، استاد سردار خودش کمکم  کرد و انرژی خیلی خاصی دریافت کردم. امسال هم به لطف قدرت مطلق سومین سال ورود من به لژیون سردار است. ان‌شاءالله همه ما در این جشن با شکوه شرکت کنیم؛ تا حال دلمان خوب شود. و مطمئناً برکت این خدمت در زندگی‌مان وارد می‌شود. از خداوند می‌خواهم آن‌قدر روزی برساند که من هم ببخشم و روزی برسد که دنور و پهلوان شوم.

همسفر رویا:
واژه گل‌ریزان را زیاد شنیده بودم؛ تا این که در کنگره  عملاً گل‌ریزان را تجربه کردم یک جشن بی‌نظیر و فوق‌العاده که انرژی مثبت، حس و حال وصف‌ناشدنی دارد. با توجه به این که کنگره۶۰ یک مرکز تحقیقاتی و مردم‌نهاد است و توسط خود اعضاء حمایت می‌شود؛ بنابراین هزینه‌های جمع‌آوری شده در این جشن‌ها بیشتر صرف انجام این تحقیقات می‌شود؛ این تحقیقات در زمینه بیمار‌ی‌های لاعلاج که شیوع بیشتری هم دارد و تاکنون به دلیل شناخته نشدن دلیل بیماری درمانی برای آن‌ها پیدا نشده است، انجام می‌شود. شرکت در این جشن با میل و رغبت فراوان اعضاء صورت می‌گیرد و همه مشتاقانه و از عمق وجود خود لذّت بخشندگی را لمس می‌کنند. تجربه نشان داده است به دلیل درک همین لذّت‌ها اشخاص همه ساله مرتب شرکت می‌کنند و اعضا بنا به توانایی خود در این جشن، سهیم می‌شوند.

همسفر فاطمه:
ابتدا خدای خود را شاکر و سپاسگزارم که در کنگره حضور دارم. دستور جلسه‌ این هفته در رابطه با گل‌ریزان است. خدا را شکر در کنگره سالی یک‌بار به عنوان جشن‌ در سراسر شعبات برگزار می‌شود. خداوند بخشنده است؛ پس ما هم می‌توانیم به اندازه‌ توان خودمان این صفت را داشته باشیم. دیگران کاشتند  ما خوردیم و ما بکاریم تا دیگران بخورند. خوشا به‌حال کسانی‌که عاقلانه وارد این امتحان می‌شوند. واقعاً گذشتن از مال سخت است؛ ولی کسی‌که عشق و محبت زیادی در قلبش باشد، از درون احساس آرامش بیشتری دارد. به نظر من جشن گل‌ریزان یکی از بهترین جشن‌هایی است که هر ساله برگزار می‌شود و این جشن خیلی چیزها را به ما آموزش می‌دهد.

همسفر معصومه:
جشن گل‌ریزان را در رأس به بنیان کنگره و خانواده محترمشان و به تمام راهنمایان و خدمتگزاران  شعبه صائب تبریزی تبریک عرض می‌کنم. جشن گل‌ریزان جشن شکرگزاری است. وقتی به چند سال قبل که وارد کنگره شدم را نگاه می‌کنم، متوجه می‌شوم که کنگره باعث شد حال و احساس من تغییر کند. قبل از این‌که وارد کنگره شوم؛ فکر می‌کردم از اعتماد به نفس بالایی بر خور دار هستم؛ ولی رفته‌رفته با نوشتن سی‌دی و آموزش‌های ناب آقای مهندس متوجه شدم که چه قدر اعتماد به نفسم پایین است. خدا را شکر می‌کنم که به من اجازه داد تا عضو کوچکی از کنگره باشم و بتوانم در جشن گل‌ریزان که سالی یک بار برگزار می‌شود، شرکت کنم. اولین سالی که عضو لژیون سردار شدم مبلغ ۵ میلیون تومان بود و من با پرداخت ۵ میلیون تومان وارد لژیون سردار شدم از همان سال که فکر می‌کنم سال ۹۸ بود تا سال ۱۴۰۳ عضو لژیون سردار بودم از خدای خود سپاسگزارم که توانستم بر ترسم غلبه کنم و در جایگاه دنوری هم خدمت کنم. امیدوارم امسال هم بتوانم در گل‌ریزان شرکت کنم و از خداوند متعال می‌خواهم امسال هم گل‌ریزان پرشکوهی داشته باشیم.

همسفر منیره:
جشن گل‌ریزان یک مراسم بزرگ و بسیار زیبا و باشکوه در کنگره‌۶۰،  هست که برای ما کنگره‌ای‌ها از اهمیت والایی برخوردار است؛ زیرا مفهوم واقعی بخشش، گذشت و انفاق در این دستور جلسه برای‌ما معنا شده است. طبق آموزش‌هایی که از مهندس دریافت نموده‌ایم در صور آشکار پرداخت مبلغی در حد وسع خود است که در جهت تحقق اهداف کنگره۶۰، صرف می‌شود؛ ولی بار معنوی آن بی‌نظیر است. هر شخص با خلوص نیتی که در این جشن زیبا شرکت کند دریافت‌هایی معنوی کسب خواهد کرد که نه می‌توان با قلم بیان کرد و نه کلمات قادر به توصیف آن حس‌های زیبا هستند. فقط باید بود، انجام داد و دریافت کرد. مبالغی که در جشن گل‌ریزان کنگره۶۰، جمع‌آوری می‌شود همه صرف کمک به مسافران و همسفران جهت رهایی می‌شود و هم‌چنین صرف امورات آموزشی کنگره از جمله احداث دانشگاه کنگره؛ احداث شعبات جدید و پیشرفت علوم کنگره۶۰،  در سطح جهانی می‌شود؛ تا من همسفر با مشارکت خود در تمام این کارهای مهم سهیم باشم و حال خوب خدمت به انسان‌ها را دریافت کنم.

همسفر محدثه:
گل‌ریزان موهبتی الهی است که شامل حال همه ما افراد کنگره شده است. چون در وهله اول، به ما یادآور می‌شود که اگر از فرا رسیدن روز گل‌ریزان خوشحال هستیم؛ پس آگاهی در بخشندگی ما بالا رفته است و این ارزش بالایی دارد؛ چون ما در کنگره، شعاری با مضمون دیگران کاشتند ما خوردیم و ما می‌کاریم تا دیگران بخورند، داریم که قوت قلبی برای افرادی است که می‌خواهند در راه درست قدم بردارند و بهای آن‌چه به آن‌ها داده شده است را بپردازند؛ چون آقای مهندس همیشه می‌فرمایند: بهشت را به بها دهند نه به بهانه و هر فردی در درون خودش بهتر از هر کسی می‌داند که آیا این بها را پرداخته است یا نه؟ خود فرد می‌داند که با کنگره و خودش چندچند است و روز گل‌ریزان زمان آن حساب و کتاب‌ها است. در این روز ما باید کلمه وفای به عهد را هم فراموش نکنیم و بدانیم که هر حرفی از زبان انسان خارج می‌شود؛ یک پیمان است و باید در برابر آن حرف مسئول باشد. یعنی قبل از اعلام مبلغی که می‌خواهیم ببخشیم باید برنامه‌ریزی کنیم و البته این به معنای حسابگر بودن نیست و در این برنامه‌ریزی باید به گونه‌ای عمل کرد که به قول آقای مهندس حساب ما تکانی بخورد و این را هر فردی می‌داند که با چه مبلغی این اتفاق برایش می‌افتد و اگر این کار را به درستی انجام دهیم، علاوه بر صور ظاهر در صور پنهان ما نیز اتفاقات و گشایش‌های فراوانی به وجود می‌آید که ظرف وجودی ما را بزرگ‌تر می‌کند و این باعث می‌شود که ظرفیت ما بالاتر برود و شاید در بیرون از کنگره به راحتی نتوانیم به آن‌ها دست پیدا کنیم. ما باید بدانیم که آن‌چه داریم امانتی در دست ما است و اگر ما فراگرفتیم از امانت‌هایی که به دست ما سپرده شده چگونه استفاده کنیم، امانت‌های بزرگتری به ما داده می‌شود. و چه بستری مناسب‌تر از کنگره۶۰، که روزنه نور افرادی است که در تاریکی اعتیاد؛ ضدارزش‌ها و بیماری‌ها فرو رفته‌اند.

همسفر مینا:
هفته گل‌ریزان را در رأس به آقای مهندس و خانواده محترم‌شان تبریک عرض می‌کنم. وقتی به ۳ سال پیش زمانی‌که وارد کنگره شدم، نگاه می‌کنم کاملاً تغییر را در خود و مسافرم احساس می‌کنم. این خواست خداوند بود که من در کنار پسرم رشد کنم. اکنون دیدگاه من نسبت به مصرف کننده تغییر کرده و در مسیر مستقیم قرار گرفتم و آرام‌آرام خودم را از بند کینه، خشم و نفرت پاکسازی می‌کنم. تا به آرامش و دلی مهربان دست پیدا کنم انسان مهربان قطعاً بخشنده است. کسی‌که می‌بخشد، حتماً خداوند نیز او را مورد بخشش و لطف خود قرار خواهد داد. یکی از نمونه‌های عملی سپاسگزاری در انسان، بخشش و انفاق است. انسان هر آن‌چه دارد، حاصل لطف خداوند است. من در کنگره نگاهم به قوانین جهان هستی تغییر پیدا کرده است. اکنون نیک می‌دانم من مالک واقعی نیستم؛ بلکه امانت‌داری هستم که اجازه داده شده در راه درست و به اندازه از آن استفاده کنم. پس دادن این امانت؛ اگر درست نگاه کنیم، کار سختی نیست. امسال هم من مثل سال‌های گذشته اگر توفیق خداوند شامل حال من شود؛ می‌خواهم عضو لژیون سردار شوم تا به حال خوب برسم.

همسفر پریا:
اگر بنایی آباد باشد؛ اما ساکنین آن خراب باشند، بنا هم کم‌کم رو به نابودی و خرابی می‌رود؛ اما ساکنین آباد، بناهای خراب و یا ویرانه‌ها را هم می‌توانند احیاء نمایند. در هفته زیبای گل‌ریزان قرار داریم؛ ولی اول باید مفهوم گل‌ریزان را فرا بگیرم. منظور از گلریزان چیست؟ شاید نسل امروز اطلاع چندانی از این سنت انسانی بسیار زیبا نداشته باشند و حتی با نام گل‌ریزان ناآشنا هستند. در زمان‌های قدیم گل‌ریزان در ایران یک رسم شناخته شده بود. در آن زمان اگر کسی مشکل مالی داشت همه افراد محل جمع می‌شدند و هر کس در حد توان خود مبلغی را پرداخت می‌کرد. مبالغی جمع می‌شد و به فردی که مشکل مالی داشت، داده می‌شد و با این‌کار هم آبروی آن فرد  که مشکل مالی داشت، حفظ می‌شد و هم مشکل مالیش برطرف می‌شد. ما در کنگره نیز دستور جلسه‌ای به نام گل‌ریزان داریم. در هفته‌ای که به نام گل‌ریزان است، هر کس با هر توان مالی می‌تواند در جشن گل‌ریزان مشارکت کند. خدا را شکر در کنگره هستم و شاهد برپایی رسوماتی که شاید دیگر کمتر در جامعه و زندگی امروزی دیده می‌شوند، باشم. مهندس فرمودند: یک سری اعتقادات وجود دارند که نباید کنار بگذاریم.

هر سال در کنگره۶۰، جشن گل‌ریزان برگزار می‌شود. به نظر من گل‌ریزان، جشن شکرگزاری است. ما در کنگره یاد گرفتیم که باید نسبت به همه داشته‌هایمان شکرگزار باشیم و از پروردگار خود تشکر کنیم. من وقتی با خود فکر می‌کنم می‌بینم چه‌قدر من از کنگره آموزش گرفته‌ام، چه‌قدر کنگره به من کمک کرده است؛ پس من باید بتوانم یک تشکر و سپاس‌گزاری داشته باشم. البته هر خدمتی که به کنگره کنم حال خوش آن خدمت، به خود من و زندگی من برمی‌گردد پس هر چه در توان دارم و بتوانم به کنگره کمک می‌کنم و این را یاد گرفتم که دیگران کاشتند و ما خوردیم ما باید بکاریم دیگران بخورند. من باید از طبیعت الگو گرفته، قدرت بخشش و سپاس‌گزاری را یاد بگیرم. چندین سال است به لطف خداوند در جشن گل‌ریزان عضو لژیون سردار هستم و واقعاً حال خوش را تجربه کردم اول از خداوند تشکر می‌کنم و بعد از جناب آقای مهندس عزیز که این بستر را برای ما فراهم کردند. امسال هم از خداوند خواستم که بتوانم دوباره عضو لژیون سردار بشوم و هرسال از خداوند می‌خواهم تا آن‌قدر توان مالی داشته باشم تا بتوانم دنور شوم و بتوانم خدمت کوچکی به کنگره کرده باشم. امیدوارم امسال هم مثل سال‌های قبل گل‌ریزان پرشوری در شعبه خودمان داشته باشیم.

همسفر حکیمه:

وقتی کلمه گل‌ریزان را به زبان می‌آورم، احساساتم لبریز از حس‌های خوب و ناب می‌شود. یاد گل‌ریزان‌های عهد قدیم می‌افتم؛ زمانی که هرگاه کسی نیازمند می‌شد و توان مالی نداشت، مردم هر کدام به اندازه توان خود، مبالغی جمع می‌کردند تا مشکل آن شخص برطرف شود. این عمل، نه تنها نوعی کمک به دیگران بود، بلکه شکرگزاری در برابر خداوند نیز به حساب می‌آمد. امّا مدتی بود که من از این اعمال فاصله گرفته بودم و در خواب غفلتی عمیق فرو رفته بودم؛ تا این‌که روزی نور امید در دلم تابید، بزرگ مردی به نام مهندس دژاکام این عمل شکرگزاری را در کنگره۶۰، زنده کرد. عده‌ای دست مرا گرفتند و کمکم کردند تا دوباره انسانیت در وجودم بیدار شود. اگر امروز حال دلم خوب است، به خاطر انسان‌هایی است که زمانی از جان و مال خود گذشتند و بدون ادعا، از عصاره جان خود بخشیدند؛ تا دست من و فرزندم را بگیرند و از مرگ حتمی و تاریکی‌ها نجات دهند. من بارها در زندگی‌ام معجزه بخشش را با تمام وجودم حس کرده‌ام و لذّتی که نصیبم شده، واقعاً غیرقابل تصور است. در برابر این همه خدمت و دریافتی‌ها، مسئولیتی بر دوش دارم که باید آن را ادا کنم. روزی من با این‌که وضع مالی خوبی داشتم، ولی هیچ‌گونه حال خوشی در زندگی‌ام وجود نداشت. شاید بهترین غذاها در خانه‌ام بود؛ اما مسافرم چنان حالش خراب بود که حتی یک لقمه غذا هم از گلویش پایین نمی‌رفت و من نیز دست کمی از او نداشتم. خدا را شکر که چند سالی است خداوند نصیبم کرده تا عضو لژیون سردار شوم. لذّتی که از بخشش نصیبم می‌شود، برایم غیرقابل تصور است و باعث شده دیدگاه جدیدی به زندگی پیدا کنم. به خوبی می‌دانم که کنگره باید مستقل به راه خود ادامه دهد و تمام اعضا مسئولیت دارند که از هر نظر، آن را حمایت کنند. ان‌شاءالله این بخشش و حس عالی نصیب دل همه عزیزان کنگره‌ای شود.

همسفر فاطمه:
هر نهاد و مؤسسه‌ای، برای پیش‌برد اهداف خود، نیاز به یک منبع انرژی دارد؛ تا بتواند به کمک آن امرار معاش کرده و نیازهای خود را برطرف کند، کنگره هم به عنوان یک مؤسسه برای ادامه دادن به مسیر خود و رسیدن به هدف به این منبع انرژی نیاز دارد؛ ولی کنگره۶۰ معتقد است، موسسه مردم نهاد، بایستی بتواند باری از دوش دولت بردارد نه این‌که باری روی دوش باشد، به این منظور چشمه بایستی از خود جوشش داشته باشد و نیازمند جوی‌های کوچکی که هر لحظه احتمال خشک شدن، هستن نباشد. بنابراین از دولت و از هیچ نهاد دیگری کمک مالی دریافت نمی‌کند و در عوض، مانند درختان، روی پا ایستادن را به اعضاء خود آموزش می‌دهد؛ تا با تکیه بر توانایی‌های خود هر کدام تبدیل به یک چشمه‌ای جوشان شوند و جشن گل‌ریزان، روز به‌هم پیوستن این چشمه‌ها هست؛ تا همه‌باهم یک اقیانوس عظیم را تشکیل دهند؛ تا اگر روزی دیگران کاشتند و ما خوردیم، امروز ما بکاریم دیگران بخورند. جشن گل‌ریزان فرصتی است برای بازنگری حساب خودمان با کنگره که ببینیم، کنگره به ما چه چیزی بخشیده است؟ امروز وظیفه من در مقابل این بخشنده بودن کنگره چیست؟

رابط خبری لژیون سردار: همسفر شهلا رهجوی راهنما همسفر لیلا(لژیون هفتم)
ویرایش و ارسال: همسفر رباب رهجوی راهنما همسفر مریم(لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی صائب تبریزی