وقتی نیرویی از کم شروع بشود و به درجه بالا و بالاتری برسد، نقطه تحمل پیدا می‌شود. این جمله آغاز وادی نهم است که به ما یادآوری می‌کند هیچ تغییری یک‌باره اتفاق نمی‌افتد. برای رسیدن به تعادل، باید صبر و استمرار داشته باشیم. هر چه‌قدر حرکت ما آرام‌تر و پیوسته‌تر باشد، نقطه تحمل ما هم بالاتر می‌رود و می‌توانیم مسیر رشد را بهتر طی کنیم. پیرامون دستور جلسه این هفته، گفت‌و‌گویی صمیمانه داریم با یکی از همسفران که شما را به ادامه آن دعوت می‌نمایم.
سلام و عرض ادب لطفاً خودتان را به رسم کنگره معرفی نمایید.
سلام دوستان زهرا هستم یک همسفر
مسافر من با بیش از ۲۰ سال تخریب وارد کنگره شدند، آخرین آنتی‌ایکس مصرفی شیره و تریاک، به مدت ۱۰ ماه و ۲۶ روز کردیم، به روش DST داروی درمان شربت OT، با راهنمایی مسافر حسین از لژیون ۱۹ شعبه فردوسی و خود من به راهنمایی همسفر نرگس از لژیون ۱۴ شعبه فردوسی، ورزش مسافرم شنا، پیاده‌روی، ورزش خودم دارت، به لطف خداوند و دستان پرمهر آقای مهندس ۱۱ ماه و ۲۶ روز است که آزاد و رها هستیم.
همراهی عقل و ایمان در وادی نهم چه نقشی در حرکت انسان دارد؟
در وادی نهم، همراهی عقل و ایمان به‌عنوان دو نیروی محرک و مهم در حرکت انسان هستند. عقل به انسان کمک می‌کند تا با منطق، تفکر صحیح و دانش به تحلیل مسائل بپردازد و تصمیمات بهتری بگیرد، از سوی دیگر ایمان می‌تواند به عنوان نیروی محرک عمل کند که انسان را در مسیر هدف‌هایش حمایت و تشویق می‌کند.
یک تجربه شخصی از جایی که با تفکر و تلاش از مرحله سخت عبور کردید، چیست؟
قبل از اینکه با کنگره آشنا شوم، نقطه تحمل و تعادل زندگی‌ام خیلی به هم ریخته بود، طوری که هیچ انتقاد و حرفی را قبول نمی‌کردم و با کوچک‌ترین کلمه‌ای ناراحت می‌شدم. بیشتر موضوعات را بد برداشت می‌کردم و با خودم فکر می‌کردم همه در مقابل من ایستاده‌اند و هیچ‌کس کنار من نیست. وقتی وارد کنگره شدم، با دانش و آگاهی، نقطه تحمل من به نسبت زیاد شد و به جای ناراحتی، به دنبال حل مشکل هستم.
بزرگ‌ترین درسی که از وادی نهم گرفتید چیست؟
بزرگ‌ترین درسی که من از وادی نهم گرفته‌ام، نقطه تحمل و اهمیت تعادل در زندگی بود. این وادی من را متوجه این کرد که باید ظرفیت خود را برای مواجه با مشکلات زندگی بشناسم و با افزایش آگاهی، نقطه تحمل خود را بالا ببرم و برای رسیدن به آزادی و تغییر در زندگی، باید با خود صادق باشم.
آیا می‌توان گفت توجه به خویش، همان نقطه آغاز شناختِ خداوند است؟ چرا؟
بله می‌توان گفت، توجه به خویش به معنای شناخت خود، درکِ احساسات، نیازها و نقاط ضعف و قوت خویش است؛ وقتی من با خودآگاهی و خودشناسی به سراغ خود بروم، می‌توانم به اعماق وجود خود نفوذ کنم و به معنای زندگی و هدف‌های خود برسم.
اگر در آینده در جایگاه راهنما قرار بگیرید، نخستین اصل یا آموزشی که به رهجویان خود انتقال می‌دهید چیست؟
اگر در آینده در جایگاه راهنما قرار بگیرم اولین چیزی که به رهجویان خود انتقال می‌دهم، اهمیت خودآگاهی و پذیرش مسئولیت در برابر زندگی خودشان است و به آن‌ها می‌گویم که خودآگاهی، اولین قدم برای تغییر و بهبود است. پذیرش مسئولیت به این معنا است که هر کس باید قبول کند، تغییرات در زندگی می‌تواند از درون خود انسان آغاز شود و قبل از هر چیز، انسان باید از خودش شروع کند.
مصاحبه شونده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون چهاردهم)
مصاحبه کننده: همسفر سحر رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون چهاردهم)
رابطه خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما نرگس (لژیون چهاردهم)
عکاس: همسفر حدیث رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون چهاردهم)
ارسال مطلب: همسفر زهرا دبیر سایت
نمایندگی همسفران شعبه فردوسی
- تعداد بازدید از این مطلب :
65