نقطه تحمل انسان‌ مرز بین تغییر و تخریب

وقتی نیرویی از مقدار کم شروع می‌شود و به تدریج به درجات بالاتر می‌رسد، نقطه تحمل مشخص می‌شود. هر چیزی در هستی دارای نقطه تحمل خاص خود است و اگر از آن حد بگذرد، دچار دگرگونی می‌شود و از سیستم خود خارج می‌گردد. معمولاً این تغییر با تخریب همراه است؛ اما انسان موجودی است که می‌تواند با اختیار و تمرین، نقطه تحمل خود را تغییر دهد. دامنه این تغییر برای هر فرد متفاوت است. ما همیشه باید مراقب باشیم که با رفتارهای ناهنجار خود، دیگران را وارد آستانه آشوب نکنیم. شاید گاهی سخنان ما برای خودمان بی‌اهمیت به نظر برسد و فکر کنیم که چندان مهم نیست که چه می‌گوییم؛ اما همان سخنان می‌تواند موجب نابودی یا سازندگی دیگران شود.

نقطه تحمل انسان‌ها با یکدیگر متفاوت است. یک انسان می‌تواند ۵۰ متر بدود، در حالی که فرد دیگری قادر است ۵۰۰ متر بدود. این تفاوت‌ها در تمام جنبه‌ها وجود دارند. نقطه تحمل در انسان‌ها، در اکثر موارد، کسب کردنی است و تنها با تکرار، تمرین و در نظر گرفتن زمان ممکن می‌شود. نقطه تحمل را می‌توان هم در جهت مثبت و هم منفی افزایش داد. برای بالا بردن نقطه تحمل در مسائل منفی و ضدارزش‌ها مانند دروغ گفتن، غیبت کردن و حسادت، به راحتی می‌توان اقدام کرد، نیازی نیست که شخص فشاری را تحمل کند و افزایش نقطه تحمل در مسائل منفی، اغلب با احساس لذت همراه است؛ اما عواقب این کارهای ضدارزشی، مشکلات و تخریب‌های زیادی به همراه خواهد داشت.

برای رسیدن به نقطه تحمل بالا در مسائل مثبت و سودمند، مانند ورزش کردن، آموختن هنر یا زبان خارجی، به شدت به آموزش، تجربه و تفکر نیاز داریم. وقتی می‌توانیم ضدارزش‌هایمان را کاهش دهیم که دانایی ما افزایش یابد. گاهی اوقات مشکلات را لعنت خداوند می‌دانیم؛ در حالی که شاید همین مشکلات رحمت خداوند باشند. جهان بر پایه اضداد بنا شده است؛ چهار عنصر مخالف: باد، خاک، آب و آتش هستی را به وجود آورده‌اند. انسان هر چیزی را بر مبنای ضدش می‌شناسد و نیروهای تخریبی، با تمام خصوصیات منفی خود، نقش نیروهای تکمیل‌کننده را ایفا می‌کنند که هستی بدون آن‌ها نمی‌تواند به مسیر خود ادامه دهد.

برای رسیدن به شجاعت، باید از ترس عبور کرد، برای رسیدن به ایمان، باید از کفر گذشت و برای رسیدن به سواد، باید از بی‌سوادی عبور کنیم و این مسیر هم سخت و هم سهل است. اگر نیروی انسانی قوی شود؛ اما تحمل آن را نداشته باشیم، در درونمان انفجار خواهد افتاد. انسان باید برای رسیدن به هر جایگاهی، ابتدا نقطه تحمل خود را در آن جایگاه بالا ببرد؛ در غیر این صورت، برای خود و دیگران مشکلاتی ایجاد خواهد کرد.

منبع: کتاب عشق و چهارده وادی، سی‌دی‌های وادی نهم و صحبت‌های مهندس در جلسات جهان‌بینی
نویسنده: همسفر نرگس رهجوی راهنما همسفر مینو(لژیون دوم)
رابط خبری لژیون دوم: همسفر زکیه رهجوی راهنما همسفر مینو (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر رباب رهجوی راهنما همسفر مریم(لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی صائب تبریزی