نقطه تحمل انسان‌ها با هم متفاوت است

جلسه سوم از دوره پانزدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی بیهقی سبزوار به استادی پهلوان همسفر نفیسه، نگهبانی همسفر مهین و دبیری همسفر ام‌البنین با دستور جلسه «وادی نهم (وقتی نیرویی از کم شروع بشود به درجه بالا و بالاتری برسد نقطه تحمل پیدا می‌شود) و تأثیر آن روی من» روز دوشنبه 12 آبان‌ماه 1404 ساعت 16:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

از نگهبان جلسه و ایجنت خیلی ممنونم که اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم. وادی نهم برای من همسفر یک تلنگر بود که تا وقتی زنده هستم باید به زندگی ادامه دهم؛ خیلی وقت‌ها مخصوصاً ما همسفران وقتی در تاریکی و ناامیدی به سر می‌بریم فکر می‌کنیم دیگر نمی‌توانیم ادامه بدهیم و هیچ‌چیز فایده ندارد، این وادی به ما می‌گوید: هنوز راه ادامه دارد و می‌توانیم بسازیم. ما در کنگره یاد می‌گیریم تغییر از بیرون شروع نمی‌شود با هیچ قرص و دارویی نمی‌تواند دل‌شکسته را درمان کند. من به‌شخصه کاملاً تجربه کردم و حال خوبی نداشتم و داروی اعصاب مصرف می‌کردم و این دارو هیچ معجزه‌ای نمی‌کرد، من همان نفیسه افسرده و گوشه‌گیر بودم. من در کنگره یاد گرفتم که باید راهم را عوض و حرکت کنم باید خودم را بسازم.

قبل از این‌که ورود به کنگره نمی‌دانستم که نقطه تحمل چیست؟ اصلاً روی آن کار نکرده بودم، دادوبیداد می‌کردم از کوره درمی‌رفتم یا از مشکل فرار می‌کردم. این وادی به من یاد داد که در موقعیت بمانم و مشکل را حل کنم. کنگره به من یاد می‌دهد که هر سختی که تحمل می‌کنم ظرفیت و نقطه تحمل را بالا می‌برد. سخت است ولی می‌مانم و یاد می‌گیرم، وقتی کسی من را ناراحت می‌کند عصبانی نشوم و تمرین می‌کنم که نقطه تحمل را بالا ببرم. بالا بردن نقطه تحمل مثل بدن‌سازی است که عضلاتم را قوی می‌کند. این نقطه تحمل روح و روانم را تقویت می‌کند.

در این وادی به سه نکته می‌توانیم توجه کنیم؛ اول بدانیم نقطه تحمل و آستانه تحمل چیست؟ دوم نقطه تحمل خود و دیگران را بشناسیم و بدانم که نقطه تحمل من و مسافرم با هم فرق می‌کند؛ مانند یک لیوان شیشه‌ای که با یک سنگ می‌شکند؛ ولی لیوان پلاستیکی با یک سنگ نمی‌شکند، نقطه تحمل‌ انسان‌ها باهم فرق می‌کنند. سوم ظرفیت‌ها قابل‌ تغییر است و انسان‌ها می‌توانند خودشان را تغییر بدهند و ظرفیتشان را بالا ببرند. این‌که‌ بخواهم دیگران را تغییر بدهم کار درستی نیست؛  باید خودم را تغییر بدهم؛ شاید طرف مقابلم تا ابد همان شخص باقی بماند؛ هیچ فرقی نکرده این من هستم که تغییر کرده‌ام و می‌دانم که اکنون باید چگونه رفتار کنم.

مشکلاتی که برای ما پیش می‌آیند برای ما کم‌کم پله می‌شوند تا این‌که ما رشد کنیم. در خصوص مسافران هیچ‌ کس با نقطه تحمل پایین به رهایی نمی‌رسد؛ باید دردی را تحمل کنند تا بتوانند از آن عبور کنند. در این وادی می‌گوید: هیچ‌ کس بیشتر از ظرفیتش بار نمی‌گیرد، خداوند همیشه به‌اندازه ظرفیتمان به ما مشکل می‌دهد این یعنی در ما چیزی دیده که این مشکل را داده است؛ هیچ‌ وقت چیزی بیشتر از ظرفیتمان نخواهیم، گاهی با خودمان می‌گوییم خدایا پول زیادی به من بده؛ شاید ما ظرفیت این مال زیاد را نداشته باشیم، ممکن است که مال زیاد به ما ضربه بزند و باعث تباهی ما شود.

در اینجا یاد می‌گیرم که در زمان مشکلات محکم باشم و با خودم تکرار می‌کنم این مشکل را می‌توانم حل کنم و ظرفیتش را دارم و بابت سختی‌ها ناسپاسی نمی‌کنم و شکرگزار هستم. زمانی سختی‌ به من می‌رسد یاد می‌گیرم قوی‌تر و صبورتر باشم. من همسفر در طول سفر یاد گرفتم که این‌ آموزش‌ها را در زندگی کاربردی کنم. قبل از سفرم فرزندم که چیزی از من می‌خواست داد می‌زدم؛ ولی حالا سعی می‌کنم که نقطه تحملم را بالا ببرم و امیدوارم که بتوانم در این راه بیشتر آموزش بگیرم و در زندگی کاربردی کنم.

 اهداء لوح تقدیر به اعضاء لژیون سردار 

مرزبان کشیک: همسفر اشرف
تایپیست: همسفر مهناز رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون اول)
عکاس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سمانه (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر حانیه رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون دوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی بیهقی سبزوار